't Is weer efkes geleden dat ik nog eens iets postte, omdat het hier momenteel zeer druk is. Vooral met mijn werk maar dat vind ik niet erg want mijn werk, dat is superleuk! Toch ben ik ook daarnaast met veel bezig hoor. Ik zie, hoor, proef, ruik en voel weer vanalles en nog wat!
Ik vind van mijzelf dat ik geen "zagewijf" ben en ik erger mij vaak aan mensen die zichzelf constant beklagen en zich aan vrijwel álles ergeren. Ikzelf probeer om altijd zoveel mogelijk het positieve van de dingen in te zien. Toch maak ik mij ook soms schuldig aan allerlei ergernissen, dat is gewoon menselijk denk ik...
Er zijn veel dingen die ik goed kan, zoals blijven lachen als ik aan het wandelen ben in 't bos in de gietende regen én de wind hoewel ik regen en koude echt háát. Maar er is natuurlijk ook veel dat ik niét kan. En dat vind ik totaal niet erg: 't zou maar saai zijn moest ik alles kunnen hé! Ik heb eens diep nagedacht en zo kwam ik tot dit lijstje van 37 dingen die ik niet kan. Niet toevallig 37, want dat is mijn leeftijd. Chance dat ik nog zo'n jong ding ben, anders had ik serieus mijn hersenen mogen pijnigen hoor!
Onlangs stond er in De Morgen magazine een mooi stuk over ouders die hun kinderen alleen opvoeden. Er kwamen onder andere enkele alleenstaande ouders aan het woord die, net als mij, een co-ouderschapsregeling hebben. Ze hadden het over de voor- en nadelen van dit systeem, en hoe zij het aanpakken. Ik herkende veel van wat ze zeiden...
Af en toe maak ik hier eens een lijstje van de kleine, simpele dingen in 't leven die mij content maken. Want het cliché klopt echt wel hé: het zijn de eenvoudigste dingen die vaak de leukste en de mooiste zijn en toffe herinneringen opleveren. Ik deel hier dus met veel plezier mijn kleine gelukskes van de maand maart!
Vandaag is het 21 jaar geleden dat ik, totaal onverwacht, afscheid moest nemen van mijn papa. Papa verongelukte op zaterdag 1 april 2000. In 2018 schreef ik er deze tekst over hier op de blog. Ik herlees 'm vaak want hij blijft mooi en ik voel me nog steeds grotendeels hetzelfde als toen. Op die 3 jaar tijd ben ik ook wel veel veranderd en er is heel wat gebeurd in mijn leven. Ik heb dus een kleine update gemaakt van mijn tekst van toen. Ik deel mijn gedachten en gevoelens voor mijn lieve papa graag met jullie...
Wie mij een klein beetje kent, weet dat ik een fervente lezer ben. Boeken lezen vind ik zo ontspannend, het is een beetje "escape from reality" (en dat is in deze tijden nóg toffer dan anders, for obvious reasons). Ik leer er veel door bij, ook uit fictieboeken. Ik zou zelfs meer zeggen: het is net uit fictie dat ik het meest van al leer! Lezen maakt mij blij dus het is logisch dat ik er hier een post aan wijd op deze blog. Dit is een boekentag die ik al bij verschillende andere bloggers zag passeren. Ik deel graag ook mijn eigen leesgewoontes met jullie!
