Dingen die de meeste mensen leuk vinden en ik niet

Ik las afgelopen weekend een leuk artikel op deze blog en het leek me een leuk idee om zelf ook eens een lijstje op te stellen van dingen die anderen leuk vinden/graag doen en ik absoluut niet. Want als je er zo over begint na te denken, zijn dat er toch heel wat...

Mayonaise: ik word al kotsmisselijk bij de geur ervan. Zo zuur, zo indringend, zo etje bah! Laat staan dat ik het dus in mijn mond ga steken. Als ik zie hoe sommige mensen hun eten compleet verneuken door er een drek mayonaise op te kletsen, dan vraag ik me echt af hoe zij dat in godsnaam binnenkrijgen en kunnen binnenhouden. No mayo for me dus.

Trouwen: het hele concept en al het opgeklopte gedoe errond heeft me nooit aangesproken. Ik hou van mooie kleedjes en schoentjes, for sure, maar mezelf in een lang, wit, veel te warm kleed zonder bewegingsvrijheid hijsen met bijpassende witte muiltjes die spannen aan mijn voeten en doorgaans een veel te lage hak hebben: vriendelijk bedankt, maar ik pas. Ik ben ab-so-luut niet romantisch aangelegd en bovendien zie ik er het nut niet van in. PJ en ik hebben een kind samen en dat creëert sowieso een leukere “blijvende” band met elkaar dan trouwen, vind ik. Pas op, trouwfeesten vind ik dan wél weer leuk. Wegens de ideale gelegenheid om eens goed loos en fout te gaan gehuld in een stunning party dress en dito schoenen. As in: polonaises dansen, sirtaki’s doen en zo. Servietten zwaaien op Michel Sardou, daar doe ik dan weer niét aan mee – ik weet het, ik ben geen gemakkelijke.

Tanken: is er überhaupt iémand die dat leuk vindt? Ik haat het echt uit de grond van mijn hart, want toevallig is het altijd wanneer ik moet tanken keihard aan ’t regen of aan ’t waaien. En lekt de pomp een beetje waardoor mijn handen naar nafte ruiken en ik in het slechtste geval een vuile vlek op mijn schoenen heb (of dat misschien wel eens zou kunnen komen doordat ik een lomp geval ben, dat ga ik hier wijselijk in het midden houden, willen we dat afspreken ja?). Aangezien ik er een bloedhekel aan heb, stel ik het tankmoment altijd tot de allerlaatste secondeuit. Het gevolg is dat ik af en toe eens ferm met de poepers in mijn auto zit omdat ik zonder nafte zit en er op dat moment natuurlijk in de verste verten geen enkel tankstation te bekennen is (en anders schieten ze verdorie als champignons uit de grond!).

Lang slapen: wie mijn blog een beetje volgt weet dat ik een hyperactief duracellkonijn ben. “Uitslapen” behoort niet tot mijn vocabulaire, dat vind ik een regelrechte zonde van de tijd. Ik doe uitzonderlijk wel eens van “lazy Sunday” na een korte nacht, maar verder vind ik de vroege ochtend het mooiste moment van de dag. Ik kan maar niet begrijpen dat er mensen zijn die liggen te vegeteren in hun bed tot het middaguur. Of, in dezelfde categorie, die op zondag de hele middag in hun zetel kunnen liggen, boekje lezen, wat TV kijken,... Ik kan het hooguit één uur, daarna krijg ik de kriebels en word ik nerveus en onrustig. Dan begin ik door het huis te lopen als een damzel in distress. Dan moét ik iets om handen hebben. Pas op, PJ doet dat wel eens graag hoor, zeker na een zware avond voordien en wanneer er veel sport op TV is. En dan ben ik (natuurlijk!) zo lief om hem te laten doen en mij in stilte bezig te houden (dat kan ik als de besten!) of een wandeling te gaan maken met Emil. Zo is iedereen blij in huisje weltevree!

Emil is trouwens net als zijn mama geen langslaper (nu ja, hij slaapt het klokje rond, dus da’s héél goed) en een bijzonder hyperactief wezentje, waardoor hij van onze wandelingen handig gebruikmaakt om een verkwikkend powernappie te doen:

 
Biljart op TV: ik kijk doorgaans graag naar sport op TV, zelfs wielrennen kan me bekoren en dat is vrij uitzonderlijk voor een vrouw denk ik (hoewel, die benen van Cancellara, daar kwijlt elke vrouw toch op?). Maar biljart – of is het snooker, really can’t tell them apart – vind ik dus echtig techtig de aller-aller-allersaaiste sport om naar te kijken op televisie. Kan je dat trouwens al een “sport” noemen? PJ kan daar uuuuuuuren naar zitten kijken/staren, ik begrijp niet dat hij er niet bij in slaap valt.

(Rood) vlees: ik eet het niet meer sinds mijn 18^de. Ik ben nooit echt fan geweest van biefstuk, stoofvlees, koteletten,... Ik vind dat taai vlees met weinig smaak. Waarop meaties dan altijd zeggen: ja maar ja meisken, ge moet natuurlijk wel een deftig vleeske kopen hé... Whatever, ik lust het gewoon niet en er zijn voldoende alternatieven. Vis, kip, veggie shizzle,... Ik kom werkelijk niks tekort.

Verjaren: als kind vond ik het natuurlijk wel leuk, maar de laatste jaren probeer ik mijn verjaardag zo ongemerkt mogelijk te laten passeren. Ouder worden, ik vind het niet zo leuk. Dit jaar werd ik 30, en OK dat is niet “oud”, maar het deed me wel beseffen dat ik geen prille twintiger meer ben en dat de tijd genadeloos verder tikt. En dat er al eens een fijn rimpeltje op mijn voorhoofd verschijnt, aaargh! Hoe ouder ik word, hoe meer ik het gevoel heb dat er van mij verwacht wordt dat ik volwassen ben (logisch, uiteraard), maar ik hoop toch dat ik altijd een stukje van de 18-jarige wilde zotte doos in mezelf kan behouden (voorlopig ben ik wel goed bezig, denk ik). Ik moet wel zeggen dat ik er stiekem toch van geniet om talloze berichtjes en gelukwensen te krijgen op mijn verjaardag. Zo ben ik dan wel.

Desigual: ik kan met de beste wil van de wereld de hype rond het Spaanse kledingmerk niet snappen. Ik hou van felle kleurtjes en leuke prints, maar de collecties van Desigual kunnen mij hoegenaamd niet bekoren. Ik vind ze net iets te opzichtig.

Er zijn nog veel meer dingen die ik in dit lijstje kan zetten hoor. Laat gerust weten als er dingen zijn waarvan jij niet begrijpt dat anderen ze zo leuk vinden!

Love, Josie xo