Eén jaar lactosevrij

Het is nu iets meer dan een jaar geleden dat ik lactosevrij begon te eten. Het volledige verhaal daarachter kan je hier lezen. Eén jaar lactosevrij, dat betekent de ideale gelegenheid voor een 'tussentijdse evaluatie'. Want het was een boeiend jaar vol veranderingen waarin ik veel heb geleerd en ontdekt!

Ik voel me véél beter.
Ik let uiteraard op wat ik eet - ik ben niet voor niets bij de diëtist geweest voor een 'aangepast' voedingspatroon. Het vergt wat inspanning en aanpassingvermogen, zeker in het begin, maar dat heb ik er echt voor over. Want ik ben nu verlost van die vervelende krampen en opgeblazen gevoelens die ik heel vaak had voor ik lactosevrij begon te eten (en waardoor ik bv. met de regelmaat van de klok mijn broek moest openzetten omdat ik zodanig veel buikpijn had, vreselijk was dat!). Soms heb ik nog eens last en dan kom ik altijd vrij snel tot de conclusie dat ik iets 'verkeerds' gegeten heb, bv. op restaurant, of iets waarvan ik verkeerdelijk dacht dat er geen lactose in zit. Ik leer nog elke dag bij!

Lactosevrij op restaurant gaan is geen enkel probleem.
Ik kijk vooraf altijd op de menukaart (meestal staat die op de website van het restaurant) en ik laat weten aan de uitbaters dat ik lactosevrij eet. Ik vind het belangrijk en beleefd om hen op voorhand te informeren. Ik heb er eigenlijk nog nooit probelemen mee gehad, koks passen zich met plezier aan. Ze weten tegenwoordig allemaal goed wat het inhoudt want ik ben niet de enige die lactosevrij eet hé. Ik krijg altijd een lekker gerecht voorgeschoteld, niet zomaar een 'berg' groenten zonder smaak. Dat komt misschien ook omdat ik goeie restaurants kies, ik weet het niet... Ik ga niet zo vaak op restaurant en als ik ga dan kies ik voor een kwaliteitsvolle resto die best wel een beetje meer mag kosten (geen sterrenniveau hé, gewoon een zeer degelijk restaurant). Op die manier ben ik zeker dat hetgeen ik op mijn bord krijg vers is en met zorg en passie gemaakt is. Vroeger vond ik dat allemaal niet zo belangrijk, vandaag hecht ik er steeds meer waarde aan. Dat is ouder zorden zeker? ;-)

Ik ga bewuster om met voeding.
Lactosevrij eten 'dwingt' mij om in de supermarkt etiketten te lezen om te checken of iets lactosevrij is. Daardoor ben ik me bewust geworden van de talrijke toevoegingen (zout, suiker, bewaarmiddelen...) in veel producten uit de supermarkt. Het is niet dat ik daar radicaal tegen ben maar ik probeer nu toch zoveel mogelijk 'pure voeding' te kopen, onbewerkt en zonder toevoegingen. Ik koop veel in de biowinkel - niet alles want ik geef toe dat ik dat best wel prijzig vind, zo'n volle 'biokar'. Groenten en fruit koop ik niet meer in de supermarkt maar bij de lokale boer. Ook vlees en charcuterie (voor de mannen hier in huis, ik eet vegetarisch) haal ik bij de beenhouwer, niet in het warenhuis. Veel dingen maak ik zelf, bv. tomatensaus (ipv. passata uit blik/fles), granola, energierepen, koekjes, fruitsapjes... Dat is allemaal niet moeilijk (leve mijn Magimix keukenrobot!) en het is een pak lekkerder en gezonder dan wat ik in de winkel koop. Ook wel goedkoper, denk ik, al heb ik dat nog niet echt zitten uitrekenen...

Mijn vrienden en familie zijn superlief.
Als ik op restaurant ga eten, verwacht ik dat de kok zich aanpast. Ik vind dat ik dat mag: ik betaal er tenslotte voor en zoals ik al schreef, ik ben lang niet de enige met een bepaalde voedselallergie. Bij vrienden en familie verwacht ik het niet echt. Als ik daar ga eten, wil ik vooral niet 'de moeilijke' uithangen want ik ben al blij dat ik uitgenodigd ben. Maar ondertussen weet iedereen wel hoe de vork aan de steel zit en het doet me altijd veel plezier dat mensen moeite doen om iets te voorzien voor mij, bv. als het een ovenschotel is dan maken ze een apart schoteltje zonder kaas/room... Nogmaals: ik eis dat helemaal niet maar ik vind het echt wel lief dat mensen dat doen. Ik bedankt hen daar ook altijd voor hoor :-) Nu ja, ik was vroeger, voor ik lactrosevij at, ook al een beetje 'de speciale van den hoop' want ik eet vegetarisch en in mijn vriendenkring zijn er niet veel veggies. Dus dat lactosevrije, daar verschieten ze misschien al niet meer van bij mij ;-)

Ik vind lactosevrij eten echt niet moeilijk.
Zoals ik al schreef, het is aanpassen en ik kan me voorstellen dat sommige mensen het er moeilijk mee hebben om bepaalde dingen te laten bv. kaas, ijsjes... Ik vind het ook niet altijd leuk dat ik niet 'zorgeloos' kan genieten van een pizza of pastaschotel, of geen crèmeke meer kan kopen aan de zee zonder buikpijn achteraf. Maar ik heb intussen geleerd hoe ik het kan vervangen en er zijn echt veel alternatieven. Ik ga graag Italiaans eten, pizza bestel ik daar niet meer maar een 'echte' Italiaanse pasta is altijd puur en eenvoudig, dus zonder room of kaas of iets anders van lactose. Daar kan ik dan des te meer van genieten! Als we thuis verse pizza maken, strooien we er Dilea-kaas op. Verder ben ik niet zo'n fan van Dilea, ik geef de voorkeur aan plantaardige vervangproducten want als ik het etiket van de Dilea stuff lees, moet ik toch altijd een beetje de wenkbrauwen fronsen ;-) Soit, het komt erop neer dat ik het geen opgave vind om lactose uit mijn eetpatroon te schrappen omdat er veel manieren zijn om het te vervangen. Ik at sowieso al graag gezond voor ik lactosevrij begon te eten en ik gebruikte al een tijdje geen gewone melk of yoghurt meer. Kort na de geboorte van Emil schakelde ik over op soja/plantaardige yoghurt en melk omdat ik toen al wat last begon te krijgen van mijn darmen en ik merkte dat het daardoor beter werd. Dus dat maakte de overgang naar volledig lactosevrij wellicht ook wat makelijker voor mij.

Het is boeiend en ik leer veel bij. 
Doordat ik op zoek ga naar vervangproducten, kom ik terecht bij nieuwe ingrediënten, producten, recepten, merken... Dit is een manier van uit mijn 'comfort zone' te komen en het kan nooit kwaad om af en toe eens 'nieuwe horizonten te verkennen' in 't leven, op alle vlakken. Ik ben het afgelopen jaar steeds meer plantaardig gaan eten (als vegetariër die lactose vermijdt kom je al snel bij veganisme terecht) en ik vind het heel boeiend. Je kan zoveel lekkere dingen maken met ingrediënten recht uit de natuur: groenten, fruit, noten, zaden, pitten... Plant power, daar geloof ik echt in!

Ik dring mijn visie niet op aan anderen.
Heel belangrijk! Ik heb een bepaalde levensstijl en voedingspatroon en dat is mijn eigen, bewuste keuze. Ik dring mijn visie en gewoontes niet op aan anderen, integendeel. Ik heb niks tegen mensen die veel en graag vlees eten, waarom zou ik? Ik heb respect voor anderen en hun levensstijl, live and let live... In ruil verwacht ik natuurlijk ook wel begrip en respect voor hoe ik het aanpak.

Ik voel me soms wat raar bekeken.
Hoewel lactosevrij eten al redelijk 'ingeburgerd' is, merk ik dat sommige mensen vooroordelen hebben. Het gaat dan misschien niet enkel over de lactose maar over mijn passie voor gezonde voeding in 't algemeen. Ik weet dat ik niet van de dikste ben (which is even an understatement) en dat er best een paar kilootjes bij zouden mogen komen. Ik eet graag gezond en ik sport veel, waardoor dat niet zo eenvoudig is... Ik kan er niet tegen dat sommige mensen ervan uit lijken te gaan 'dat ze wel niks zal eten omdat ze zo slank is'. Zo is dat dus niet hé. Ik eet drie grote hoofdmaaltijden op een dag en dan nog drie à vier tussendoortjes. Ik eet heel wat meer dan veel mensen, daar ben ik zeker van (soms voel ik me echt een fretzwijn omdat ik de indruk heb dat ik altijd wel iets aan 't eten ben). Maar doordat ik gezond eet en veel beweeg, weeg ik geen 100 kilo - bij wijze van spreken. Ik weet dat ik me hiervoor niet hoef te verantwoorden, maar ik vind het toch soms vervelend dat mensen zo snel een oordeel klaar hebben. Ik doe dat zelf ook niet... 

Ik heb sneller weer honger. 
Hier had ik eigenlijk niet bij stilgestaan toen ik lactosevrij begon te eten. Doordat ik geen boter, room, kaas etc meer eet, zijn veel gerechten een pak lichter verteerbaar (bv. aan een pastaschotel zonder royale kaaslaag). Ik ben sowieso heel actief en zit weinig stil, wat betekent dat ik snel weer honger heb. Ik zorg dus dat ik altijd een (gezond) tussendoortje bij de hand heb, bijvoorbeeld als ik ergens naartoe moet, om te vermijden dat ik hangry word en me mottig begin te voelen van de honger. Want dan zou ik gewicht verliezen en dat is niet de bedoeling. Ik heb geleerd om mijn maaltijden wat 'zwaarder' te maken door bv. volle kokosmelk te gebruiken, wat extra olie toe te voegen, meer noten... Dat geeft een extra verzadigend gevoel.

Conclusie: lactosevrij eten is een levensstijl waar ik me heel goed bij voel. Dit is mijn persoonlijk verhaal, het is natuurlijk voor iedereen anders... Maar misschien heb je er zelf wel iets aan als je bv. ook soms last hebt van gevoelige darmen, oprispingen, constipatie... En als je vragen hebt, mag je ze gerust op me afvuren! 

Eet je zelf ook lactosevrij? Vind je het makkelijk of is het toch een opgave? Nog wat extra tips om lactosevrij te eten vind je in deze blogpost!

Love, Josie xo