Less Is More

Iets aan mezelf veranderen: ik vind dat niet nodig. Ik voel me goed zoals ik ben, dat kon je al lezen hier en hier. Het is echter wel zo dat ik onbewust verander. Als ik het vergelijk met het begin van 2015, merk ik dat ik er vandaag een veel minimalistischere ingesteldheid op nahoud. Ik weet het, minimalisme is hip & trending worldwide, dus misschien ben ik onbewust wel beïnvloed door de strakke en sobere trends in fashion, interieur en lifestyle heden ten dage. Whatever the reason, ik vind tegenwoordig dat het allemaal wel wat minder mag...

Terwijl ik vroeger praktisch altijd gekleed ging in jurkjes in felle kleuren met opvallende juweeltjes en af en toe een dosis blingbling (omdat ik mij daar toen supergoed in voelde) loop je tegenwoordig meer kans om me te spotten in een skinny jeans met een leuke sweater of hemdje en mijn enkellaarsjes of sneakers (respectievelijk uit Barcelona en Lissabon, tweemaal liefde op het eerste gezicht). Heb ik op een mooie dag in 2015 besloten om me anders te gaan kleden? Helemaal niet, dat is "organisch gegroeid" :-) Feit is dat ik me gewoon gelukkig voel in wat ik vandaag draag. 

Pas op, ik draag zeker nog kleedjes en rokjes (ik vind dat ik mooie benen heb die mogen gezien worden *wink wink*) maar het is allemaal wat ingetogener. Daarom niet minder stijlvol, of saaier, of slonziger - integendeel. Er zullen wel mensen zijn die mijn kledingstijl van vroeger mooier vonden, maar ik heb het gevoel dat ik nu echt mijn eigen stijl gevonden heb, waarbij ik me laat inspireren door de trends maar ze zeker niet klakkeloos kopieer. Ik draag enkel wat bij me past. Zo sta ik totaal niet met van die losse printed "pyjamabroeken", ook al waren die erg in afgelopen zomer. Bij mij zien die er namelijk écht uit als een pyjamabroek, en voor moest je het niet weten: dat is dus niet de bedoeling ;-) Ik ben geen kuddedier, ook al draag ik witte sneakers net zoals de helft van de wereld en zoals wellicht elke inwoner van Antwerpen... Ik hou gewoon van die eenvoudige, smart casual outfits!

Met make-up heb ik nooit overdreven omdat ik vind dat ik er naturel wel OK uitzie - mits wat CC cream om de rode vlekjes op mijn huid te verdoezelen en wat mascara en oogpotlood voor een frisse look. Wat ik sinds een paar maanden echter niét meer gebruik, is nagellak. Ik doe dat vooral omdat ik al vaak gelezen heb dat dat niet goed is voor de gezondheid (het kan je hormonen ontregelen, not so good). Bovendien vind ik het niet-meer-lakken tijdsbesparend, want die lakjes brokkelden bij mij altijd snel af zodat er om de paar dagen duchtig moest "herlakt" worden. Als ik nu foto's terugzie van mijn gelakte vingers vroeger, dan vind ik ze nu toch mooier au naturel...

Het is niet alleen mijn kledingstijl die strakker en ingetogener geworden is. Ook in mijn huis mag het allemaal vrij "clean" zijn. Daarmee verwijs ik niet naar die vreselijke kuisfreak die ik ben, want dat heeft niks met minimalisme te maken - dat is gewoon een curieuze krak in mijn hoofd ;-) Ik bedoel hiermee dat ik mijn huis graag sober inricht met niet te veel tierlantijntjes. Dat creëert rust in huis, wat niet slecht is voor iemand als ik die moeilijk rust kan vinden :-) Toen ik hier kwam wonen, bijna anderhalf jaar geleden, heb ik bewust niet veel ingericht omdat iedereen zei dat je dat "een beetje moest laten rijpen". Dat bleek inderdaad het geval en ik ben blij dat ik toen niet veel nieuwe interieurspulletjes en meubels gekocht heb (laat staan dat er daar toen geld voor was, haha). Ik doe veel inspiratie op in boekjes en op blogs, Instagram en Pinterest. Ik koop (of krijg) af en toe iets leuks en Pieterjan en ik sparen bewust voor een aantal duurdere (en duurzame) items die we willen, bijvoorbeeld design barkrukken op korte termijn en nieuwe stoelen en salontafeltje op iets langere termijn. Dit leuke textboard van Dots Lifestyle kreeg ik bijvoorbeeld van mijn mama en het past heel goed in ons interieur:

Zo beland ik naadloos bij een ander punt waarop ik veel minimalistischer geworden ben: budget. Ik heb de voorbije maanden geleerd om minder geld uit te geven en ben dus minimalistischer gaan leven. Dat is voor een groot deel "van moeten" omdat we een heel mooi huis gebouwd hebben en dat nu eenmaal geld kost. Je moet weten, Pieterjan en ik waren vroeger een beetje big spenders. We hebben heel mooie reizen gemaakt (2 keer naar Amerika, memories of a lifetime), gingen vaak op restaurant en deden veel impulsaankopen. Een simpel voorbeeld: we kochten heel veel series op DVD. Nieuw seizoen van desperate Housewives op DVD? Kopen maar! De hele box van Bond in luxe-editie? Hebben! Nu kijken we nog even graag naar series, maar het verschil is dat we wachten tot ze op TV worden uitgezonden :-) Dat was wennen in het begin, maar ik moet zeggen dat ik het nu perfect haalbaar vind om een beetje minder kwistig om te gaan met mijn geld. Meer nog: ik begin het stiekem leuk te vinden om in de promogazetjes te kijken en koopjes op de kop te tikken. Al zal ik nooit een gierige pin of soldenjager worden, daar ben ik niet fanatiek genoeg voor en ik geef gewoon ook graag geld uit aan leuke dingen :-)

Ook op vlak van kleren is het heel wat geminderd, en in mijn geval kon dat zeker geen kwaad. Vroeger kocht ik heel veel kleren. Te veel, ik durf dat gerust toe te geven. Vaak waren het moeilijk combineerbare stuks, zoals een bontgekleurde gilet met glittertjes of een bloesje met speciale knoopjes waar gewoonweg niks bij past (behalve dat ene vestje in de winkel waar ik geen geld meer voor had). Vandaag zweer ik bij basics die ik makkelijk kan combineren tot leuke outfits. Mijn kleerkast ziet er dus heel wat overzichtelijker uit, en dat bespaart me veel tijd 's morgens bij het kiezen van een outfit! 

Ook voor Emil koop ik veel minder kleren. Vroeger liet ik me soms gaan in de H&M - de jongen kon gerust vijfmaal daags van outfit wisselen. Ik ben daarmee gestopt, om de simpele reden dat dat mega-onnozel is én omdat Emil enorm kieskeurig geworden is wat kleding betreft. Hij heeft een aantal truien waaraan hij verknocht is. De ene dag weigert hij abrupt "de piratentrui" aan te trekken, de andere dag is het spel en miserie omdat "de piratentrui" in de was zit. Om maar te zeggen: het hangt er een beetje vanaf hoe meneer zijn hoed staat (a.k.a. peuterpubergedrag). Het komt erop neer dat ik niet te veel zotte kledingaankopen moet voorschotelen, want in 90% van de gevallen toon ik hem met trots wat ik gekocht heb en krijg ik een "maar néé mama, ik vind niet da mooi" als antwoord. En dan antwoord ik daarop met een beetje minimalisme in zijn garderobe... 

Het jeanshemd is zo'n eeuwige twistappel hier ten huize. Ik vind dat keicool, maar hij dus niet... "Niet de knopjes, mamaaah!" jammert hij dan als een varken dat gaat geslacht worden. Soms win ik echter the battle, en dan moet ik dat zo snel mogelijk vereeuwigen op foto want meestal moet ik het onderspit delven...

Conclusie: ik hou van de eenvoud (en dat doet mij denken aan dit liedje) omdat het mij gelukkig maakt. Het mag soms allemaal een beetje minder zijn. Ook op vlak van eten bijvoorbeeld: ik hou van pure voeding, en al die overdaad hoeft niet voor mij (daarom ben ik stiekem blij dat de feestdagen gepasseerd zijn). Maar dat is een ander verhaal, waar ik nog een hele blogpost aan zou kunnen wijden... een andere keer!

Voor alle duidelijkheid: een beetje minder wil niet zeggen dat ik mij minder ga smijten in alles wat ik graag doe. Die 25K blijft op de planning staan dit jaar en ik blijf de ambitie koesteren om een marathon te lopen binnen dit en 3 jaar. En er staan een ski- en zomervakantie in de agenda van 2016, waar ik liefst van al nog één of twee citytripjes tegenaan wil smijten zoals in 2015. Want dat minimalisme maakt me gelukkig, maar trop is zoals altijd te veel. Of moet ik zeggen: trop peu is te weinig, ;-)

Hoe zit dat bij jullie? Zweren jullie ook steeds meer bij soberheid, of mag het toch allemaal lekker uitbundig zijn? 

Love, Josie xo