Dit was 2015

Merry christmas! Kerstmis vandaag, dat wil zeggen dat het jaar nu echt bijna om is. Dan blik ik traditiegetrouw even terug in een aantal lijstjes... Dit was mijn 2015!

Boek: ik ben in 2015 van mijn sokken geblazen door One Day van David Nicholls. Het was mijn allereerste kennismaking met de auteur, en ik heb daarna ook nog Us gelezen. Dat vond ik wat minder, maar ook wel goed. Maar One Day dus, daar heb ik zo van genoten, wat een heerlijk topboek! Een van mijn laatste boeken van 2015 was Woesten, en geheel tegen mijn verwachtingen in vond ik het een heel goed boek. Ik weet het, dat zijn 2 boeken die niet dateren uit het jaar 2015, maar ik heb ze dus dit jaar pas gelezen. Ik loop altijd een beetje achter op boekenvlak :-)

Televisie: ik heb het voorbije jaar nauwelijks TV gekeken omdat ik ’s avonds meestal in de weer was voor mijn bijberoep. Niet dat ik dat erg vond/vind, want ik heb niet de indruk dat ik bijster veel gemist heb in televisieland. Waar ik wél elke keer met veel plezier naar gekeken heb, is de reeks Bevergem (Canvas) en ook K3 Zoekt K3 (VTM). Dat was voor mij telkens de perfecte verstand-op-nul afsluiter van de werkweek :-) Tijdens de zomer keek ik ook heel graag naar Vive Le Vélo (één). Enerzijds omdat Pieterjan een wielerfanaat is en daar meestal naar keek, anderzijds omdat ik het zelf een supergoed programma vind met mooie reportages, de perfecte mix tussen sportief en toeristisch. En omdat ik voor Karl Vannieuwkerke, van wie ik vroeger eerlijk gezegd niet zo’n fan was, heel veel respect gekregen heb na zijn dappere strijd tegen kanker.

Serie: ik hink een beetje achter bij mijn favoriete serie Orange Is The New Black, maar ik heb in 2015 toch af en toe een aflevering meegepikt. Ik zit nu aan het begin van seizoen 3 dus ik heb wel nog wat werk voor de boeg, zeker omdat één aflevering bijna een uur duurt. Verder ben ik wél volledig mee met Modern Family, wat mij betreft de beste serie aller tijden. Ik heb er dit jaar weer zalig mee gelachen :-) Ik begin in het nieuwe jaar aan het zevende seizoen, can’t wait! Ten slotte was er ook nog The Missing, een Brits-Vlaamse serie die in het voorjaar te zien was op één. Ik heb deze samen met Pieterjan gevolgd en we waren allebei fan. Het is een zeer aangrijpende en meeslepende serie, ik heb wel af en toe moeten slikken want het gaat over een koppel dat hun zoontje verliest en dan begin je onbewust altijd te denken: wat als ons dat zou overkomen...

Film: ik ben in 2015 maar één keer naar de bioscoop geweest. Dat komt er gewoon niet meer zo vaak van als vroeger: als ik wegga dan ga ik liever uit eten omdat ik dan kan babbelen en zo. In de cinéma moet je namelijk stil zijn :-) Ik ging eerder deze week in Kinepolis naar The Good Dinosaur kijken met Emil. Een leuke Pixar-film die Emil wel kon smaken. Zoals altijd bij Pixar zit er een mooie boodschap in en enkele traanverwekkende scènes, waardoor ook volwassenen aan hun trekken komen. Ik heb het alleszins niét droog kunnen houden toen dino Arlo afscheid moest nemen van mensenkindje Spot en de tranen opwelden in zijn schattige dino-oogjes… Verder heb ik thuis wel een aantal films bekeken, maar ik kan me moeilijk herinneren welke het waren. En dat kan maar op één iets wijzen: dat ik er niet echt van onder de indruk was. Hoe zit dat trouwens bij jullie? Gaan jullie nog vaak naar de cinéma? Ik ben wel van plan om het weer vaker te doen in 2016!

Muziek: in 2014 was “Red Eyes” van War On Drugs mijn favoriete song, dit jaar was het ongetwijfeld Burning van dezelfde magnifieke band. T-Shirt Weather van de Circa Waves was de perfecte summer soundtrack en dan was er ook nog Tame Impala met The Less I Know The Better: ik vraag mij af wie dat nummer eigenlijk niét graag hoort? Verder waren er ook veel dance tracks die mij konden bekoren. Make Me Feel Better (Alex Adair), Intoxicated (Martin Solveig), Be Right There (Sleepy Tom & Diplo), Glitterball (Sigma) en Opus (Eric Prydz) geraakte ik niet beu. De reden waarom er veel dansbare muziek tussen staat, is omdat ik ga lopen met muziek en daar moet voor mij een stevige beat in zitten! En dan nog als “uitsmijter” een nummer dat ik volledig herontdekt heb dit jaar, en wel omdat het de soundtrack is van de film waar ik meermaals naar gekeken heb met mijn aan-alles-wat-op-wielen-rijdt-en-veel-lawijt-maakt verslaafde zoon. Ik heb het over Life Is A Highway van de Rascal Flatts, uit de film Cars. Een aanstekelijk nummer, dat bovendien een mooie tekst heeft. Life is a highway: dat is toch zo waar als maar kan zijn? Je moet het wel in het Engels zeggen, want “het leven is een autosnelweg” klinkt een beetje duf en saai. Daarom heb ik het ook maar meteen gebombardeerd tot dé slagzin van het jaar 2015 :-)

Leukste blogposts: ik heb in 2015 heel veel leute gehad met bloggen, zowel het schrijven zelf als alle “randactiviteiten”: er waren interessante samenwerkingen, leuke giveaways en toffe ontmoetingen met inspirerende medeblogsters. Ik kan zonder overdrijven zeggen dat bloggen mijn leven verrijkt heeft in 2015! Ik vind dat ik veel mooie posts heb geschreven in 2015, maar ik heb er toch 5 persoonlijke favorieten kunnen uit kiezen:

• Die keer dat ik een ode schreef aan mijn nieuwe woonplaats
• Die keer dat ik een boekje open deed over mezelf
• Die keer dat ik autoloos door het leven ging
• Die keer dat ik naar de Bumbashow ging
• Die keer dat ik bleitend in de auto naar het werk reed

Leukste dagen: dit vind ik heel moeilijk omdat de meeste dagen wel iets leuks hebben. Zoals jullie weten ben ik een enorme positivo :-) Maar als ik er dan toch een paar “moet” uitkiezen, dan ga ik voor deze:

• Donderdag 23 juli & zaterdag 25 juli: ik was toen op vakantie in de Alpen met Pieterjan en Emil, en op die dagen woonden wij telkens een etappe van de Tour de France bij. Onze zomerreis op zich was al mega de max, maar die 2 dagen waren heel speciaal. Het was lang wachten op de karavaan en de renners, maar tijdens het wachten waren we volledig op elkaar aangewezen en dat was zeer leuk en intens. Een unieke ervaring om zo dicht bij de koers én elkaar te zijn op die 2 dagen!
• Zondag 4 oktober: de Brussels Half Marathon, ofte de bekroning van een heel mooi loopjaar. Ik liep hem samen met Pieterjan in 1u55min, wat mij 2 dingen deed beseffen. Één: als je in jezelf gelooft, dan lukt het altijd. En twee: met mijn lieve vriend erbij gaat alles net een tikkeltje beter :-)
• 24 tot 28 september want toen genoot ik van 5 dagen Lissabon met mijn beste vriendin, en 21 tot 23 oktober want dan had ik een heerlijke driedaagse in Barcelona met Pieterjan. Ik heb nog vaak heimwee naar die 2 zonnige citytrips, als ik eens een moeilijk moment heb dan kijk ik terug naar de vele foto’s die ik toen maakte en voel ik me op slag beter :-)

Lessons learned: dit jaar waren er heel veel leuke, maar uiteraard ook een aantal minder leuke momenten. C’est la vie, nietwaar? Iets heel belangrijks dat ik heb geleerd dit jaar, kan ik samenvatten in deze bekende quote: What doesn’t kill you, makes you stronger. Het klinkt vreselijk cliché, maar als je eens een minder leuke periode doormaakt, dan moet je gewoon denken: hier kom ik sterker uit. Dat helpt, vind ik, en dan kan je achteraf met volle moed en opgeheven hoofd vooruit, op naar een mooi 2016! Nog zo’n toepasselijke quote is trouwens We’re all-in the gutter, but some of us are looking at the stars. Dat vind ik een heel raak gezegde. Want iedereen heeft het wel eens moeilijk en we zijn allemaal druk-druk-druk bezig en hebben nergens tijd voor… Maar ik doe heel hard mijn best om een van die mensen te zijn die vanuit the gutter en de ratrace van elke dag toch willen/kunnen opkijken naar the stars. Dat is me aardig gelukt in 2015, denk ik. Genieten van de kleine dingen van alledag is/was een heel goed vertrekpunt hiervoor :-)

Enjoying the little things is wat ik gedaan heb in 2015, en ook in 2016 ga ik op hetzelfde elan verder! Ik wens jullie allemaal een fijn eindejaar en een magisch nieuw jaar. Merci om hier zo talrijk te komen lezen in 2015 en jullie zijn meer dan welkom in 2016 :-)

Love, Josie xo