Morgen, op 1 oktober, is het naar goede jaarlijkse gewoonte wereldveggiedag. Een uitstekend moment om eens stil te staan bij mijn eigen eetgewoonten, meerbepaald mijn consumptie van vlees. Veel mensen noemen mij een vegetarier - ikzelf ook vaak hoor - maar eigenlijk klopt dat niet. Ik ben eigenlijk een semitarier.
Wat ik niet eet, is zogenaamd "rood vlees" (bv. biefstuk, kotelet, lamsvlees, côte à l'os,...), bereidingen (bv. cordon bleu, hamburger, blinde vink, worst, préparé,...) en allerlei charcuterie. Ik eet echter wel kip en vis en voor gehakt maak ik een uitzondering in de vorm van bolognaisesaus (can't resist). Ik weet het, dat is totaal niet logisch maar het hoeft ook niet altijd perfect verklaarbaar te zijn hé ;-)
Waarom eet ik geen "vlees" en wel kip en vis (wat eigenlijk ook vlees is maar bon, we gaan vandaag niet muggenziften over taal)? Simpel: ik vind vlees niet lekker (uitgezonderd gehakt in spaghetti en lasagne, of in deze onweerstaanbare balletjes van Pascale Naessens). Ik at het vroeger wel maar rond mijn 18de ben ik steeds minder vlees gaan eten en ik ben er uiteindelijk mee gestopt. Ter info: mijn zus is strikt vegetarisch en mijn mama eet ook niet veel vlees. Dus het is wel een beetje familiaal beïnvloed :-)
Ik ben nu bijna 14 jaar semitarier. Vroeger at ik veel meer kip. Nu niet zo vaak meer, gewoon omdat ik vind dat de smaak van kip - toch die die je in de supermarkt koopt, wat bij mij meestal het geval is - geregeld te wensen overlaat. Ik probeer wel zo vaak mogelijk vis op het menu te zetten want ik eet ontzettend graag vis (behalve escargots eet ik elke vissoort graag). Dat is niet gemakkelijk want ook hier geldt dat ik graag kwaliteits- en smaakvolle producten op mijn bord heb en vissen uit die categorie komen bij voorkeur recht van aan de zee, niet uit de supermarkt. Wij wonen niet zo heel ver van de kust maar toch komt het er meestal maar één keer om de twee weken van om richting Zeebrugge te rijden (in de Vismijnstraat vind je de lekkerste vis!). Op restaurant kies ik wel altijd vis en ik eet veel gerookte vis (zalm, forel, makreel,...), wat boordevol goeie vetten zit en die heb je nodig!
Meestal eet ik dus vleesvervangers. Er is heel wat op de markt maar ik ben vrij selectief. Groenteburgers bestaan er in alle maten, kleuren en smaken maar ze zitten vaak boordevol suikers. Ik probeer ze dus te vermijden. Het liefst van al eet ik seitan, quorn, tofu en tempeh in hun natuurlijke versie. Notoire vleeseters gruwelen van deze vleesvervangers en kunnen er niet bij dat dit überhaupt naar iets smaakt. Maar ik vind vleesvervangers echt superlekker. Ik geef trouwens ook geen commentaar op al het vlees dat sommige mensen naar binnen spelen dus ik verwacht van hen hetzelfde ;-)
Ik eet in de eerste plaats vegetarisch/semitarisch omdat ik het lekker vind. Het gezondheidsaspect speelt ook een rol, al is dat niet de hoofdreden voor mij. Want je gaat mij niet horen beweren dat vlees eten ongezond is, integendeel. Als je maat houdt, is er helemaal niks mis mee. Maar volgens mij knelt daar net het schoentje voor veel vleesliefhebbers: ze eten er veel te veel van. Maar daar gaat het nu niet om en eigenlijk is dat mijn probleem ook niet ;-)
Mijn vleesvervangers, kip en vis combineer ik vooral met heel veel groenten, fruit, noten, zaden en pitten. Mijn koelkast en keukenkasten zitten er vol van. Ik probeer zo natuurlijk en plantaardig mogelijk te eten. Ik drink bijvoorbeeld ook sojamelk (of een van de vele soorten notenmelk) en sojayoghurt omdat ik hou van de smaak en omdat het me gewoon lichter valt dan gewone yoghurt. Kortom, ik eet wat ik superlekker vind én ik voel me daar heel goed bij. Dus wat mij betreft is dat perfect!
Ter info: een typische lunch, zoals op de foto hierboven, bestaat voor mij uit een mengeling van allerlei groentjes (wat er in de frigo ligt) met iets van vis of vleesvervanger en dan wat zaden of noten erbij. Zo simpel, zo lekker! Ik ben geen voedingsexperte maar ik heb voor mezelf het juiste evenwicht gevonden qua voeding/vleesconsumptie en ik voel me fit en energiek.
Ik ben me er wel van bewust dat ik als vegetarier/semitarier moet zorgen dat ik voldoende vitamines binnenkrijg, die andere mensen via hun portie vlees innemen. Ik haal die uit mijn groenten, fruit, noten en zaden. Ik neem geregeld eens een ijzersupplement omdat ik niet voldoende ijzer uit mijn voeding kan halen en omdat ik dat echt wel nodig heb om te kunnen functioneren, zeker gezien het feit dat ik veel sport. Ik weet heel goed dat, moest ik wél af en toe eens "een goed stuk vlees" eten, ik wellicht geen extra ijzer meer zou moeten nemen. Maar dat is voor mij geen reden om dingen te beginnen eten die me absoluut niet smaken ;-) Ook tijdens mijn zwangerschap ben ik niet plots vlees beginnen eten. De gynaecoloog zei dat het niet nodig was en ik voelde me ook gewoon supergoed en fit.
"Wat met haar huisgenoten?" hoor ik jullie al denken. Opnieuw heel simpel: PJ is een verwoed vleesliefhebber dus hij eet hetgeen hij graag eet: vlees, véél vlees. Ook Emil eet vlees, afgewisseld met kip en vis. Al dan niet vlees eten is een keuze die hij later zelf mag maken... Sommige mensen denken dat het heel moeilijk is om samen te koken en te eten als de één een carnivoor is en de ander een liefhebber van plantaardige voeding. Soms is het inderdaad een beetje zoeken en ik ben er zeker van dat PJ zichzelf soms een vrouw wenst die veel vlees eet :-) Maar uiteindelijk is het niet moeilijk: wij maken aardappelen en groentjes, en dan bakken we het vlees in de ene en de vleesvervanger in de andere pan. En we eten veel kip en vis. Gelukkig gaan we ook vaak op restaurant of worden we vaak uitgenodigd om ergens te gaan eten, zodat PJ zich daar aan de al wat complexere vleesgerechten kan wagen :-)
Hoe zit dat bij jullie? Eten jullie graag en veel vlees? Of zijn jullie semitarisch net als mij, of strikt vegetarisch of zelfs veganistisch?
Love, Josie xo
Wat jij vertelt, bijna exacte kopie van mijn 'vleesconsumptie'. Om zelfde reden ook 'semitariër, ik hou ook erg van vis, ook samen in een huis met echte 'vleesliefhebbers', noten en zaden om voldoende vitamines binnen te krijgen... Ik ben wel niet zo voor soja, en een fervent gewone yoghurteter. Mijn persoonlijke verslaving noem ik dat. Te denken dat ik dat tijdens mijn zwangerschap niet kon ruiken of zien! Gelukkig is dat overgegaan :-)
BeantwoordenVerwijderenAl een goede 20 jaar een strikte vegetariër, net als mijn echtgenoot, en ook onze drie kinderen van 11, 9 en 6 eten volledig vegetarisch - ik kan me dat niet anders voorstellen zelfs. Ooit begonnen omwille van de dieren, ondertussen speelt ook de ecologische component een grote rol.
BeantwoordenVerwijderen