Ski Holiday Memories

Ik ben terug van weggeweest na een deugddoende skivakantie. We kregen de eerste twee dagen massa's verse sneeuw over ons heen (zelfs een heuse sneeuwstorm!) en konden de rest van de week genieten van heerlijk zonnig weer. Echt ideaal! Intussen ben ik alweer volop aan het werk maar ik blik nog even terug op een fijne vakantie aan de hand van een aantal leuke foto's!

Wakker worden met een zicht als hierboven: onbetaalbaar! Ik ben een echt zomermeisje maar het zien van de besneeuwde bergen onder een stralende ochtendzon maakt me onmiddellijk goed gezind!

Eentje uit mijn Instagram Stories op de dag van ons vertrek. Tijdens onze eerste pitstop rond 7u 's morgens maakte ik deze selfie met Emil. Twee lachende gezichtjes, overduidelijk blij dat het eindelijk vakantie is :-)

Lekker spelen in bakken verse sneeuw! Ik ben zelf niet zo'n grote fan van sneeuw en nattigheid maar Emil wél en dan doe ik met veel plezier met hem mee natuurlijk :-)

Deze foto maakte ik op onze eerste dag, toen we naar boven gingen in de eitjes om Emil naar zijn eerste skiles te brengen. Ik vind het een superleuke foto van ons drie! 

Emils eerste skiles kon niet doorgaan wegens storm op komst. Alle skiërs werden "geëvacueerd" naar beneden omdat het gewoon niet veilig meer was. Jammer voor Emil maar veiligheid komt op de eerste plaats. Hij vond al dat gedoe best plezant om mee te maken - en ik ook wel hoor. En de bergen waren des te indrukwekkender, zeker op de arm van zijn papa :-)

In de skiles had Emil 2 fantastisch lieve monitrices, Laurence en Corinne van de Ecole du Ski Français. De eerste dag heeft hij wat geweend. "Ik was aan het wenen omdat ik jou miste mama", vertelde hij me achteraf. Ik begrijp dat want ik was vroeger ook zo, ik ging vaak op kamp maar ik miste mijn mama toch altijd een beetje. Hij amuseerde zich enorm tijdens de les (tijdens het gadeslaan vanop afstand hoorde ik hem luid lachen) en achteraf was hij altijd superenthousiast. In de eitjeslift naar beneden stond zijn kwebbel geen seconde stil... Ik ben blij dat hij het graag doet! Er is uiteraard nog werk aan de winkel maar hij is tenslotte pas 4 jaar, hij heeft nog tijd genoeg om te leren.

Een foto van op onze vaste stopplek op de piste. Hier kwamen we elke middag lunchen... en een beetje op adem komen want al dat skiën is best vermoeiend. Al heeft Emil duidelijk andere plannen dan zijn papa :-)

's Avonds viel hij dan altijd wel als een blok in slaap. De gezonde berglucht, daar slaap je zo lekker van!

Ook ik heb van de vakantie gebruik gemaakt om wat tot rust te komen. Ik sta heus niet dag in dag uit op de latten, daarvoor ben ik niet die hard genoeg en ik ben ook niet zo'n goede skiër hoor. Deze foto nam ik toen ik me tijdens een van Emils skilessen had "teruggetrokken" in een cafeetje langs de piste om er gezellig aan het haardvuur en met een theetje een goed boek te lezen. Genieten!

Skiën wordt niet voor niets winterSPORT genoemd. Na zijn twee uur durende les was Emil altijd nat van het zweet. Uit zijn helm kwam zelfs een beetje rook :-) Misschien niet de mooiste foto, maar wel een leuke!

Vreugde alom toen Piou-Piou, de mascotte van de allerkleinste skiërtjes van de ESF, na de laatste skiles acte de présence kwam geven. Emil was dolgelukkig, zeker toen hij daarna nog zijn medaille in ontvangst mocht nemen na een geslaagde skiweek. 

Een schoontje van de eerste skidag. De weersomstandigheden waren eigenlijk niet ideaal: het was mistig, winderig en er was diepe sneeuw (later die dag werden trouwens alle pistes ontruimd) maar we hadden er zin in. Ik was een beetje zenuwachtig omdat ik niet wist of ik het nog ging kunnen, dat zie je misschien in mijn ogen ;-) Maar Pieterjan zorgt altijd goed voor mij op de piste. Daar ben ik hem dankbaar voor want ik kan me inbeelden dat het niet altijd plezant is om zo'n trage slak mee te hebben als je zelf een supergoeie skiër bent.

We zitten in de fase dat er nauwelijks nog geposeerde foto's kunnen gemaakt worden zonder een tong uit de mond. Meestal ook vergezeld van een woord met "kaka"... Ik maak me sterk dat dit van voorbijgaande aard is... Anyway, bovenstaande foto had mooier kunnen zijn maar eigenlijk is hij best leuk. 

Après-ski, dat betekent vooral relaxen in ons gezellig appartement en genieten van de tijd die we samen kunnen doorbrengen. Opnieuw niet de allermooiste foto, maar wel een toffe herinnering!

Ook dit is après-ski :-) Op reis mocht Emil altijd wat langer opblijven. Terwijl wij aan het aperitieven waren, mocht hij nog wat ipadderen op zijn gemak. Het was tenslotte ook vakantie voor hem hé. En hij weet intussen heel goed dat de regels thuis anders zijn dan op reis. 

Of Emil het naar zijn zin had, daar hoog in de bergen? Ik denk het wel, ja :-)

Op de laatste dag was er geen skiles meer en nam ik Emil mee naar het zwembad tijdens een dagje voor ons twee. We doen dat elk jaar en na het zwemmen gaan we steevast picknicken op een bankje voor den bak, dat is de grote kabellift die de skiërs naar 2100 meter hoogte brengt. Den bak naar boven en beneden zien gaan, skiërs non-stop zien in- en uitstappen: meer is er niet nodig om Emil zeker een uur aan de picknickbank gekluisterd te houden. En intussen kon ik zelf geieten van de zalige lentezon. Everybody happy :-)

Zoals jullie konden zien, was het een toffe week! Zalig dat het nu zo mooi lenteweer is hier thuis, ook al gaat het niet lang meer duren... Mijn batterijtjes zijn alleszins weer opgeladen voor een boeiend en druk voorjaar, met heel veel leuke plannen!

Love, Josie xo