8 dingen die ik onlangs ontdekt heb

Naast ongetwijfeld heel wat onzin uitkramen, hou ik jullie hier graag op de hoogte van mijn laatste nieuwe ontdekkingen. De laatste maanden leerde ik een aantal leuke producten en plekjes kennen en heb ik een aantal dingen bijgeleerd. Ik vind het mijn plicht om ze te delen met jullie!

1. LEKKERE DRANKJES

Wie mij volgt op Instagram, heeft het misschien al zien passeren op mijn Stories. Ik ben grote fan van VITHIT, een drankje op basis van water, thee en vitamines. Ik vind het gewoon superlekker, of er echt (veel) vitamines in zitten daar ga ik me niet over uitspreken (nadat ik afgelopen weekend een artikel in de krant las over hoe misleidend labels kunnen zijn). Maar het is nu ook niet dat ik zo'n drankje drink om er instant gezonder van te worden hé, daar bestaan andere manieren voor. Gezond eten en lopen gelijk een zottin bijvoorbeeld ;) Het is gewoon verfrissend en geen suikerbom waar ik meteen 'hyper' van word, zoals veel andere drankjes. Het bestaat in 6 smaken, voorlopig vind ik het enkel bij mij in de buurt in de Colruyt in 'Detox' smaak. Gelukkig werd ik onlangs in de watten gelegd door de lieve PR ladies van VITHIT :)

Nog een drankje dat al van in de zomer geregeld in mijn frigo terug te vinden is, is Karma Kombucha. Ik kocht dit eens 'op goed geluk' in de biowinkel (ik doe dat daar wel vaker, da's de ideale winkel om nieuwe dingen te ontdekken) en na één keer was ik compleet verkocht :) Het heeft een friszure smaak, je moet daar wel voor zijn. Ik lust het heel graag. Bovendien bevat kombucha probiotica, wat goed is voor de spijsvertering. Komt ook altijd goed van pas met mijn af en toe serieus prikkelbare darmen... Het is niet goedkoop maar ik drink natuurlijk ook geen fles per dag hé. 

2. RADIO 1

Vroeger luisterde ik 'standaard' naar Studio Brussel. Dat was mijn vaste radiozender. In de auto durf(de) ik wel eens zappen van post naar post om geen reclame te moeten horen (ik krijg daar soms echt de kriebels van!). Maar het was meestal StuBru. Sinds kort ben ik 'geswitcht' naar Radio 1. Ik weet niet goed hoe het gekomen is. Ik was gewoon de drukte op StuBru een beetje beu, vooral in het ochtend- en avondblok. Pas op: dat zijn geen slechte programma's en presentatoren hé, integendeel! Maar ik heb het er gewoon een beetje mee gehad. Ik denk dat ik stilaan een ouwe doos word, 't zal dat zijn ;) Plus: ik wil gewoon op de hoogte zijn van het nieuws omdat ik weinig tijd heb (of beter: maak) om de krant te lezen. Dan is Radio 1 echt superhandig, vooral 'De ochtend' en 'De Wereld vandaag' om 16u. Ik luister ook graag naar 'Bij Debecker' en 'De wereld van Sofie' als achtergrond tijdens het werken. En 'Nieuwe feiten' is de max over de middag.

Qua muziek is Radio 1 wel een groot verschil met StuBru maar daar heb ik eigenlijk niet veel last van. Ik ontdek dan ne keer wat nieuwe muziek en dat kan absoluut geen kwaad. Er is wel één iemand naar wie ik met open mond (vaak met mijn tong eruit) blijf luisteren op StuBru en dat is Christophe Lambrecht tussen 9u en 12u op werkdagen. De mooiste radiostem ever! Ik durf openlijk toegeven dat ik een beetje ne Lambi-festisj heb. Ik heb al een keer met hem mogen telefoneren (wat een eer!!!) voor mijn 3 favoriete platen in 'De collega's kiezen de platen'. Een heuglijke dag waar ik nog vaak aan terugdenk :) Een paar maand geleden deed ik nog eens mee want mijn fetisj stak weer op... Ik was toen héél teleurgesteld omdat Christophe op die dag niet aan het werk was. Ik moest het dus met een andere presentator doen. Bummer van formaat :p

3. IK MOET MISSCHIEN TOCH NE KEER CRAWL LEREN ZWEMMEN

Onlangs was er tijdens het clubkampioenschap van Emil zijn zwemclub een estafette voor de ouders/familie van de zwemmers. Just for fun hé. Ik vond het maar logisch dat ik als (sportieve) mama mee zwom met Emil zijn team, ook al ben ik echt geen goeie zwemster. 't Is te zeggen, ik kan vlotjes schoolslag zwemmen, echt wel goed zelfs. Maar vraag mij niet om crawl of een andere slag te doen of ge moogt ne redder op mij af sturen. Nu, ik verschoot die dag eerst al dat er maar een stuk of drie moeders waren die mee zwommen. Ik ging er gelijk van uit dat iedereen dat ging doen, om hun kind te plezieren... But I was wrong. En dan bleek ook nog dat bijna iedereen crawl zwom. Die gingen dus veel sneller dan mij en ik voelde mij een beetje de loser van den hoop. Op de koop toe was ik bijna mijn zwembroek verloren door zo elegant als een zeekoe van den blok te duiken... Ik heb mij voorgenomen dat, als ik eens wat meer tijd heb, ik zwemlessen ga volgen om crawl te leren. Binnen 20 jaar of zo dus ;)

4. LOOPCLUBS KUNNEN DE MAX ZIJN

Ik loop in 99% van de gevallen alleen. Ik vind dat gewoon het leukst: just me, myself and I. Ik begrijp dat veel mensen het leuk vinden om in een loopclub te zitten, omdat ze niet graag alleen lopen of omdat ze een duwtje in de rug nodig hebben. Tot voor kort had ik nogal een 'vertekend beeld' van de gemiddelde loopclub. Dat ligt puur aan mijzelf hoor, omdat ik zo'n asociaal geval ben dat er enorm van geniet om eens alleen te zijn... Maar onlangs heb ik toch mijn mening serieus moeten herzien. Voor een reportage voor running.be magazine had ik een loopdate met de Speedy Onions, een superplezante en redelijk 'geschifte' bende marathonlopers uit Aalst. Ik ging lopen met de mannen en het was de max. De reportage verschijnt eind december in running.be magazine en ik kan ten zeerste aanraden om het boekske in huis te halen! Meer ga ik natuurlijk nog niet vertellen ;) Maar sinds ik met de Speedy's gaan lopen ben, weet ik dus dat er ook megacoole loopclubs bestaan. Jammer genoeg woon ik niet in Aalst en ik ben ook geen man ('t is een mannengenootschap *laat uw fantasie de vrije loop*) want anders was ik zeker ook een van de 'marathonions'!

5. LEUKE PLEKJES
Aangezien ik meer uit dan in mijn kot ben, is het niet verwonderlijk dat ik af en toe eens wijze nieuwe plekjes ontdek. De volgende hotspots hebben indruk op mij gemaakt:
* Books & Brunch (Brugge) want boeken + lekker eten = the key to happiness
* Sale e Pepe (Brugge): geen nieuwe ontdekking want ik ging er vroeger, toen ik nog in Brugge woonde, heel vaak eten. Maar het was zeker al 5 jaar of langer geleden. Ik ging er onlangs nog eens eten samen met Kelly en ik herinnerde mij weer meteen waarom ik er vroeger vaste klant was. Ik ga geen 5 jaar meer wachten om nog eens te gaan! Als ge een leuk restaurantje zoekt voor een dinner date in Brugge: ge hebt het bij deze al gevonden! Wel zeker vooraf reserveren.
* Librairie Génicot (Brussel): ik heb veel talenten (ge moest ne keer weten!) maar één iets wat ik écht niet kan en wellicht nooit zal kunnen (ik wil het ook niet!!), is een mooie boekenwinkel voorbijstappen zonder er efkes binnen te gaan snuisteren. Gisteren was ik in Brussel en Librairie Génicot, in de Bortiergalerij niet ver van de Grand Place, trok meteen mijn aandacht. Het is een prachtig pand vol tweedehandsboeken, vooral in het Frans en het Engels. Zo'n plek waar ik echt uuuuuuren kan blijven hangen. Gewoon die heerlijke boekengeur alleen al! Helaas moest ik mijn trein halen of ze zouden mij bij sluitingstijd naar buiten moeten sleuren hebben, met grof geweld. Maar ik ga zeker terug en ik heb op Instagram al een hele schare andere boekenwurmen gevonden die dan met mij mee gaan. Dat wordt gezellig! :)

6. IK HEB MAAR WEINIG LOOPFOTO'S WAAROP IK NIET LACH

Onlangs waren er een paar mensen die mij op Instagram vroegen hoe ik dat toch altijd doe, zo lachen op al mijn loopfoto's. Ik had er nog nooit echt bij stilgestaan maar ik heb inderdaad bijna geen loopfoto's waarop ik niét met ne smile van hier tot ginderachter sta. Soms weet ik wel waar de fotografen staan hoor, bv. als het aangekondigd wordt met een bordje 100 meter vooraf of gewoon als ik er niet naast kan kijken dat ze daar staan met al hun materiaal. Op zo'n momenten doe ik, mediageil als ik ben, uiteraard extra mijn best door een onnozele smoel te trekken (moet ik niet zoveel moeite voor doen) of wat overdreven armgebaren te maken (kan ik ook goed hoor). Maar even vaak weet ik niet dat er een fotograaf op de loer ligt en inderdaad, dan lach ik ook. Zij het niet zo opzichtig/schaamtelijk. Ik vind dat wel wijs om vast te stellen. Het betekent dat ik tijdens het lopen echt happy ben. Ik zou eigenlijk ook niet weten waarom ik niét blij zou zijn. Boos kijken doe ik volgens mij alleen als er rukwinden recht in mijn wezen blazen, of even worse: sneeuw. Of een hond die achter mijn gat zit! Maar op een loopevent kom ik dat doorgaans niet tegen en dan ben ik de gelukkigste loopzottin die er bestaat :)

7. DUURZAME ONTSCHMINKINGSDOEKJES

Sorry voor de mannelijke lezers maar dit is efkes wijvenpraat... Ik ben geen make-up prinses maar ik gebruik wel elke dag CC crème, wat mascara en eyeliner om er toch een béétje presentabel uit te zien. Ik kruip 's avonds mijn nest niet in zonder dat ik dat er allemaal netjes af gewassen heb. Ik gebruik hiervoor micellair water en tot voor kort wattenschijfjes. Maar als ik dat eens optelde, waren het wel véél wattenschijfjes op een maand tijd... Ik begon te zoeken naar een duurzamere oplossing en ik vond ze bij Les Tendances d'Emma dankzij een tip in een magazine. Ik kocht een setje van 15 wasbare reinigingsdoekjes. Ze zitten in een mooi etuitje en er is ook een handig waszakje bij. Ik kan ze telkens wassen en hoef zo geen wattenschijfjes meer te kopen. De doekjes zijn heel zacht voor mijn vel. Een aanrader voor al wie een steentje wil bijdragen aan het milieu. Want zoals je weet: veel kleine acties kunnen een groot resultaat hebben... Ik ben trouwens de laatste tijd ook mijn plastic-consumptie drastisch aan 't verminderen en ik let extra op dat ik niks verspil. Maar ik zal daar binnenkort misschien eens een aparte blog aan wijden!

8. IK MIS MIJN LOOPSCHEMA

Op zich niet zo'n onthutsende ontdekking, maar toch. Tot aan de Brussels Half Marathon (28/10) heb ik een loopschema van 12 weken gevolgd. Ik zweefde over de finish na 1u40 en was zooooooo blij. Een beetje moe ook wel, dus ik keek ernaar uit om na Brussel efkes 'schemaloos' te lopen. De eerste 10 dagen erna merkte ik dat ik wat rust nodig had en deed ik vooral korte loopjes. Maar dan was het mij beu, dat op 't gemakske lopen. Gevolg: ik heb nu weer een vast loopritme: per week 2 duurlopen, 1 interval run en 1 herstelloop. Dus eigenlijk loop ik momenteel schemaloos-met-mijn-eigen-schema ;) Ik ga dat blijven doen tot het einde van het jaar. Daarna begin ik mij voor te bereiden op mijn tweede marathon en dan 'mag' ik mij 200% op een schema storten en weer keihard de looptrut uithangen. Ik ga binnenkort langs bij Energy Lab voor mijn marathonschema. Ik weet dat het een zwaar schema zal worden, trainen voor een marathon is nu eenmaal heavy shit. Maar ik kijk er vooral al enorm naar uit, het is leuk om toe te werken naar een doel en te merken dat ik vooruitgang maak. Want dat is waarom ik zo graag een schema volg: het trekt mij uit mijn comfort zone, bv. door mij te verplichten om aan hoge(re) hartslag te lopen (moeilijk voor mij want ik heb een heel lage hartslag) of snelle intervallen (iets waar ik een haat-liefdeverhouding mee heb). In de comfort zone is het knus en veilig maar ik heb in mijn leven al vaak ondervonden dat het veel beter is om er af en toe eens uit te komen. Dus dat het maar rap januari is (ja! want dan zijn die feestdagen ook al voorbij! joepie!) en ik weer mijn grenzen kan beginnen verleggen. Want die tweede marathon: ik moet mij er nog voor inschrijven want de datum is nog niet bekend. Maar dat het ne specialen zal zijn en ik mij weer volop ga smijten zoals in juni... Daar moet ge niet aan twijfelen!

 

Love, Josie xo