Mens erger je... maar niet te lang!

Het is nu al een week of zo dat ik dagelijks opgebeld word door een privé-nummer. Ik ben steevast te laat om op te nemen (omdat ik mijn telefoon altijd op "mute" zet, mijn eigen schuld dus), en er staat nooit een bericht op mijn voice-mail. Zo irritant vind ik dat! Enerzijds ga ik ervan uit dat het niet dringend is als ze niks inspreken, maar waarom bellen ze mij dan elke dag opnieuw op? Grrr.

Ik ben absoluut geen "zager" en ik erger mij vaak aan mensen die zich aan vrijwel alles ergeren. Ikzelf probeer altijd het positieve van iets in te zien. Toch maak ik me zelf ook soms schuldig aan allerlei ergernissen, meerbepaald...

* als ik het begin van een rolleke plakband niet vind
* als ik verse nylonkousen aantrek en er direct in slaag om er een ladder in te maken
* als ik voel dat ik enorm aan 't zweten ben maar in de verste verten geen deo bij me heb
* als ik de deur open, buiten stap en van de eerste seconde al een knoert van een rukwind in mijn gezicht krijg, al dan niet met wat verfrissende regenspetters erbij (byebye netjes gestyled haar!)
* als mijn weg in de Colruyt versperd wordt door mensen die als aasgieren rond de "proevertjes" circuleren, en die verwonderd kijken als ik, die graag wil passeren omdat ik niet zoveel tijd heb als zij, ei zo na met mijn kar op hun enkels rijd
* als mensen zagen over dingen waar echt niemand iets kan aan doen, bijvoorbeeld het weer
* als mensen tegen mij zagen over dingen waar ik persoonlijk niks kan aan doen, bijvoorbeeld dat zij moe zijn
* als mensen onophoudelijk leuteren over futiliteiten en dingen die het écht niet waard zijn om over te zagen
* als mensen het glas altijd halfleeg zien in plaats van halfvol, en overal wel een "maar" voor klaar hebben
* als ik ga tanken en bij het terugsteken van de pomp brandstof op mij krijg (dat overkomt mij meestal wanneer ik een nieuw paar schoenen aan heb)
* als het (weer maar eens) schoolvakantie is en iedereen in medialand ervan uitgaat dat het voor alle mensen vakantie is en dat de normale radio- en tv-programmatie dus even onderbroken mag worden
* als mensen geen respect hebben voor anderen
* als mensen steen en been klagen over het uurverschil met kindjes; die kleintjes kunnen er toch niet aan doen dat zij niet doorhebben dat de klok een uurtje vooruit- of teruggedraaid wordt?
* als mensen spotten over mensen die vanalles op facebook postenomdat zij dat niet doen, maar tegelijkertijd hebben ze wél alles gezien van anderen...
* als mensen "ik heb geen tijd" te pas en te onpas als excuus gebruiken
* als supermarktpersoneel aan de kassa's keiluid zit te roddelen over elkaar en hun directie, waar alle winkelaars het goed kunnen horen
* als ik mezelf weer eens voorbij loop en veel te veel hooi op mijn vork wil nemen

Je leest het goed: ik erger me niet alleen aan anderen, maar ook - en heel vaak - aan mezelf. Bovendien laat ik mijn ergernissen meestal niet blijken, want dat vind ik het niet waard. Het leuke aan die kleine ergernissen vind ik immers dat ik ze lekker voor mezelf kan houden... Enfin, tot nu dus ;-)

Herken jij jezelf hierin? Let me know, of share je eigen ergernissen!

Lots of love, Josie xo