Verslaafd

Dat ik verslaafd ben aan lopen, weten jullie intussen allemaal. Neem mij mijn 3 looptoertjes per week af en ik word een onuitstaanbare troela. Er zijn nog wel een aantal zaken die ik niet meer kan missen, of waarvan ik toch zeker zeer kregelig zou worden als ik ze niet meer ter beschikking had. Uiteraard kan ik niet zonder mijn kind, mijn vriend, mijn familie en vrienden, maar die beschouw ik niet als “verslavingen”, dat zijn gewoon de mensen die ik doodgraag zie. Wat dan wel? Here we go…

WATER
Ik drink de hele dag door water: dat is iets waar ik echt geen moeite voor moet doen. Op mijn bureau staat altijd een grote anderhalve liter-fles, in mijn auto ligt water, in al mijn tassen zit een flesje, en thuis is er uiteraard ook altijd water voorhanden (daar drink ik kraantjeswater, dat vind ik even lekker). Ik drink dagelijks 2 à 3 liter, aangevuld met thee en af en toe light frisdrank of een alcoholisch drankje (als ik eens zot wil doen, meestal heb ik aan één glas genoeg om in de wind te zijn). Het is intussen al meer dan 15 jaar een gewoonte, en het gevolg is natuurlijk dat ik overal mijn water moét hebben. Ik heb ook gewoon zeer snel dorst, omdat ik het gewend ben om snel mijn dorst te kunnen lessen. Als we op reis zijn, is een van de eerste dingen die ik doe als we arriveren een plekje zoeken om een voorraadje water aan te schaffen. Een ander gevolg is ook dat ik vaak naar het toilet moet, maar dat heeft eigenlijk enkel tijdens mijn zwangerschap voor problemen gezorgd omdat ik toen vrijwel elk half uur met een volle blaas zat (major disaster als ik in de file stond of weer maar eens door de winkelstraat waggelde met geen openbaar toilet in zicht binnen een straal van 1 kilometer). Maar dat zijn dingen die ik er graag bij neem. Ik voel me heel goed als ik veel drink, het zuivert mijn lichaam en ook mijn geest. Neem mij mijn water af en ik krijg gegarandeerd barstende hoofdpijn. En ja, dan word ik ambetant. En neen, dat wilt ge echt niet meemaken.

FRUIT
Met fruit heb ik exact dezelfde relatie als met water. Er zijn mensen die veel moeite moeten doen om per dag één stuk fruit naar binnen te werken, ik moet me inhouden om er niet te veel van te eten. Want trop, dat is dan ook weer niet goed… Mijn fruitverslaving is ongeveer gelijktijdig begonnen met mijn waterverslaving. Ik eet gewoon heel graag gezond en ik vind fruit een van de lekkerste dingen die er bestaan. Laat mij kiezen tussen een candy bar als vieruurtje en een stuk fruit, en ik kies gegarandeerd voor het laatste. Sommige mensen vinden dat vreemd, en ik begrijp ze wel. Maar voor mij is het echt geen opoffering om fruit te eten. Net zoals met water, zeul ik ook overal een stukje fruit met mij mee, en als ik op vakantie ben dan vogel ik ook altijd onmiddellijk uit waar ik wat fruit kan inslaan. Dat het gezond is en mij helpt mijn slanke lijn te behouden, is uiteraard mooi meegenomen. Denk nu niet dat ik nooit eens snoep, I’m still a sucker for chocolate & cheesecake. Maar zonder mijn dagelijkse portie fruit overleef ik niét, punt. Momenteel ben ik very much into mandarijntjes (de geur van sinterklaas!), ananas en kiwi’s. Appels eet ik het hele jaar door (die zijn ook het makkelijkst voor onderweg) en in de zomer leef ik me volledig uit met aardbeien, frambozen, kersen en ander rood fruit.

MUZIEK
My life is music & music is life, sweet sounds that help you take flight… Dit nummer van Felix Da Housecat is een van mijn levensmantra’s. Muziek helpt mij ontspannen, wegdromen, verwerken, kalmeren. In mijn auto staat de radio altijd lekker luid en mijn looptoertjes hebben geen enkele slaagkans als ik mijn ipod niet bij me heb. Ook thuis probeer ik zoveel mogelijk muziek op te leggen. Sinds we op den boerenbuiten wonen, geniet ik echter soms ook van de stilte. In elk geval maakt muziek mij gelukkig. Een nummer als dit horen ’s morgens vroeg, bijvoorbeeld, geeft mij een enorme energy boost voor de rest van de dag. Ik vind het ook leuk om op de hoogte te blijven van de laatste nieuwtjes in muziekland. Een wereld zonder muziek, ik kan mij dat gewoon niet voorstellen. En gij?

SUPERFOODS
Ik slenter heel graag rond in de biowinkel, en het is daar dat ik allerlei superfoods heb leren kennen. Ik weet dat veel mensen hier vrij sceptisch tegenover staan, maar ik ben verlekkerd op chia- en hennepzaad, acaï-, goji- en incabessen, moerbeien, en allerhande kant-en-klare superfood mixes (bv. die van Biotona, Purasana of Linwoods). Ik meng elke ochtend een “superfood” naar keuze door wat yoghurt, heerlijk om de dag mee te starten! Ik voeg ze ook toe aan soep, salades en veggie eenpansgerechten (als ik alleen thuis ben, that is, want voorlopig staat mijn vriend nog niet open voor deze verslaving, en dat hoeft ook niet). Ik maak daar heus geen meesterwerkjes mee die ik vervolgens op Instagram post (dat doen al genoeg anderen in mijn plaats), voor mij is dit puur functionele voeding die ik ook superlekker vind, die me veel energie geeft en waar ik me heel goed bij voel. Toegegeven: goedkoop zijn deze superfoods niet, maar ik eet er maar een paar lepels van per dag dus een verpakking gaat wel een tijdje mee. Ik geloof alleszins in de gezondheidseffecten ervan op lange termijn.

 

TANDEN POETSEN
Moest ik kunnen, ik zou mijn tanden poetsen telkens ik iets gegeten heb. Dat vers gepoetste gevoel, die frisse mond, die lekkere muntsmaak: dat is toch gewoon zo zalig! ’s Morgens en ’s avonds is natuurlijk het absolute minimum, maar ook op het werk en in mijn auto heb ik steevast mijn tandenpoetsgerief bij me voor een lekker fris mondgevoel. Het is niet altijd mogelijk, maar als het dan toch eens lukt om een snelle poetsbeurt in te lassen na mijn middagpauze op het werk, bijvoorbeeld, dan maakt dat mijn namiddag net dat tikkeltje beter. Ik moet wel opletten dat ik niet te veel en te hard poets, want ik poets op den duur het glazuur van mijn tanden en dat is uiteraard niet de bedoeling. Zoals met alle verslavingen geldt dus hier ook: trop is te veel… Maar ik ken mijn grenzen and I’m lovin’ it J

MIJN SMARTPHONE

Last but not least… Ik ben nog nét niet vergroeid met mijn smartphone, maar ik durf gerust toe te geven dat ik er zéér afhankelijk van ben. Mijn Samsung Galaxy S4 Mini is de perfecte telefoon voor mij: compact, vrouwelijk en gebruiksvriendelijk. Dankzij mijn smartphone blijf ik altijd en overal op de hoogte en ja, dat is zeer verslavend. Ik lijd aan het FOMO-syndroom: Fear Of Missing Out. In de file, in de wachtrij aan de kassa, als ik eender waar moet wachten check ik mijn twitterfeed, facebook timeline, instagram, mails, linkedin, pinterest,… Op die manier verlies ik geen kostbare tijd (denk ik). Er is vast en zeker ook een keerzijde aan dat “altijd alles willen weten”, want het zorgt ervoor dat ik een zeer gehaast leven leid  en mezelf maar weinig rust gun. Maar ik besef dat en ik probeer erop te letten om op tijd en stond de smarpthone langs de kant te leggen en gewoon te genieten van de rust. As in: een boek lezen, een serie bekijken, spelen met mijn zoon. Ook als ik op restaurant ben zal ik altijd mijn telefoon in de sjakos laten, want er is niks dat ik irritanter vind dan mensen die op restaurant de hele tijd naar hun telefoon zitten te staren. Maar ik ben dus zeker verslaafd aan mijn telefoon, en bij uitbreiding ook aan mijn tablet en laptop. En ik ben niet de enige, denk ik… 

 

Maar bon, ik denk dat het al bij al nog meevalt. Ik heb vrij veel gezonde verslavingen. Die smartphone vind ik zelf niet zo hinderlijk, we leven nu eenmaal in 2014…

Wat zijn jullie verslavingen? Let me know!

Lots of love,
Josie xo