In
blogland worden dezer dagen massaal “doodgewone dingen” gedeeld, in navolging
van deze post van Lilith. Mijn doodgewone dingen? Dat zijn
de “little things” waar eigenlijk heel mijn blog om draait. Ook ik deel deze
graag met jullie. Hoog tijd dus voor nog een foto-update van de kleine, doodgewone dingen die mij de
afgelopen maand gelukkig maakten!
Quality time met mijn vriend onder de vorm van een weekendje Brussel. Lees: gezellig
rondslenteren door de straten van onze mooie hoofdstad, een shopke doen, lekker
eten en drinken, genieten van een prachtig hotel, een fantastisch concert meepikken,
en vooral veel bijpraten en genieten van time
for two.
Lopen – wellicht een eeuwige
blijver in mijn categorie “klein geluk”. Nu het winter is en dus donker wanneer ik ’s avonds
ga sporten (maar de dagen worden al langer, ik voel de lente al!) ga ik
vaak lopen in het sportstadion en de Finse Piste bij ons in Torhout. Het is
vrij eentonig dus ik doe dit niet elke keer, maar het is wel eens fijn ter
afwisseling. Er zijn altijd veel lopers, en dat werkt extra motiverend! Plus:
de piste is goed verlicht, en hoewel ik niet echt bang ben om in het donker te
gaan lopen is dat ook wel een voordeel, denk ik. Al was het maar omdat er geen
auto’s voorbijrazen – alleen maar de mannen van de lokale voetbalploeg die mij
met een big smile voorbijsteken tijdens hun wekelijkse training, maar dat vind
ik niet zo erg J
Mijn zoon Emil en zijn vriendje
Achilles samen zien ravotten.
Ze schelen een paar maand in leeftijd en leerden elkaar kennen in de crèche.
Het is goddelijk om te zien hoe ze op amper een paar maanden tijd (Emil startte
in september, na onze verhuis, in een nieuwe crèche) een band hebben opgebouwd
en partners in crime geworden zijn.
Genieten van prachtige
landschappen op weg naar het werk.
Sinds ik op “den buiten” woon, kom ik die uiteraard veel vaker tegen dan vroeger.
Dit was op een ijskoude winterochtend. Als je de foto ziet, dan voél je toch
meteen die vrieskou, niet?
Vers leesvoer. Ik had me voorgenomen om mezelf
in 2015 iets meer rust te gunnen en om opnieuw meer in het Engels (en Frans) te
gaan lezen. Met deze 2 nieuwe boeken (“Wolf” van Mo Hayder en “One Day” van
David Nicholls) ben ik goed bezig om beide voornemens waar te maken. Ik ben
intussen gestart in “One Day” en ik vind het na 30 pagina’s alvast
veelbelovend. Ongetwijfeld meer hierover binnenkort op deze blog!
Nieuwe “culinaire” ontdekkingen. Ik ben een enorme fan van de
producten van Alpro, zoals hun plantaardige yoghurtvariaties op
basis van soja. Niet dat ik nooit meer zuivel eet, maar ik kies meestal voor
een plantaardige variant, en ik vind het gewoon ook zeer lekker. Alpro bracht
onlangs 2 nieuwe smaakjes op de markt: natuuryoghurt met amandel- en met
kokossmaak. Ik testte de amandelvariant en ik vind hem superlekker. Het is een
heel subtiele notensmaak die een aangename afwisseling vormt met de gewone
Alpro Soja. De kokos test ik binnenkort uit, maar die was nog niet beschikbaar
in mijn lokale supermarkt.
De sloeberstreken van mijn zoon. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat
hij goeie manieren heeft – we doen toch alleszins heel erg ons best om hem dat
te leren. Maar moest hij niet af en toe de deugniet uithangen, dan zou ik mij
toch zorgen maken. Ik vind het fijn dat hij eens kattenkwaad uithaalt, zolang
het niet de spuigaten uitloopt natuurlijk. De vis op de foto heeft het
overleefd, dus wat mij betreft is er geen vuiltje aan de lucht J
In de krant staan. Ik ben normaal niet zo mediageil,
maar afgelopen weekend verscheen mijn persoonlijke getuigenis in De Tijd/Netto
in een artikel over zelfstandigen in bijberoep. Het maakte me een klein beetje
trots op wat ik als freelancer voor mezelf al verwezenlijkt heb sinds ik ermee
gestart ben begin 2014. En het gaf me des te meer goesting om verder te doen!
Wat zijn jullie doodgewone dingen? Laat ze gerust achter in de comments hieronder, of link door naar je eigen blog zodat we met z'n allen kunnen meelezen!
Lots of love, Josie xo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten