Stand Van Zaken

Ongeveer een jaar geleden postte ik dit ter gelegenheid van Moederdag. Ik heb veel plezier gehad tijdens het herlezen van die post, en daarom maak ik vandaag graag een nieuwe stand van zaken, na 27 maanden Emil. 

1. Dit heeft hij duidelijk van mij: veel oog voor details en een voorliefde voor orde en netheid. Kleine pluisjes en kruimeltjes ontsnappen niet aan zijn alziend oog en worden keer op keer zorgvuldig ontruimd. De jongen eet doorgaan ook heel netjes, zelfs spaghetti (in tegenstelling tot mommy dear op haar 31ste). Nog iets waarin ik mezelf heel hard herken, is het feit dat zijn deken altijd stevig vast moet zitten onder zijn matras voor hij gaat slapen. Ik wilde vroeger ook pas mijn ogen sluiten als mama of papa de deken goed hadden aangespannen. Met dat verschil dat Emil er na 5 minuten gegarandeerd bovenop ligt - het kind speelt dus met andere woorden gigantisch met mijn voeten door mij dat te laten doen. Oh well, ik vind het schattig so let it be.

2. Duidelijk de zoon van zijn vader omdat hij niet snel zal toegeven dat hij moe is, zeker als er veel volk bij is. Dan kan hij uren doorgaan, op voorwaarde dat hij af en toe eens stiekem in een hoekje de vermoeidheid uit zijn ogen kan gaan wrijven. Pieterjan is net dezelfde: die weet ook van geen stoppen eens hij op dreef is, bijvoorbeeld op een feestje. "We gaan nog niet naar huis, bijlange niet, bijlange niet" is een lied dat is uitgevonden voor mensen zoals mijn wederhelft. En dus ook voor mijn zoon. Ik ga daar nog wat mee meemaken, als hij begint uit te gaan. 

Altijd in voor een feestje, die kleine van mij.

3. Favoriet eten: met stip op 1 staat spaghetti. Van zodra hij het woord hoort vallen (het is zelfs zo ver gekomen dat we het al fluisterend zeggen maar zelfs dat hoort hij) begint hij te watertanden en moet er zo snel mogelijk een dampend bord spaghetti voor zijn neus gezet worden. Dat is ook mijn lievelingskost, dus het verwondert mij niet. Daarnaast is hij zot van boterhammen, dat is al van zijn 7 maand zo. Als hij aan mijn been staat te janken dat hij honger heeft, dan kan ik hem vaak het meest plezieren met een schel droog brood, wat best gemakkelijk is. Op dit eigenste moment moet ik er altijd voor zorgen dat ik appelsienen en kiwi's in huis heb want anders is 't spel. Een grote sneukelaar is hij niet, hij wil wél graag alles proeven wat mama eet. Vandaar dat hij dus niet veel snoept en gezond eet, en daar kan ik alleen maar blij om zijn.

4. Lievelingskleren: zijn pyjama met vliegtuigen en helikopters zou hij élke dag willen dragen, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Gelukkig begrijpt hij het concept van de wasmachine, en ook dat mama niet altijd even snel kan wassen ;-) Dat neemt niet weg dat er vaak eens spel is als de pyjama niet gebruiksklaar is, en hetzelfde geldt voor zijn zwarte poezentrui en zijn jas. Die laatste wil hij ook altijd aandoen, zelfs als het snikheet is. Gelukkig is het een coole vest, met army print en felgroene accenten. 

5. Favoriet nummer: "Don't Know Nothing" van The Sore Losers. Al van bij de intro gaat hij volledig uit het dak. Ik heb het altijd in mijn auto liggen, om in te grijpen bij moeilijke momentjes. Ik heb dit nummer ook in zijn naam en met zijn spaarcentjes aangevraagd tijdens de voorbije editie van Music For Life.

6. Favoriet TV-programma: televisie kan hem niet echt boeien. Hij kan hooguit 5 minuten stil blijven zitten kijken maar daarna is hij alweer met iets anders bezig. De Bumba-periode (daar keek hij naar op de ipad) is voorbij (hoera!) en de rest van Studio 100 kan hem voorlopig niet bekoren (nog meer hoera maar ik vrees dat het nog wel zal komen). Hij kijkt wel graag naar de DVD's van Cars (boys will be boys). "Auto's kijken" is momenteel de manier bij uitstek om hem op zijn potje te krijgen. Misschien niet helemaal correct, maar het is een begin, en moederschap hoeft niet altijd correct en perfect te zijn.

Venten en auto's op tv: a winning combination!

7. Lievelingsspeelgoed: zijn tractor van Bruder, en bij uitbreiding alles met wieltjes eronder. Tegenwoordig roefelt hij ook veel van zijn oud babyspeelgoed opnieuw uit de kast en de dozen waar ik het zo netjes had weggeborgen. Doorgaans amuseert het kind zich ook meer met "prullen" dan met echt speelgoed. Geef hem een lege rol van een papieren tafellaken en hij is vertrokken voor een rondje paardrijden (inclusief héél veel show). En in bad heeft hij veel meer leute met de lege zeepflacons dan met zijn 20 baddieren. Er wordt hier dus voorlopig niet veel speelgoed meer gekocht ten huize. Katching-katching.

Nét echt. Een voltreffer hier ten huize!

8. Partner(s) in crime: zijn 2 konijntjes, genaamd "mama konijn" en "papa konijn". Die namen heeft hij volledig zelf bedacht en hebben wij hem niet ingefluisterd. Ik had liever gehad dat hij hen wat coolere namen had gegeven zoals "Beavis" & Butthead", maar het zij nu zo. De beestjes zijn identiek, maar sluw als hij is heeft Emil het oogje van "papa konijn" een beetje losgepeuterd, zodat hij hen makkelijk uit elkaar kan houden. Zijn keuntjes zijn dé manier om hem wat te paaien als hij moe is, samen met zijn tuutje.

9. Grootste fascinatie: tractors zijn een regelrechte fetish. Hij ziet er hier op het platteland dan ook heel veel passeren. Eindeloze fascinatie heeft de jongen ook voor treinen, kranen, camions, bussen, vliegtuigen en helikopters. Een echt manneke dus. Afgelopen zondag gingen we voor het eerst met de trein op stap, en ik denk dat de hele wagon daverde door de euforische oerkreten die hij toen geslaakt heeft.

Een heuglijke dag.

10. Bijnaam: Miely is de bijnaam die ik in 99% van de gevallen gebruik. Dat resterende procent is wanneer hij stout is, dan geef ik hem de liefkozende bijnaam "Emil Senaeve" omdat ik het gevoel heb dat mijn boosheid dan toch een héél klein beetje geloofwaardiger overkomt ;-)

11. Opmerkelijke vaardigheid: hij kan heel ver en goed zien. Loopt er een poes op het einde van de straat, of vliegt er een vogel hoog in de lucht, dan mag je er zeker van zijn dat Emil het gezien heeft. Vaak merkt hij verrassende dingen op waar ik anders niet eens aandacht aan zou besteden. Zo begint hij soms plots te miauwen als we door de supermarkt lopen omdat hij ergens in de verte een display voor kattenvoer ziet staan. 

12. Idolen: opa en pepe. Oma en meme ziet hij ook doodgraag, maar dat sfeertje van "mannen onder elkaar" is toch iets heel speciaals, heb ik al willen merken. 

13. Ijdeltuit is een woord dat ten zeerste op hem van toepassing is. Hij bekijkt zichzelf heel graag in de spiegel, niet zelden met goedkeurende commentaar als "Miel mooooooi!" erbij. Foto's van zichzelf bekijken op de smartphone en selfies nemen zijn 2 van zijn hobby's. Hij zal ook altijd mooi poseren voor de foto. Ik durf gerust toegeven dat hij dat van mij heeft :-) 

14. "Zeer aanwezig" is het minste wat je van hem kan zeggen. Op een feestje, in de supermarkt, in de trein, als hij supportert voor mij tijdens het lopen: iedereen zal hem altijd gezien hebben, en hij brengt mensen vaak aan het lachen. Vorig jaar schreef ik dit ook al over hem, met als enige verschil dat hij het vandaag wel al heel goed beseft. Hij is een echte charmeur die zich goed bewust is van wat hij met zijn pretty smile en zijn schattig totje allemaal kan bekomen van de mensen. En daar is helemaal niks mis mee

15. Beste vriend: Achilles, zijne copain uit de crèche. In september gaat Emil naar school en dat wil zeggen afscheid van de superdeluxe crèche én zijn beste maat omdat ze niet naar dezelfde school gaan. Maar dat hoeft zeker niet het einde van de vriendschap te betekenen, ik zal wel zorgen voor genoeg playdates! 

Maten, makkers, en binnen een 15-tal jaar wellicht ook nog iets anders :-)

Volgend jaar, na 39 maanden, doe ik dit opnieuw! :-)

Lots of love, Josie xo