#boostyourpositivity // Me & My Job(s)

Het thema van #Boostyourpositivity de voorbije week was "Werk". Nog net op de valreep voor er volgende week een nieuw thema gelanceerd wordt, slaag ik erin om hier een blogje over te schrijven... Dat komt omdat het een zeer drukke week geweest is, onder andere op het werk. Tijd dus om dat fameuze "werk" van mij eens onder de loep te nemen!

Ik heb in feite 2 jobs: een fulltime job bij mijn werkgever en een freelance bijberoep. Mijn hoofdberoep is project manager in een webbureau. Het is een job die heel veel taken omvat, maar in 't kort komt het erop neer dat ik binnen het bedrijf de spilfiguur ben tussen de klanten en mijn collega's (webdesigners en programmeurs). Ik begeleid alle lopende projecten van briefing tot oplevering (websites, webshops, apps) en sta in voor de planning van een 9-tal collega's. Daarnaast doe ik ook een stuk online marketing (SEO, SEA, web copywriting). Een heel veelzijdige job dus! 

Ik doe dit nog maar sinds maart en heb daarvoor een aantal andere jobs gedaan (o.a. lange tijd in een reclamebureau). Ik heb het gevoel dat ik nu echt mijn plekje gevonden heb. De grote voordelen van mijn job? Ik heb een zeer divers takenpakket en krijg de vrijheid van mijn bazen om er mijn eigen ding mee te doen - zolang ik natuurlijk de gevraagde resultaten behaal en de klanten tevreden zijn, dat spreekt voor zich. Het vertrouwen dat ik van hen krijg, is voor mij echt goud waard want dat heb ik nog bij geen enkele andere werkgever gehad. Bij het bedrijf waar ik werk heerst er echt een informele, no-nonsense sfeer. We zijn een klein team en er is een zeer vlakke structuur. Ik hoef dus niet aan 5 verschillende personen toestemming te vragen om iets te mogen doen. Bovendien werk ik in de online sector, die heel snel evolueert, en dat is leuk. Zo krijg ik de kans om veel bij te leren. Ik heb ook fijne collega's, en niemand voelt zich beter dan een ander. Dat was bij mijn vorige werkgevers wel anders... Het feit dat ik in een echt mannenbedrijf werk (ik ben de enige vrouw tussen 12 mannen) vind ik ook de max. Ik werk heel graag samen met mannen: ze zeggen wat ze denken, en gaan niet achter je rug praten. Als er iets is wat hen niet zint, dan flappen ze het er meteen wel uit :-) Ik moet natuurlijk wel tegen wat typische "ventenhumor" kunnen, maar daar heb ik geen problemen mee, integendeel! 

Ik ben dus heel tevreden met mijn job. Het enige "nadeel" is misschien dat mijn takenpakket erg breed en niet altijd goed afgebakend is, waardoor ik altijd veel op mijn to do lijstje staan heb en soms moeilijk prioriteiten kan afbakenen. Het is eigenlijk altijd allemaal even dringend ;-) Maar door die veelzijdigheid heb ik net veel verantwoordelijkheid, en dat heb ik echt nodig om voldoening te krijgen. Want daar draait het mij toch vooral om: als ik 's avonds naar huis ga, wil ik het gevoel hebben dat ik veel nuttige dingen gedaan heb (of toch tenminste geprobeerd). En dat is echt wel het geval.

Ik verdien zeker niet slecht mijn boterham. Ik zou elders meer kunnen verdienen, dat weet ik wel. Maar ik werk dicht bij huis (20 minuutjes rijden in een filevrij traject, leve de West-Vlaanders), ik doe wat ik graag doe, er is een leuke sfeer en ik heb mooie voordelen zoals een wagen, gsm en laptop. Ik kan ook rekenen op de nodige flexibiliteit van mijn bazen, bv. wanneer Emil ziek is, wanneer ik naar de dokter moet,... Dat is voor mij heel veel waard. Natuurlijk ben ik dan ook flexibel naar hen toe. In drukke periodes beantwoord ik 's avonds vaak nog wat mails, of werk ik over de middag door. Ik vind dat niet meer dan normaal in het type job dat ik doe.

Over naar job 2 dan: mijn bijberoep. Sinds begin 2014 ben ik freelance copywriter onder de naam "Text Fairy". Dat wil zeggen dat ik "na mijn uren" (lees: 's avonds en in het weekend) alle soorten teksten schrijf voor mijn eigen klanten: webcopy, brochures, magazines, blogs, social media teksten, persberichten,... Ik ben er zeer kleinschalig mee begonnen, met als doel een aantal uurtjes per maand bij te klussen om op die manier mijn writing skills up-to-date te houden en er een centje mee bij te verdienen. Maar na een paar maand had ik al een aantal vaste klanten, en vandaag ben ik wekelijks toch een 10 à 12 uur bezig met freelance schrijven. Dat lijkt niet veel maar is het eigenlijk wel. Ik ben meestal thuis van het werk rond 18u, dan ga ik vaak nog sporten en ik hou met wat met Emil bezig (eten, wassen, spelen, in bed steken). Pieterjan en ik eten samen om 20u op avonden dat we allebei thuis zijn, en tegen dat alles opgeruimd is, is het 21u. Op weekavonden werk ik dan tot max. 23u, meestal 3 à 4 avonden per week. In het weekend probeer ik een halve dag te blokkeren om goed te kunnen doorwerken, ofwel werk ik tijdens de middagdutten van Emil. Gelukkig kan ik rekenen op een vriend die supergoed voor onze zoon zorgt, en op fantastische ouders en schoonouders. Zonder hen zou het zeker niet lukken! 

Ik werk veel en hard, maar je gaat mij daar nooit over horen klagen. Want ik doe het gewoon supergraag en ik vind de combinatie heel uitdagend en interessant. De dag dat ik het niet meer kan opbrengen om alles te blijven doen, moet ik er gewoon mee stoppen. Maar er zeker niet over beginnen zagen, want het is tenslotte volledig mijn eigen keuze! Rijk zal ik niet worden van mijn bijberoep omdat ik vrij zwaar belast word. Maar hier geldt opnieuw: ik krijg er zoveel voldoening van! Ik heb het gevoel dat ik iets moois opbouw voor mezelf, en dat is volgens mij toch totaal anders dan werken voor "een baas". Het geeft mij bovendien wat extra financiële ruimte om eens een tripje te maken, een extra paar schoenen te kopen, en vooral: om te sparen. En dat kan ook geen kwaad ;-)

Ben ik ambitieus? Ja, maar niet in de zin dat ik aan de top wil geraken van een bedrijf. Ik hoef zeker ook niet het meest te verdienen van alle mensen in mijn vriendenkring, en ik hoef al zeker niet met de grootste, duurste en meest prestigieuze auto rond te sjezen. Maar ik ben wél ambitieus in de zin dat ik wil blijven bijleren en groeien, en dat ik gewoon goed wil zijn in wat ik doe. Zowel in mijn hoofd- als in mijn bijberoep. Doen wat je graag doet, daar word je gewoon gelukkig van. Ik heb een aantal jaren moeten zoeken naar wat ik echt wilde doen, maar ik denk dat ik het nu wel gevonden heb :-)

Uiteraard heb ik soms absolute schijtdagen op het werk (mijn collega's zullen dat wel al gemerkt hebben). En heel soms denk ik 's avonds: kon ik nu gewoon maar in mijn zetel naar een onnozele serie kijken in plaats van te werken. Dat is normaal, denk ik. Ik word ook soms wakker 's morgens dat ik denk: ik moet vandaag honderden mails sturen, en die en die persoon briefen, en die en die klant bellen, en dit en dat en dat ook nog... En liefst allemaal voor de middag zodat ik tijdig kan vertrekken naar mijn klantenafspraak. Dan krijg ik even een heel klein beetje stress, maar dat is snel over want ik denk dan: verdorie, ik ben er klaar voor, laat maar komen al die uitdagingen! 

En dat is exact wat ik nu ook denk, terwijl ik op een rustige zondagnamiddag deze blog schrijf. Ik heb 2 heel drukke werkdagen voor de boek (het is een kort weekje want woensdag ga ik naar Barcelona, joepie!) maar het feit dat ik er geen hartkloppingen van krijg en ernaar uitkijk om morgen aan de slag te gaan, is een goed teken. 

Een héél goed teken zelfs... Als dat geen boost van de positivity is, dan weet ik het ook niet meer! :-)

Love, Josie xo