Stand van zaken - Part 3

Toen Emil 15 maand oud was, op Moederdag 2014, schreef ik een korte “update”. Hetzelfde deed ik op Moederdag het jaar erna met deze stand van zaken na 27 maanden. Ik las beide posts onlangs nog eens opnieuw en het leek me leuk om eens een Emil-update neer te schrijven na 39 maanden. Hier volgt een beknopte beschrijving van mijn lieve zoon!

1. Dit heeft hij duidelijk van mij: zijn perfectionistisch kantje. Als hij ergens iets gelegd heeft, dan moét het daar blijven liggen. Juist is juist! Ik ben ook zo – nog veel erger zelfs. Wat hij nog van mij heeft: bij het slapengaan blijven “daaag mama” roepen tot ik beneden aan de trap ben. En o wee als ik niet repliceer… Als mijn mama dit leest, zal ze het wel herkennen :-) Verder zal ik ook zijn koppigheid maar aan mezelf toeschrijven. Pieterjan is uitermate koppig maar ik denk dat ik nog een slagske erger ben. En nu we toch bezig zijn: Emil is vrij bazig en commandeert graag. Hoewel PJ daar ook wel wat van kan, zal ik deze karaktertrekken ook maar op mij nemen ;-)

2. Duidelijk de zoon van zijn vader omdat hij zich overal snel thuis voelt. Zelf ben ik iemand die graag de kat uit de boom kijkt voor ik me in een groep ga smijten. Pieterjan en dus ook Emil vallen graag met de deur in huis en zoeken snel en makkelijk contact met de aanwezigen. Ik heb de indruk dat die twee gewoon ook overal graag gezien zijn. Het zijn allebei vlotte babbelaars die altijd wel weten wat gezegd… en graag het laatste woord hebben. Denk ik een gesprek/discussie met Emil beëindigd te hebben, dan heeft hij vaak nog een slimme repliek klaar die mij met mijn mond vol tanden doet staan. 

3. Favoriet eten: dat blijft toch wel spaghetti. Een dampend bord pahetti voor meneer zijn neus zetten is gegarandeerd scoren. Ook pizza kan hem bekoren, vooral als we hem zelf maken op onze pizzasteen. In dat opzicht valt de appel niet ver van de boom want dat is ook mijn lievelingseten. Verder is Emil een enorme boterhammenfretter. Hij durft al eens zijn ongenoegen te uiten omdat het warm eten is terwijl hij eigenlijk liever stuuten wil. Hij eet graag spekken (beerkes, cola’tjes,…) maar voor de rest is hij niet bepaald een snoeper. Fruit gaat er vlotjes in, vooral peren en blauwe bessen. En zijn lievelingsdrankje is Oasis of Capri Sonne.

4. Lievelingskleren: al zijn items waar The Minions op staan. Vind ik dat mooi? Niet echt. Vind ik dat erg? Hoegenaamd niet. Want hij vindt het zelf de max en dan kan ik daar toch niks op tegen hebben? Ik denk dan bij mezelf: het is een fase, het is een fase,… Emil is ook dol op zijn zonnebril, een megacool exemplaar van Oakley dat zijn peter nog gedragen heeft 20 jaar geleden. Van zodra de zon schijnt en wij onze sunglasses bovenhalen, wil Emil de zijne ook op. Zalig :-)

5. Favoriet nummer: Captain Jack. Ik heb dat staan op mijn ipod voor tijdens het lopen (en neen, ik schaam me daar niet voor) en wanneer we in de auto zitten vraagt Emil vaak naar het liedje van badiedadoooo. Want zo gaat dat dus hé. En dan begint hij spastisch te doen in zijn autostoel. En ik ook :-)

6. Favoriet TV-programma: naar de televisie kijkt Emil nauwelijks, naar de ipad dan weer wel :-) Zijn favoriet programma is eigenlijk Youtube. Hij vindt daar zijn weg in alsof hij nooit iets anders gedaan heeft. Meestal begint hij met Paw Patrol (ofte Potsjotsjooo) en dan klikt hij door naar Peppa Pig, Masja De Beer, The Minions,… Vaak komt hij ook uit bij het nursery rhyme van Daddy Finger en dat blijft vervolgens dan de hele dag in mijn hoofd zitten. Of ik geen schrik heb dat hij op Youtube bij de verkeerde dingen terecht zal komen? Niet echt, de filmpjes die gesuggereerd worden zijn echt wel kindvriendelijk. En ik blijf altijd in zijn buurt wanneer hij op de ipad aan ’t tokkelen is, dus ik kan snel ingrijpen indien nodig.

7. Lievelingsspeelgoed: dat varieert zo’n beetje van week tot week. Vaak heeft hij een tijdje een hevige voorliefde voor een bepaald voertuig, dat daarna dan weer in de vergeetput/speelgoedbak belandt en ingewisseld wordt voor een ander exemplaar. Momenteel de favorieten: de Rox- auto en ook de Cars-auto die opa meebracht uit Barcelona (lees: Emil had aan opa bevolen - ik zei toch dat hij graag commandeert - om een Cars-auto mee te brengen als souvenir en het eerste wat hij vroeg toen opa terug thuis was, was “Opa, heb je mijn Cars-auto mee?”). Hij rijdt tegenwoordig ook weer graag met zijn houten Early Rider loopfiets nadat die een tijdje uit het zicht verdwenen was. Dat is zijn motto en o wee als ik daar fiets tegen durf te zeggen… Hij gebruikt een welbepaald paar Minions-sokken als handschoenen voor op zijn imaginaire motto. Als ik het aandurf om die sokken te deporteren naar zijn kleerkast, waar ze thuishoren, dan heb ik het gegarandeerd vlaggen. Want wie legt er nu ook een paar handschoenen tussen de kousen? Moeder toch!

8. Partner(s) in crime: net als vorig jaar zijn dat nog steeds zijn 2 konijntjes (die hij zelf de schattige bijnamen mama konijn en papa konijn heeft gegeven) en ook zijn tutje heeft hij nog. We proberen het gebruik ervan ietwat aan banden te leggen en dat lukt wel maar ik vind het nog te vroeg om het hem volledig af te pakken. Hij heeft er nog zoveel troost aan wanneer hij moe is. Het ding meegeven met de Sint dit jaar vind ik een goed plan.

9 Grootste fascinatie: vorig jaar waren dat nog tractoren maar na anderhalf jaar op het platteland wonen is een tractor voor Emil intussen dagelijkse kost geworden. Zo fascinerend is dat dus niet meer ;-) Treinen blijven hem wel enorm boeien, alsook de 2 poezen van de buren die van onze tuin hun speelterrein (of beter: rendezvouskot) hebben gemaakt.

10. Bijnaam: Miely gebruiken PJ en ik in 97% van de gevallen. Ik zeg soms ook Mielo, kleine muis of klein beertje (en dan noemt hij mij mama beer, PJ papa beer en zichzelf kindje beer, keischattig). Vroeger zeiden we vaak protje tegen hem maar nu mag dat niet meer. Hij wordt daar zelfs boos om want protten stinken en hij niet!

11. Opmerkelijke vaardigheid: enorm sterk oriëntatievermogen. Emil die mij op de vingers tikt omdat ik niet de vaste route neem naar de snelweg om naar meme te rijden omdat er een stuk afgezet is door werken: been there, done that. Rij ik met hem naar Brugge om er te gaan winkelen, dan denkt hij dat we naar het zwembad gaan omdat dat ook in Brugge ligt en hij de baan herkent - en is hij vervolgens enorm teleurgesteld omdat hij liever zwemt dan shopt. Ik vind dat straf, zeker omdat ik zelf geen scheet oriëntatievermogen heb.

Een andere opmerkelijke skill van Mr E. is trouwens luid spreken, roepen, kwebbelen en kwetteren. Wat hij dan weer niét kan, is stil praten. Om nog maar te zwijgen van fluisteren. Of zwijgen tout court :-)

12. Idolen: terwijl hij vroeger vooral zijn opa en pepe verafgoodde, doet hij dat nu met oma en meme. Niet dat de mannen afgedaan hebben maar de machtsverhoudingen zijn gewoon wat verschoven... Ook Rik, de buschauffeur van op school, ziet hij enorm graag arriveren met zijn bus (meestal op het moment dat ik Emil afzet in de opvang). En zijn tante Anne, mijn schoonzus, kan niks verkeerd doen voor hem. Als ze bij hem is, wijkt hij nauwelijks van haar zijde (en geeft hij haar geen seconde rust, sorry Anne!).

13. Showbeest is een woord dat ten zeerste op hem van toepassing is. Emil krijgt graag aandacht en doet altijd zijn best om aandacht te trekken met wat totentrekkerij, een grappige uitspraak of een dramatische beweging. Hij weet ook perfect wat hij moet doen om iets gedaan te krijgen van mensen – vooral dan van mij, ik bezwijk meestal voor zijn charmes :-)

14. "Zeer enthousiast" is het minste wat je van hem kan zeggen. Emil is een blij kind dat meestal overloopt van enthousiasme en levensvreugde. 

15. Beste vriend: op de vraag wie zijn beste vriend is, antwoordt hij nog altijd Achilles (zijn maatje uit de crèche) ook al zien ze elkaar sinds september nog nauwelijks (ze gaan niet naar dezelfde school). Maar blijkbaar heeft Mr A. een heel speciale plek in Emils hart veroverd. In de zomer gaan ze samen een weekje op kamp, dus dat zal tof zijn. In de klas ligt hij heel goed in de groep maar elke week heeft hij wel een andere beste vriend over wie zijn kwebbel niet stilstaat. Als ik vraag welk meisje hij het leukst vindt in de klas, antwoord hij: “geen want meisjes zijn niet leuk”. Oh boy. Gelukkig vindt hij mij wél leuk en vertelt hij mij heel vaak dat ik zijn beste vriendin ben en dat hij mij graag ziet *smelt* En ik ben vrij zeker dat zijn papa ook in de allerhoogste regionen van de vriendenlijst vertoeft...

Nieuwe afspraak volgend jaar, na 51 maanden!

Love, Josie xo