maandag 8 maart 2021

Josie leert om milder te zijn voor zichzelf

Vorig jaar was een heavy jaar voor mij. Niet alleen was/is er die vermaledijde pandemie, ik was kort daarvoor gescheiden en helemaal opnieuw begonnen in mijn nieuwe stek. Een fresh start waar ik zó naar uitkeek en die dan plots volledig in het water viel door dat stomme virus. In feite leefde ik sinds de zomer van 2019 al in de hoogste versnelling. Ik was toen volop bezig met het schrijven van mijn boek én ik zat middenin een relatiecrisis. Ik nam niks van rust en ik heb mezelf totaal verwaarloosd, al besefte ik dat toen niet want het lukte allemaal wel. Mijn motor bleef maar draaien en draaien en draaien... met alle gevolgen vandien: ik ben ergens halverwege 2020 in volle vaart tegen een muur geknald. Doordat mijn motor een beetje tegensputterde van de botsing, werd ik gedwongen om een versnelling lager te schakelen. Ik moest leren om beter voor mijzelf te zorgen. Om liever en milder te zijn voor mezelf...

Ik ben van nature zeer zorgzaam. Ik zorg graag voor anderen (Emil, vrienden en familie, klanten) en ik maak het hen graag zo comfortabel mogelijk. Ik ben een people pleaser hé. Daar is niks mis mee, zolang je ook jezelf maar voldoende pleaset. Daar knelde bij mij tot voor kort een serieus schoentje want ik schoof mezelf totaal aan de kant. Voor de duidelijkheid: dat is niets of niemand zijn schuld, alleen die van mij. En dan nog, ik kijk er niet met spijt op terug. Het is gebeurd, ik heb mezelf te veel weggecijferd met een enorme "klop" als gevolg. En ik ga het nu fiksen hé. 

Samen met mijn psychologe, die ik tweewekelijks zie, werk ik aan een "mildere versie van mezelf". Het is hoog tijd dat ik leer om liever en zachter te zijn voor mezelf. Om wat meer mildheid aan de dag te leggen tegenover mezelf. Want zo zacht als ik ben voor anderen, zo hard was/ben ik voor mezelf. Vraag mij niet waarom: het is gewoon zo. Soms moet je niet overal eenn verklaring achter willen zoeken ;)

Ik gebruik niet graag het woord "zelfzorg" omdat ik vind dat dat tegenwoordig te pas en te onpas gebruikt wordt. Maar daar komt het in mijn geval wel op neer: ik wil en zal beter voor mezelf leren zorgen. Natuurlijk kan ik heel goed mijn plan trekken en mijn boontjes doppen, daar heeft het niks mee te maken. Het probleem was/is gewoon dat ik nooit ofte nimmer wilde rusten, want dat was toch niet nodig...

Maar goed, ik kan laaaaaaaang vertellen over alles wat ik niét deed voor mezelf maar dat lijkt mij een beetje nutteloos. Ik focus liever op wat ik nu wél doe, of toch probeer. Want het leven is nu hé, niet vorig jaar. De enige weg is de weg vooruit! En dat is dus een weg waar ik milder leer zijn voor mezelf. Voor mij is dat echt niet makkelijk. Ik heb altijd de neiging om mezelf langs de kant te schuiven en weg te cijferen voor mijn zoon, mijn werk, mijn huishouden... Mijn psychologe gaf me als tip om elke dag te beginnen met 3 dingen op te schrijven om milder te zijn voor mezelf die dag. Ik heb er een speciaal schriftje voor en ik probeer het elke ochtend te doen. Soms lukt het eens niet maar meestal eigenlijk wel, ik heb er een gewoonte van gemaakt bij het opstaan. Ik geraak niet altijd aan 3 dingen (ik vind het echt moeilijk!) en vaak slaag ik er niet in om ze allemaal af te vinken. Maar de intentie is er en eentje lukt toch wel altijd. Daar ben ik al heel blij mee, want ik kom van ver. Héél ver.

Het gaat om zeer concrete dingen, dus niet bijvoorbeeld "ik ga mij nu eens niet laten opjagen vandaag" of "ik ga volop genieten van alles vandaag". Dat is te abstract en te vaag, en dan komt het er meestal niet van. Het mogen ook echt heel kleine dingen zijn, we weten allemaal dat die het vaakst gelukkig maken hé. In mijn schriftje schrijf ik ook altijd "vandaag ga ik..." en niet "ik wil vandaag eens proberen...". Het zo vastberaden neerschrijven helpt mij om er ook echt werk van te maken. 

Altijd bloemetjes in huis!

Ik ben hier nu een goeie 2 maand mee bezig en dit zijn enkele dingen die ik doe om liever te zijn voor mezelf en beter voor mezelf te zorgen:

* Ik zorg elk weekend voor verse bloemen in huis, minstens 1 boeketje en soms zelfs 2. Want ik word zo content van bloemekes in mijn huizeke!

* Ik geniet heel bewust van mijn looptoertjes, zonder te kijken naar mijn snelheid of tijd. Gewoon lekker buiten zijn en gezond bewegen in de frisse lucht en (bij voorkeur) het zonnetje. Ik draag wel mijn sporthorloge (dat is gewoon mijn "standaard" horloge, ik kan het niet missen) maar ik loop al meer dan 4 maand zonder hartslagmeter en eigenlijk vind ik het veel leuker zo dan vroeger... Ik voel me altijd supergoed en blij na een looptoertje. Ik heb dan echt het gevoel dat ik iets goeds heb gedaan voor mezelf, dat mijn lijf en mijn hoofd mij dankbaar zijn. Zalig gevoel!

* Ik check mijn werkmails niét op woensdagnamiddag. Ik werk niet dan, het is mijn namiddagje met Emil. Ik wil er dan ook echt voor hem zijn, en dus niet bezig zijn met mijn werk. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat dit mij meestal niet lukt. Ik blijf proberen, maar ik vind het echt niet makkelijk om mijn werk volledig los te laten die namiddag...

* Ik verwen mijzelf 1 keer per week met een gezichtsmaskertje. Niet dat ik echt geloof dat ik er daardoor pakken beter ga uitzien hoor ;) Maar 't is gewoon het gevoel dat telt, ik voel mij daar wel altijd goed en relaxed door. Ik liet tot voor kort ook regelmatig mijn vriendin Martine eens langskomen voor een heerlijke massage aan huis. Maar dat mag nu al een tijdje niet. Ik kijk ernaar uit dat dit weer kan, want het is echt zalig. Een uurtje puur voor mezelf. Want dat verdien ik, ja!

Als ik niet naar e sauna kan, dan speel ik
maar zelf van sauna in mijn bad!

* Ik ga veel in bad, zeker 2 keer per week. In die ijskoude periode in februari was het zelfs meer. Ik geniet er enorm van. Ik heb een lekker badschuim gekocht, een goeie badolie... Intussen lees ik in mijn boek. Ik neem vaak een bad voor ik ga slapen, maar soms ook als ik klaar ben met werken en voor het avondeten (als Emil er niet is en ik toch met niemand rekening moet houden). Zo vaak in bad gaan, dat is voor mij echt een "mijlpaal". Want je moet weten dat ik van maart 2020 (toen ik hier kwam wonen) tot ongeveer november welgeteld nul komma nul keer in dat bad gezeten had... Erg hé. Ik ben het nu ruimschoots aan het goedmaken want ik ga nu ook soms in bad als Emil er is, iets wat ik vroeger niet deed. Uit schuldgevoel omdat ik dan niet "bij hem" was in de week dat hij hier bij mij is... Zo stom hé, want die jongen heeft helemaal geen behoefte aan een moeder die constant naast hem zit. Integendeel, hij is zelfs blij als ik eens een half uur in bad lig te weken en hij den beneden voor hem alleen heeft ;) Ik leer om hem stap voor stap los te laten - hij is 8 jaar, da's geen klein kind meer hé - en het levert mij meer rust op. Bovendien merk ik dat het ook hem deugd doen, dus 't is een win-win :)

* Ik antwoord niet meer meteen op berichtjes via Whatsapp, Messenger en Instagram. Vroeger deed ik dat wel, god weet waarom eigenlijk want andere mensen doen dat ook niet... Onbewust maakte ik mijzelf hier zeer onrustig mee en zadelde ik mezelf op met een pak onnodige stress. Dus nu ben ik ervan aan het "afkicken". Het is niet makkelijk en op sommige dagen ga ik echt compleet de mist in. Maar ik werk eraan en ik merk dat het mij deugd doet. Idem met mijn werkmails: als het niet dringend is, wacht ik om te antwoorden tot het einde van mijn werkdag. Tegen dan is mijn productiviteit toch al gedaald, en dat is ideaal om allerlei mailtjes te beantwoorden.

* Ik heb een superlieve poetsvrouw die elke 2 weken een halve dag langskomt in mijn huis. Ik heb heel lang getwijfeld om dit te doen. Toen ik hier net woonde, deed ik al het poetswerk zelf. Dat lukt allemaal wel maar het kostte mij echt veel tijd en energie in het weekend, die ik liever aan andere dingen besteed.  Leuke dingen doen met Emil, afspreken met vrienden en familie, gewoon tijd pakken voor mezelf! In het begin voelde ik me een beetje schuldig dat ik, als alleenstaande-met-maar-één-kind, een poetsvrouw had. Maar ik heb me erover gezet en nu beschouw ik het als een fantastisch cadeautje aan mijzelf. Ik betaal ervoor maar dat is het mij echt waard.

* Elk weekend trakteer ik mezelf op een lekker stuk taart. Voor velen lijkt dat misschien de normaalste zaak van de wereld, voor mij dus niet. Tot voor kort had ik de slechte gewoonte om alles wat "voor mezelf" was volledig van de baan te schuiven. Genieten van een stuk taart was dus ook uit den boze, want ik kon toch gewoon ook een simpel stuk fruit of een zelfgemaakt havermoutkoekje eten? Maar nu heb ik dus de switch gemaakt en ik kijk altijd zo uit naar mijn taart-moment, meestal op zondag. 

* Ik zet niet meer dan 5 to do's per dag in mijn bullet journal. En als het er minder zijn: zoveel te beter! Maar ik ben nog volop aan het afkicken, dus momenteel staan er meestal wel meestal nog 5 in elke dag ;) Voor mij al een hele prestatie want er was een tijd dat er zeker 10 waren.

* Ik ga geregeld eens megavroeg slapen (voor mij is dat alles voor 21u30) om lekker lang te lezen. Lezen kan ik het best in bad en in bed. Soms heb ik 's avonds zoveel zin om te lezen, omdat ik benieuwd ben hoe het verder gaat in mijn boek. Ik kruip dan gewoon extra vroeg onder de wol. Vroeger deed ik dat nooit omdat ik altijd nog "nuttige dingen" wou doen 's avonds...

* Ik steek elke avond een kaars aan in mijn woonkamer. Bij voorkeur een geurkaars, daar heb ik een zwak voor!

* Ik schrijf weer meer voor mezelf, op deze blog dus. Ik heb ongeveer een jaar lang niet geblogd. Deels omdat ik het heel druk had met mijn verhuis, nieuw leven etc. Maar ook doordat ik er gewoon geen tijd voor maakte, opnieuw vanuit de redenering: zo weinig mogelijk doen voor mezelf, beter nog wat herder werken en mezelf compleet voorbij lopen... Maar ik heb beseft dat bloggen mij zo blij maakt, ik krijg er veel leuke reacties op en ik leer er zoveel nieuwe mensen door kennen. Ik ben echt content dat ik terug ben in blogland!!!!

* Ik stop op tijd met werken om dan nog even een frisse neus te halen buiten en mijn hoofd leeg te maken, al wandelend of al lopend. Doorgaans stop ik om 17u omdat ik al bezig ben van 8u, en tegen dan ben ik gewoon moe. De buitenlucht doet mij altijd zoveel deugd, ik ga vaak naar het bos want daar kom ik echt tot rust. Als Emil bij mij is, las ik ook altijd nog minstens een half uurtje "buitentijd" in voor mezelf. Vroeger zou ik me daar schuldig over gevoeld hebben, maar nu (meestal) niet meer. Emil blijft dan even in de naschoolse opvang en zo kan ik hem gaan oppikken met een gerust gemoed in plaats van als een kieken zonder kop. Een kind heeft zelf ook meer aan een relaxte mama dan aan een ambetante stresskip die nog met haar hoofd bij haar werk zit hé ;)

* Terwijl ik vroeger zo goed als elke weekavond nog verder werkte, doe ik dat nu maximaal nog 1 avond per week. Want meestal ben ik 's avonds toch totaal niet productief meer. Mijn beste werkuren zijn 's morgens, ik ben een ochtendmens. Dus ik kies er nu voor om 's avonds te ontspannen (door te lezen, een bad te nemen, te bloggen, een goeie film of serie te kijken) zodat ik de volgende dag fris en gefocust aan de slag kan.

In het bos kom ik altijd tot rust na een drukke dag

Zoals ik al aangaf, is dit allemaal work in progress. Maar ik merk dat ik er steeds beter in word, met dank aan mijn psychologe en enkele mensen in mijn omgeving die mij enorm steunen. Ik geniet er nu van om momenten te "pakken" voor mezelf, en ik ben echt gehecht geraakt aan die tijd voor mezelf. Ik bewaak mijn grenzen al een pak beter dan vroeger en ik durf eerlijk aangeven aan anderen als er echt iets niet lukt voor mij of ik er gewoon geen zin in heb. Een hele stap voor een people pleaser!

Ten slotte nog even dit: ik vind het helemaal niet lastig om deze oefening nu te maken en om milder te leren zijn. Ik beschouw dit niet als "van moetens", ik vind het zelfs een leuke ontdekking. Het is natuurlijk niet makkelijk want ik moet buiten mijn comfort zone komen. Maar ik bekijk dit hele traject dat ik afleg van de zeer positieve kant. Ik heb totaal geen spijt van het verleden, en van wat ik vroeger allemaal niét gedaan heb voor mezelf. Ik kan er alleen maar lessen uit trekken en het nog beter en leuker maken dan het al was!

Hebben jullie nog tips om meer mildheid aan de dag te leggen voor mezelf? Alle ideetjes zijn welkom :)

Liefs, Josie xo

6 opmerkingen:

  1. Een poetsvrouw hebben is een meerwaarde in het leven waar je niet over moet twijfelen!😃 Blij dat het goed met je gaat. Geniet van alle mooie momenten!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Josefien,
    Blij te lezen dat je jezelf de nodige 'zorg' geeft.
    Heel moedig.. <3

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een mooie blogpost! Milder voor jezelf zijn gaat niet van vandaag of morgen, maar het is een boeiend leerproces.
    Veel liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo is dat helemaal! Ik vind het een heel leuk leerproces, ik geniet van elke stap :)
      xxx

      Verwijderen