Runderful Life

Terwijl ik dit schrijf, heb ik net een van de laatste loopjes van mijn 12-weken trainingschema voor de Great Breweries in de benen. Het startte op 27 maart met een frequentie van 4 loopsessies per week. Het was best pittig en zwaar, met een aantal weken waarbij er meer dan 4 uur lopen op het programma stond. Maar ik moet daar niet over zagen want ik doe het natuurlijk mezelf aan. Niemand heeft me verplicht om zo'n schema te volgen en al zeker niet om me er ultragedisciplineerd aan te houden en keurig alle trainingen af te vinken tot op de minuut. Zo ben ik gewoon: als ik iets doe, dan doe ik het goed.

Ook al was dat schema bij momenten zwaar, ik heb er toch vooral heel veel loopplezier aan beleefd. Ik heb een concreet doel voor ogen, namelijk mijn tijd van vorig jaar op de 25K ferm verbeteren. Zo moeilijk gaat dat niet zijn want ik finishte vorig jaar 'maar' na 2u30. Het was toen pokkeheet, niet echt ideaal loopweer. Ik zou er op 18 juni toch graag een kwartier af doen, als het even kan zelfs 20 minuten... 

Ik besef dat ik hiermee best wel hoge eisen stel aan mezelf maar ik ben nu eenmaal iemand die een doel nodig heeft om er dan volledig voor te gaan. Een onverbeterlijke perfectionist, dat ook wel. Ik heb dat met alles, zeker ook in mijn job. Als Text Fairy maakte ik bijna een jaar geleden de sprong naar volledig zelfstandige en sindsdien ga ik er voor de volle 200% voor (en moet ik - helaas - opletten dat ik niet in 'overdrive' ga). Ik wil van mijn bedrijf gewoon een succes maken. Met mijn loopdoelen is dat ook zo. Een concreet sportief doel houdt me scherp, gefocust en gemotiveerd. 

Bovendien maakt lopen mij, naast fysiek sterker, ook mentaal een pak veerkrachtiger. Niet-lopers zullen dat wellicht niet begrijpen, maar een goeie run geeft zo'n enorme energieboost en pept me op als het eens wat moeilijker gaat. Of geeft me juist nog veel meer zelfvertrouwen dan ik al had. 

Voor mij is lopen meer dan alleen een sport, het is mijn levensstijl. Het is ook fijn om te merken dat ik er steeds beter in word. Ik loop nu een kleine 10 jaar en als ik zie welke vooruitgang ik op die tijd al gemaakt heb, zowel fysiek als mentaal: dat is echt enorm. Hoe langer ik loop, hoe meer ik er ook van geniet. Het gaat zeker niet vanzelf, ik zie geregeld eens af hoor. Maar het kost me veel minder moeite dan vroeger. Ik heb niet altijd zin om te vertrekken maar zelfs wanneer ik er tegenop zie, trek ik toch gewoon mijn loopschoenen aan omdat ik weet dat ik me zo goed ga voelen achteraf!

Ik tel echt af naar 18 juni. Het zal afzien worden want 25K is echt niet niks. Maar het gaat vooral leuk zijn. Het zal wel anders zijn dan vorig jaar want toen had ik PJ aan mijn zijde na een nogal moeilijke periode in mijn/ons leven. Deze keer zal hij supporteren voor mij aangezien hij 2 dagen ervoor zijn eerste marathon loopt... Maar ik zie het volledig zitten 'solo'. Ik heb al 'opgewarmd' tijdens Dwars Door Brugge (15K in 1u10) en de 20K van Brussel (20K in 1u40). Dus die 25 zullen nu ook wel lukken! Ik hoop alleen dat het niet zo broeierig warm is als vorig jaar, maar daar valt weinig aan te veranderen...

Aangezien Pieterjan vrijdag een marathon loopt, heeft ook hij de laatste maanden een (nog veel intensiever) loopschema gevolgd. Ja, wij zijn allebei sportief, doelgericht én nogal streverig... We hebben elkaar meermaals moeten oppeppen hoor. Ik vind het leuk dat we elkaar steunen in onze sportieve doelen. Ik geloof dat ons dit voor een stuk sterker maakt als koppel. 18 juni wordt leuk maar ik kijk er minstens even hard naar uit om op 16 juni 's avonds voor mijn vent te supporteren, 42 kilometer lang.   

Ik loop maandag, woensdag en vrijdag nog een half uurtje, lekker rustig. En dan op naar zondag! Wat er daarna komt, weet ik nog niet... Wellicht een zwart gat? Want hoewel mijn schema zwaar was, ga ik het echt wel missen. Het gaf me structuur en houvast en ik heb dat nodig. Lopen blijf ik alleszins doen want de Brussels Half Marathon staat al in mijn agenda op 2 oktober, een running event waar ik elk jaar erg naar uitkijk.

Ik zou wel eens een nieuwe uitdaging willen aangaan maar dan is het eigenlijk direct een marathon want wedstrijden van rond de 30K vind je nauwelijks tot niet. Uiteraard droom ik van die marathon maar ik ben er gewoon nog niet klaar voor. Voor mij is die 25K al een grote stap in vergelijking met een halve marathon. Mensen zeggen vaak "maar jij kan dat toch, het is toch maar 4K meer dan een halve marathon". Maar als je er al 21 in de benen hebt, zijn die 4 laatste wel pittig.

Ik heb nog tijd genoeg om lange afstanden te lopen ( ik ben ervan overtuigd dat ik 100 jaar ga worden en lang fit en gezond ga blijven). Voorlopig kan ik nog veel progressie boeken in mijn 21 en 25K. Ik wil graag de Brussels Half Marathon lopen in 1u45, na 1u48 in 2016. Ik weet gewoon dat ik dat kan. Ook voor de Great Breweries komende zondag weet ik dat ik een pak sneller kan dan de 2u30 van vorig jaar. Ik wil eerst dat doen, telkens nog een beetje vooruitgang maken. Want dat geeft een topgevoel, ik krijg dan telkens vleugels!

Ik zag ook hoe zwaar PJ zijn marathontraining was en ik heb meermaals gedacht: dat is toch (nog) niks voor mij. Fysiek zou het me wel lukken maar mentaal... Daar twijfel ik aan. Ik heb ook gewoon schrik dat het lopen me beu zou worden. Of dat ik geblesseerd raak - iets wat ik in heel mijn 'loopcarrière' nog nooit heb meegemaakt. Dat wil ik zo houden. Lopen moet leuk blijven. Niet altijd 'wonderful' want sommige runs vergeet ik liever zo snel mogelijk. Maar wel altijd runderful.

I don't always love running, but I always love having run. Daar doen we het voor, toch?

Doet er nog iemad mee aan de Great Breweries? Of aan de Nacht van Vlaanderen, zodat ik kan supporteren?

Love, Josie xo