#ouderzonden: hebzucht

Zoals jullie weten, doe ik mee met de #ouderzonden blog challenge. Vorige week ging het over hoogmoed, het thema van deze week is 'avaritia/gierigheid/hebzucht'. De vraag waar het om gaat is: wat deel je nooit met je kind? 

Ik heb er goed over nagedacht en er is eigenlijk weinig dat ik bewust niét deel met Emil. Ik lees bij andere bloggers dat ze bijvoorbeeld vaak hun eten 'moeten' delen met hun kind. Ik zou dat ook niet leuk vinden omdat ik absoluut geen food sharer ben (Josie doesn't share foooooood!). Mijn bord is van mij en daarmee basta. Maar Emil eet eigenlijk nooit uit mijn bord, hij eet het zijne en that's it. Pieterjan en ik eten ook nooit van elkaars eten, we hebben natuurlijk ook wel verschillende smaken... Misschien is het omdat Emil ons dat niet ziet doen dat hij er zelf ook geen aanstalten toe maakt? Enfin, ik ben blij met deze situatie dus fingers crossed dat het zo blijft.

Emil en ik staan geregeld samen in de badkamer. Hij ziet mij dus vaak in mijn blootje en ik vind dat geen probleem. Hij ook niet, voor hem is dat de normaalste zaak van de wereld. Hij staat tijdens de week ook elke ochtend samen met Pieterjan onder de douche. Hij is natuurlijk nog maar 4 jaar hé, ik veronderstel dat we niet meer samen in de badkamer gaan staan als hij 16 is... 

Thuis zit ik graag op mijn gemak op toilet, met een boekske of zo. Hij mag dan gerust iets komen vragen maar hele vertellementen moet hij niet komen doen. Hij weet dat en doet het eigenlijk zelden... Maar als we ergens zijn en we moeten allebei pipi doen, dan kruipen we samen in een wc-hokje. Soms een beetje krap maar dat lukt wel. Andere keren laat ik hem voor mijn deur wachten en zijn voet eronder steken, zodat ik zeker ben dat hij er nog is. Ik deed dat vroeger ook met mijn vriendinnen op school, een voetje zetten onder de deur, hihi.

Ik ben enorm gesteld op hygiëne en netheid. Maar mijn zakdoek deel ik met plezier met Emil. Wellicht omdat dat 'mijn eigen bloed' is? Ik heb het ook nooit erg gevonden om zijn pampers te verversen of vuile broeken uit te wassen na een pipi- of kaka-accident. Maar anderen moeten mij daar wel niet mee lastig vallen hoor ;-)

Ik ben blij dat ik mijn muziek kan delen met hem. Emil luistert niet naar Studio 100 en andere kindermuziek. Hij vraagt daar nooit naar dus waarom zou ik die muziek opleggen? Hell no! De radio staat hier bijna altijd op Studio Brussel of Nostalgie ('als het donker is in mama haar auto') en Emil luistert supergraag mee. Hij heeft af en toe eens een nieuw lievelingsliedje, momenteel is het 'I feel it still' van Portugal The Man. Ik vind dat de max want ik zou het vreselijk vinden moest ik bijvoorbeeld in de auto altijd naar kindermuziek moeten luisteren.

Soms moet ik wel eens de televisie met hem delen, wanneer hij naar 'zijn' tekenfilms op Nick Jr. kijkt. Maar ik vind dat niet erg want ik kijk zelf nauwelijks tv en hij kijkt enkel op momenten dat ik toch met andere dingen bezig ben zoals koken... Als ik al eens naar een tv-programma kijk, ligt hij al lang in zijn bed. 

Ik ben iemand die erg zorg draagt voor haar persoonlijke spullen, bv. mijn gsm en ipad. Maar ik vind het niet erg om die even aan hem toe te vertrouwen. Het is uiteraard niet de bedoeling dat hij daarmee speelt of er te veel mee bezig is. Maar als we ergens zijn, bv. op restaurant en het wachten duurt wat lang, kijkt hij al eens naar de foto's op mijn gsm. Ik vraag hem ook vaak om een foto te nemen, bv. van Pieterjan en mij. Hij weet heel goed hoe dat moet en ik weet dat hij altijd zeer voorzichtig is. Hij heeft mijn gsm nog nooit laten vallen... Ik heb hem er dat ook genoeg ingepeperd natuurlijk. Doorgaans maakt hij zelfs mooie foto's, al staat er soms eens een vinger op (zie eerste foto). Maar dat maakt het dan net extra artistiek! Ook mijn handtas durf ik hem gerust eens te laten dragen zonder dat ik schrik heb dat hij er toeren mee gaat uithalen. Een beetje onnozeliteiten horen er natuurlijk wel bij maar lachen is gezond hé :-)

Als er echt iets is wat ik niét graag deel, dan is het mijn tijd voor mezelf. Ik las dat ook al bij Anneke. Ik schreef het vorige week al: ik ben iemand die veel tijd nodig heeft voor zichzelf. Ik werk graag en veel, ik ga vaak op stap, ik sport superveel... Het is net doordat ik die momenten voor mezelf heb, dat ik extra geniet van en bewust omga met de tijd die ik met Emil spendeer. Emil heeft daar totaal geen last van dus ik vind het ook niet echt een 'zonde' dat ik mijn tijd niet met hem 'wil' delen. Integendeel, hij heeft er alle baat bij. Zelfzorg maakt van mij een betere mama voor hem!

Nu we toch in het 'niet-materieel gebied' zitten, daar is iets wat ik bewust wél deel met Emil: informatie. Ik verzwijg namelijk niet bewust dingen voor hem en ik vertel doorgaans alles. Als hij iets wil weten, dan antwoord ik eerlijk. Ook wanneer het gaat over minder leuke dingen, bv. iemand die gestorven is of iets ergs dat hij ziet op het nieuws. Uiteraard vertel ik hem geen bloederige gruwelverhalen. Maar ik heb bv. liever dat Emil weet dat mijn papa gestorven is doordat hij met zijn auto ergens tegen gereden is dan dat ik zeg dat hij een sterretje aan de hemel geworden is... Ik geloof daar zelf niet in, dus waarom zou ik het hem 'wijsmaken'?

Ik heb trouwens al gemerkt dat een kind op een heel nuchtere, rationele manier omgaat met dergelijke informatie. Ook als hij iets vraagt wat op het eerste zicht moeilijk is om uit te leggen, bv. hoe komt het dat er eb en vloed is aan zee, dan onderneem ik toch een poging. Begrijpt hij het niet, dan heb ik toch geprobeerd. Dan zal de vraag nog wel eens opnieuw komen en dan onderneem ik een nieuwe poging! En als ik eens boos ben op Emil, dan leg ik ook altijd uit waarom precies. Ik verhef hier al eens mijn stem - welke moeder niét? - en daar is niks mis mee vind ik, zolang hij weet wat de reden is. Ik heb de indruk dat hij het dan altijd goed begrijpt want hij is dan rap stil en zijn tranen verdwijnen dan miraculeus snel...

Zijn er dingen die jij niet graag deelt met je kind? Of juist wel? Laat maar horen!

Love, Josie xo