't Is weer efkes geleden dat ik nog eens iets postte, omdat het hier momenteel zeer druk is. Vooral met mijn werk maar dat vind ik niet erg want mijn werk, dat is superleuk! Toch ben ik ook daarnaast met veel bezig hoor. Ik zie, hoor, proef, ruik en voel weer vanalles en nog wat!
Ik vind van mijzelf dat ik geen "zagewijf" ben en ik erger mij vaak aan mensen die zichzelf constant beklagen en zich aan vrijwel álles ergeren. Ikzelf probeer om altijd zoveel mogelijk het positieve van de dingen in te zien. Toch maak ik mij ook soms schuldig aan allerlei ergernissen, dat is gewoon menselijk denk ik...
Er zijn veel dingen die ik goed kan, zoals blijven lachen als ik aan het wandelen ben in 't bos in de gietende regen én de wind hoewel ik regen en koude echt háát. Maar er is natuurlijk ook veel dat ik niét kan. En dat vind ik totaal niet erg: 't zou maar saai zijn moest ik alles kunnen hé! Ik heb eens diep nagedacht en zo kwam ik tot dit lijstje van 37 dingen die ik niet kan. Niet toevallig 37, want dat is mijn leeftijd. Chance dat ik nog zo'n jong ding ben, anders had ik serieus mijn hersenen mogen pijnigen hoor!
Onlangs stond er in De Morgen magazine een mooi stuk over ouders die hun kinderen alleen opvoeden. Er kwamen onder andere enkele alleenstaande ouders aan het woord die, net als mij, een co-ouderschapsregeling hebben. Ze hadden het over de voor- en nadelen van dit systeem, en hoe zij het aanpakken. Ik herkende veel van wat ze zeiden...
Af en toe maak ik hier eens een lijstje van de kleine, simpele dingen in 't leven die mij content maken. Want het cliché klopt echt wel hé: het zijn de eenvoudigste dingen die vaak de leukste en de mooiste zijn en toffe herinneringen opleveren. Ik deel hier dus met veel plezier mijn kleine gelukskes van de maand maart!
Vandaag is het 21 jaar geleden dat ik, totaal onverwacht, afscheid moest nemen van mijn papa. Papa verongelukte op zaterdag 1 april 2000. In 2018 schreef ik er deze tekst over hier op de blog. Ik herlees 'm vaak want hij blijft mooi en ik voel me nog steeds grotendeels hetzelfde als toen. Op die 3 jaar tijd ben ik ook wel veel veranderd en er is heel wat gebeurd in mijn leven. Ik heb dus een kleine update gemaakt van mijn tekst van toen. Ik deel mijn gedachten en gevoelens voor mijn lieve papa graag met jullie...
Wie mij een klein beetje kent, weet dat ik een fervente lezer ben. Boeken lezen vind ik zo ontspannend, het is een beetje "escape from reality" (en dat is in deze tijden nóg toffer dan anders, for obvious reasons). Ik leer er veel door bij, ook uit fictieboeken. Ik zou zelfs meer zeggen: het is net uit fictie dat ik het meest van al leer! Lezen maakt mij blij dus het is logisch dat ik er hier een post aan wijd op deze blog. Dit is een boekentag die ik al bij verschillende andere bloggers zag passeren. Ik deel graag ook mijn eigen leesgewoontes met jullie!
In deze tijden ben ik vaak nostalgisch en dan denk ik terug aan vroeger. Ik denk dat dat normaal is, omdat ik op dit moment nog niet te veel aan de toekomst wil denken, 't is allemaal zo onzeker hé. Terugdenken aan leuke dingen van vroeger geeft mij houvast en moed, en toffe herinneringen maken mij gewoon ook blij...
Hallo daar! Zoals altijd ben ik hier weer met vanalles bezig - en dan duurt het wel eens wat langer voor er een nieuw blogje verschijnt. Ik wil mijn boeiende bezigheden graag met jullie delen aan de hand van mijn 5 zintuigen: zien, horen, proeven, ruiken en voelen. Let's go!
Vorige week was het internationale vrouwendag. Ik zag die dag op mijn Instagram massa's posts passeren over sterke vrouwen die hun mannetje kunnen staan en zo. Het inspireerde mij om een blogje te schrijven over een aantal vrouwen in mijn omgeving naar wie ik opkijk en die mij inspireren. Vrouwen die mij op één of andere manier helpen, die mij blij maken en die ik niet zou willen missen. Ik heb dit bewust niét gepost op vrouwendag omdat ik niet zo'n fan ben van die dag op zich. Ik voel mij als vrouw eigenlijk totaal niet onderdrukt door mannen of enigszins minderwaardig, integendeel. Ik heb echt geen "last" van mannen op eender welke manier en ik zou zeker niet zonder "de mannen" kunnen eerlijk gezegd... Maar bon, da's mijn mening hé, ik hoop dat de feministenbond mij nu niet gaat komen vermoorden in mijn slaap vannacht. En trouwens, ik had dit nooit kunnen publiceren op 8 maart want ik heb meestal een week nodig tegen dat ik een ideetje omgezet heb in een concrete blog ;) Ik zag enkele dagen geleden op Tiny's blog dat zij een soortgelijk idee had. Ik heb dit niet "afgekeken" van haar, maar klik zeker eens door naar haar blog, 't is daar wijs! Om toch een beetje in de vrouwendag-sfeer te blijven van 8 maart, heb ik 8 vrouwen uitgekozen die veel betekenen voor mij!
Vorig jaar was een heavy jaar voor mij. Niet alleen was/is er die vermaledijde pandemie, ik was kort daarvoor gescheiden en helemaal opnieuw begonnen in mijn nieuwe stek. Een fresh start waar ik zó naar uitkeek en die dan plots volledig in het water viel door dat stomme virus. In feite leefde ik sinds de zomer van 2019 al in de hoogste versnelling. Ik was toen volop bezig met het schrijven van mijn boek én ik zat middenin een relatiecrisis. Ik nam niks van rust en ik heb mezelf totaal verwaarloosd, al besefte ik dat toen niet want het lukte allemaal wel. Mijn motor bleef maar draaien en draaien en draaien... met alle gevolgen vandien: ik ben ergens halverwege 2020 in volle vaart tegen een muur geknald. Doordat mijn motor een beetje tegensputterde van de botsing, werd ik gedwongen om een versnelling lager te schakelen. Ik moest leren om beter voor mijzelf te zorgen. Om liever en milder te zijn voor mezelf...
Ik luister vaak naar podcasts omdat ik er veel van bijleer en inspiratie door opdoe, zowel op persoonlijk vlak als werkgerelateerd. Het is gewoon ook leuk om te luisteren naar mensen die aan het praten zijn, ze klinken zo gezellig dichtbij en dat helpt tegen het gevoel van alleen te zijn, dat ik toch wel vaak heb in deze tijden. Maar er is een tijd geweest dat ik bijna áltijd naar podcasts luisterde en nooit eens naar gewone muziek. Van vorig jaar maart/april tot ongeveer het einde van het jaar; niet toevallig een periode waarin ik het moeilijk had. Keiluid de radio aanzetten, lekker meezingen, wegdromen bij muziek, verstand op nul: het was alsof ik mijzelf dat niet meer toeliet...
Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar ik denk de laatste tijd steeds vaker aan wat versoepelingen van die dekselse coronamaatregelen. Ik ben optimistisch, ik denk dat het nu toch wel stilaan een klein beetje zal beginnen beteren. En dat we weer meer gaan "mogen". Het kan toch niet blijven duren hé. In gesprekken hoor ik mijzelf dan ook veel zeggen "als 't weer mag, dan ga ik...". Er zijn véél dingen die ik dan weer wil en ga doen, uiteraard. Dat is bij iedereen wellicht zo, ik kan mij niet voorstellen dat er mensen zijn die daar niét naar uitkijken. Mijn familie en vrienden meer zien, wat mensen uitnodigen bij mij thuis om te komen eten, ne keer iets anders doen dan voor de honderdmiljoenste keer gaan wandelen... Dat vind ik allemaal vrij evident. Maar er zijn er 5 ietwat specifiekere dingen die ook bovenaan op mijn verlanglijstje staan. Het lijkt me leuk om ze eens te delen met jullie, zoals Cupcakes & Cashmere (een blog die ik heel graag lees!) onlangs ook deed.
De laatste tijd denk ik veel terug aan vroeger. Ik blader vaak door mijn foto's van vorig jaar, toen er van corona nog geen sprake was. Misschien is dat wel normaal en ben ik niet de enige die dat doet? Anyway, ik kwam enkele foto's tegen van eind februari vorig jaar. Daardoor begon ik na te denken en te mijmeren... Ik heb een tijdje getwijfeld om het hier neer te schrijven. Ik heb uiteindelijk toch besloten om het te doen, omdat ik het graag van me af wil schrijven en omdat schrijven ook therapeutisch werkt voor mij. Dus ik neem jullie even mee terug in de tijd, naar de krokusvakantie van dat gezegende en onvergetelijke jaar 2020...
Zoals de naam van mijn blog doet vermoeden, geniet ik graag en veel van the little things in life. Ik kan enorm blij worden van zeer kleine dingen! Het gaat hier niet altijd makkelijk, zeker de laatste maanden begint heel dat c-gedoe zwaar door te wegen. Maar 't is voor iedereen zo hé, dus ik bijt door en ondertussen zijn er gelukkig nog véél leuke dingen die mij happy maken. De voorbije maanden waren er weer heel wat. Een kleine bloemlezing, wie weet worden jullie er ook wel gelukkig van!
Ik las onlangs Martine haar ABC en dat bracht mij op ideeën. Ik maakte zelf al eens mijn eigen alfabet in 2014 en 2015. Intussen zijn we zoveel jaren verder en ouder en natuurlijk ook vééééél wijzer, dus 't is hoog tijd voor een update! Ik pak het nu wel anders aan. De vorige keren gaf ik meerdere woorden per letter, nu kies ik er bewust voor om slechts één woord te kiezen. Hetgeen dat mij het best omschrijft! En dan natuurlijk met een klein woordje uitleg erbij, kwestie dat er wat te lezen valt hé... Veel leesplezier!
Heyhey! Ik heb zin om nog eens te schrijven over allerlei dingen waar ik mee bezig ben de laatste tijd. Ik doe het volgens de 5 zintuigen: zien/kijken, horen/luisteren, smaken/proeven, ruiken en voelen. Here we go!
De laatste weken/maanden probeer ik wat meer mentale rust te zoeken, om allerlei redenen waarover ik zodanig veel kan schrijven dat ik het nu niet ga doen want het zou mij te ver leiden van het onderwerp van deze post. En het doet er eigenlijk ook niet toe want ik wil gewoon wat meer rust in mijn hoofd en meer uitleg heeft dat hier nu niet nodig, vind ik. Ik vind het echt niet makkelijk want ik ben graag de hele tijd met vanalles bezig (aard van 't beestje) en 'rust' associeerde ik tot voor kort met 'een leeg bestaan bestaan op mijn lui gat'. Ik heb ingezien dat dat niet noodzakelijk zo is en dat rust ook echt nodig is als tegengewicht voor mijn vele activiteiten, zowel op persoonlijk als op werkvlak. Ondertussen heb ik een paar goeie manieren ontdekt om wat meer mentale rust te krijgen. De volgende 5 werken voor mij heel goed, dus ik deel ze graag!
