Hip & handig op de fiets!

Behalve lopen, fiets ik ook supergraag. Niet met een hippe koersfiets en een lekker strak pakje, neenee, just for fun en op 't gemakske met mijn oerdegelijke Trek-fiets waarmee ik nu al een zevental jaar rondbol. Wanneer Emil eindelijk stevig rechtop kon zitten, was ik heel blij dat ik hem vanaf dan kon meenemen op de fiets. Ik ga enorm graag op wandel met de buggy, maar soms is een fiets toch sneller en gemakkelijker.

De keuze van het fietszitje was snel gemaakt: een plain but very decent stoeltje van Hamax. En wel om de volgende redenen:
1. Ik vind simpel meer dan goed genoeg.
2. Zo'n fietskar, zoals je er zoveel ziet rondsjezen, zag ik niet zitten omdat ik constant schrik zou hebben dat dat ding lost, en het ziet er gewoon niet echt handig uit om bochten te nemen en te parkeren, vind ik.
3. Een bakfiets was geen optie. Ik herhaal: géén optie. Ik ga daar niet dieper op ingaan en geen kwaad woord over bakfietschauffeurs, wie meer wil weten mag mij altijd mailen! :-)

Het zitje werd geïnstalleerd en al snel was het eerste ritje een feit. Hashtag vreewijs. Ik stuitte echter op een obstakel: ik kon - behalve een kind van intussen al een goeie 11 kilo zwaar - bijna niks meer meenemen op de fiets. Ik ben dan wel de trotse eigenares van een superhippe flower power fietstas, maar die kon ik door het stoeltje niet meer aan mijn bagegerek hangen. Behoorlijk vervelend, omdat ik mijn zoon al graag eens meeneem naar de markt op zaterdagochtend (vanwaar we daarna terug huiswaarts keren met kilo's groenten en fruit) of naar een speeltuin, en tijdens zo'n uitje - dat weet elke jonge ouder wel - is het een absolute must om een voorraadje eten, drinken, doekjes en pampers mee te sleuren. So I couldn't help but wonder: wat nu gesmurft?

Een mogelijkheid was om voortaan al dat gerief mee te zeulen in tassen aan mijn stuur. Maar met een kindje achterop vind ik dat niet echt veilig. Het ligt misschien aan mij, maar ik heb veel minder evenwicht met een passagier achterop, zeker als die al graag eens enthousiast de macarena of de vogelstjesdans ten berde brengt op de fiets. Aangezien ik door bovenstaande opgesomde redenen 2 en 3 niet beschik over een - wellicht wel superhandige - kar of bak, restte mij slechts één optie: een mandje. Daar kon ik best mee leven, al had ik één welbepaalde eis: ik weigerde rond re rijden met een rieten exemplaar. Daar heb ik nog tijd genoeg voor eens ik de 50 gepasseerd ben.

En toen kwam mijn hippe mama, zoals zo vaak de reddende engel, met dé oplossing aandraven: een superdeluxe Rixen Kaul Shopper Bag. Ik heb hem nog niet lang, maar ik kan nu al zeggen dat het een fietsaccessoire is dat ik niet meer kan missen:

* bijzonder ruim (zoals je op de foto ziet is de bag uitermate geschikt voor de halve inhoud van je handtas, een sjaal, een knabbeltje en een drankje voor de mini)
* in stijlvol, tijdloos zwart
* met een superhandig Klickfix-systeem
* inclusief regenhoes, kan al eens van pas komen hier in onze contreien...
* perfect te gebruiken als shopping bag als je bijvoorbeeld naar de winkel fietst (en zoals gewoonlijk weer een van die honderden herbruikbare draagtassen die je thuis liggen hebt, vergeten bent) 

Op de fiets ben ik misschien een beetje minder fashionista dan anders (opwaaiende rokjes en hakken die van pedalen schieten: been there, done that), maar met mijn nieuwste uitrusting vind ik mezelf best wel een coole biker chick! En zolang ik niet met een rieten mandje rondsjees op mijn stalen ros, zal de fashion police me wel niet aanhouden zeker?

Love, Josie xo