donderdag 19 september 2013

My Life Is Music

“Music was my first love, and it will be my last.” Ik ben niet zo’n fan van het nummer an sich, maar de openingszin is mij op het lijf geschreven. Want ik kan niet zonder muziek. Neem me mijn radio af (op mijn nachttafeltje, in de badkamer, in de woonkamer, in de auto, op mijn bureau) en ik ben in staat je iets aan te doen. De hele dag door luister ik naar muziek. Want muziek maakt mij gelukkig, helpt mij om moeilijke dagen te doorspartelen, doet me terugdenken aan leuke of emotionele momenten in het verleden. Ik kan ’s morgens met het verkeerde been uit bed stappen (ik ben heus niet altijd happyhappy joyjoy), de radio opzetten, een leuk liedje horen en op slag een big smile op mijn gezicht krijgen. Ik heb muziek nodig, punt. Ik weet dat er mensen zijn die perfect zonder kunnen, maar ik begrijp ze niet. My life is music. En neen, ik maak hier geen sluikreclame voor Studio Brussel, al moet ik wel zeggen dat mijn radio voor goeie muziek al jaren op Stubru staat vastgeroest. Net zoals ik muziek keihard nodig heb, is er nog iets wat ik absoluut niet zou kunnen missen (behalve mijn kind en vriend, familie en vrienden, to state the obvious) en dat is lopen...

Ik heb het er al over gehad, lopen is mijn uitlaatklep en zonder lopen word ik gek (enfin, nόg gekker dan ik al ben). Is het niet de logica van ene filosoof genaamd Aristoteles die zegt dat als muziek = broodnodig + als lopen = broodnodig à dan muziek bij het lopen = ook broodnodig? Of vergis ik mij en is dit gewoon de logica van de illustere Miss Josie? Whatever, het moge duidelijk wezen: neem me mijn knalroze ipod af en ik ga niét lopen. Want zonder luide muziek in mijn oren geraak ik nauwelijks vooruit. Ik ben een hyperactief duracellkonijn dat een batterij vol lekkere beats en opzwepende ritmes nodig heeft om haar voetjes te kunnen voortbewegen.

Aangezien ik een drietal keer per week een uurtje ga lopen (ik zou wel vaker en langer willen gaan maar met een kleintje in huis is dat onmogelijk) moet ik regelmatig de muziek op mijn ipod verversen om te vermijden dat ik de liedjes na een aantal weken kotsbeu ben. Met het oog op de halve marathon die ik over een tweetal weken ga lopen (het komt nu wel angstwekkend snel dichtbij...), ben ik op zoek naar een nieuwe lading powersongs.

Om je een idee te geven van wat ik daaronder versta, volgt hier een top-10 van mijn absolute topnummers om op te lopen. Nummers die al sinds jaar en dag (of iets recenter) op mijn ipod staan in de playlist getiteld “Josie Runs”, en daar vermoedelijk zullen blijven in staan tot ik zo oud en kreupel ben dat ik niet meer kán gaan lopen, en dan nog...

1. Mijn absolute numero uno: The Night Out (Martin Solveig)
2.  Harder Better Faster Stronger (Daft Punk)
3. Heartbeats (The Knife ft. Rex The Dog)
4. Mr Brightside (The Killers ft. Jacques Lu Cont)
5. Afflitto (Fiocco)
6. Zdarlight (Digitalism)
7. Italian Fireflies (Black Strobe)
8. I’m On Fire (Kasabian)
9. Feeling So Real (Moby)
10. Voodoo People (The Prodigy)

Inderdaad, allemaal uptempo dancenummers – had je überhaupt iets anders verwacht van mij? Zoals het in mijn lijflied “My Life is Music” van Felix Da Housecat gezongen wordt, zijn dit voor mij “sweet songs that help me take flight”. Bovenstaande opsomming is verre van volledig, en ik moet er eerlijkheidshalve aan toevoegen dat mijn ipod ook een “Josie’s Shamelist” bevat. Zijnde, in navolging van nummer 5, een resem 90’s toppertjes à la Good Shape (Take my looooooooove!), DJ Da Rick (Let’s get ready to ruuuuuuuuumble), Da Boy Tommy (Whatever you do… DON’T!FALL!ASLEEP!) en noem maar op. Eigenlijk niks om me voor te schamen want volgens mij hoort ieder kind van de jaren negentig deze muziek supergraag – al dan niet stiekem wanneer hij/zij alleen in de wagen zit.
Mijn ideale nummers voor de cooldown zijn trouwens "Something Good Can Work" (Two Door Cinema Club) en "Alive" (Empire of the Sun). Twee nummers die perfect matchen met de good vibes die ik voel na een uurtje zalig afzien. Alle bovenvernoemde nummers zullen zeker op mijn ipod staan op 6 oktober, samen met nog honderden andere liedjes die mij door die (wellicht eindeloze) 21km moeten sleuren. Maar als jij nog leuke, verrassende suggesties hebt voor mij, please shoot! Want ik heb er vééééééél nodig...

Oh ja, voor al wie ook graag loopt, wil ik graag nog even dit meegeven: zet vooral NIET het nummer “Bubble Butt” van Major Lazor op je running playlist! Reden: ritme + beats, ja hoor, maar niet bepaald de juiste om op te lopen. Het ligt misschien aan mij, maar ík begin er behoorlijk vreemd op te bewegen. If you know what I mean. Verwijderen dus, die handel. Hoort enkel thuis op zwoele feestjes J
Afsluiten doe ik zoals altijd graag met een humoristische noot:



Geen opmerkingen:

Een reactie posten