My week(s) in pictures

Zondagavond is het ideale moment om eens terug te blikken op mijn foto's van de voorbije weken. Er zijn weer veel leuke dingen gebeurd en ik heb nieuwe spullen leren kennen. Kijken jullie even mee?

Een tijdje geleden zat er opnieuw een leuk pakketje van Nivea in de bus. Ik was aangenaam verrast met het nieuwe haarverzorgingsduo Nivea Hairmilk Shampoo & Conditioner. Dit is in feite de hedendaagse versie van de allereerste haarverzorging die het merk lanceerde in 1912, de "Haarmilch". Hairmilk is een gamma voor droog en verzwakt haar. Het zorgt voor herstel en intense verzorging, en dit zonder het haar te verzwaren. Ik heb mooi glanzend haar maar een beetje extra verzorging kan zeker geen kwaad. De Hairmilk producten maken mijn haar soepel en zacht. En die heerlijke en o zo typerende Nivea-geur onder de douche is zeker een extra troef!

Ik droomde er al een tijdje van om als freelance copywriter te kunnen schrijven voor mijn favoriete loopmagazine Running.be. Ik waagde mijn kans en stuurde op goed geluk mijn CV en motivatie door naar de redactie. Nog geen maand later was ik al volop aan het werken aan mijn allereerste artikel en sinds vorige week ligt het zomernummer in de krantenwinkel met daarin een artikel van mijn hand. Ik geef massa's handige tips om lekker te blijven lopen deze zomer. Ik zou liegen als ik zeg dat ik niet apetrots ben op mezelf. Dit is voor mij het beste bewijs dat je altijd moet proberen om je dromen te realiseren. Ga je op je bek, dan kan je er lessen uit trekken (been there, done that). Maar voor hetzelfde geld wordt het een succes en dat maakt je zo gelukkig, ik kan ervan meespreken! Intussen ben ik al volop bezig met research voor mijn volgende artikel in het septembernummer. Jullie horen er nog van want ik ga iets doen wat ik nog nooit heb gedaan...

Vorig weekend begaf mijn vent zich in het koude (en niet zo propere) water van de Brugse Reitjes. Hij deed voor het vierde jaar op rij mee aan de Brugge City Triatlon. Hij zwom 1K, fietste er 45 en daarna liep hij zomaar nog eens 10K. Ik weet niet wat jullie daarvan vinden, maar ik vind dat enorm straf en heb heel veel respect voor al wie zich aan zo'n prestatie waagt. Pieterjan deed het zoals gewoonlijk voortreffelijk en liet zichzelf niet kennen. Het weer was niet zo denderend - het heeft vrij veel geregend en het was frisjes - dus niet de ideale weersomstandigheden voor de atleten én de supporters. Maar ik was present samen met Emil, mijn schoonouders en schoonzus om luidkeels te supporteren voor onze atleet. Ik vind dat gewoon superleuk, zo'n events. Er hangt altijd een leuke sfeer. Het is soms lang wachten, vooral tijdens het fietsen omdat we PJ dan anderhalf uur niet zien passeren (het fietsen is richting kust en wij blijven in Brugge). Maar dan kruipen we telkens in hetzelfde cafeetje langs de Reitjes om iets te gaan drinken, dus we klagen zeker niet :-)

Als zoon van een sportieve mama en papa is het voor Emil de normaalste zaak van de wereld om af en toe eens een halve dag mee te gaan naar een sportevenement om moeder of vader uit volle borst aan te moedigen. Hij gaat al mee van sinds hij een baby was en hij vindt dat heel plezant. Wat wil je, er is zodanig veel te zien (politiemotto's FTW!) en voor een kind bestaan er ergere dingen dan buiten te zijn, veel rond te lopen en massa's aandacht te krijgen. Want meneer durft al eens de show te stelen op zo'n momenten, bijvoorbeeld door in Brugge als een halve gek "Alleeeeeeeeeeeeeeeeeez Pieterjan!!!" met ons mee te roepen of door in zijn Rode Duivelstenue de discussie aan te gaan met een groepje beschonken (maar grappige) supporters over wie nu de beste voetballer is, Lukaku of De Bruyne (zijn 2 helden). Schitterend om te zien. En opa stond erbij en keek ernaar :-)

Emil is dezer dagen trouwens volledig bezeten van de Rode Duivels. Hij kreeg voor nieuwjaar een officiële tenue cadeau van zijn meter en "echte" Nike voetbalschoenen van zijn peter. Die spullen hebben de voorbije weken al overuren gedraaid (en mijn wasmachine ook). Het is leuk om te zien hoe ze er op school over leren (woensdag was het voetbaldag en mocht hij in tenue naar school) en ook thuis is het al voetbal dat de klok slaat. Zijn kwebbel staat niet stil over "Keffin De Bruyne", "Lomeluu Luukaakuu" en "Ojigi". Zelf heb ik ook al mijn beste voetbalkunsten ten berde mogen brengen in onze tuin of binnen in huis (met al die regen). En ik vind dat wel leuk, dat voetballen. Dus moest Emil later willen beginnen voetballen, dan zal ik hem zeker niet tegenhouden. Ik ben klaar om voetbalmama te worden! Al zal ik dan toch vooral zijn vader (en opa) de honneurs laten waarnemen, zij zijn daar precies wel geschikter voor ;-) 

Nog een lekkere foto om mee af te sluiten. Het is zomer - al zou je dat niet altijd zeggen maar toch: het is zo! - en dat is de ideale periode om overheerlijke fruitsalade te maken met veel verschillende soorten fruit in alle kleuren van de regenboog. Vorig weekend maakte ik een grote gezonde kom boordevol appel, kiwi, abrikoos, druif, nectarine, blauwe bes, peer en passievrucht. En lekker dat het was! Ik had meer dan voldoende gemaakt zodat ik er tijdens de week ook nog van kon smullen. Het ideale tussendoortje!

Deze namiddag sloot ik het weekend af aan zee. Ik wilde al lang nog eens naar zee, dat is altijd zo plezant en wij wonen op amper een half uurtje rijden van De Haan. Het weer zag er niet zo veelbelovend uit vanmorgen en toen we vertrokken was het nog altijd wat regenachtig. Maar aan zee scheen de zon en was het zeer aangenaam. Met een korte broek en een lichte jas of trui was het zalig! Bovendien was het vrij rustig. Ik vertelde Emil over de reddingsboot waar zijn papa vroeger (intussen al meer dan 10 jaar geleden!) nog mee gevaren heeft. Aan het enthousiasme van Emil te zien is de opvolging verzekerd. Enfin, het zal alleszins een beach boy worden, en de rest zien we dan wel nog wel :-)

En jullie, wat hebben jullie vandaag gedaan? 

Love, Josie xo