Jubel

Soms zijn er van die nummers waarvan ik bij de eerste luisterbeurt denk: verdorie, dit liedje is echt gemáákt voor mij. Waarvan ik bij de allereerste noten al weet: dit is mij op het lijf geschreven, en vervolgens de onweerstaanbare drang voel om te beginnen dansen (of als ik in de auto zit of op het werk, om als een halve spast te beginnen bewegen).

“Jubel” van de Franse electroformatie Klingande is er zo eentje. Ik hoorde het vanmorgen for the very first time toen ik bij het opstaan de radio aanzette – een van de eerste dingen die ik doe op een dag, ik heb muziek nodig om wakker te worden. Het nummer gaf me een instant energieboost. En zo heb ik dus in pyjama staan shaken terwijl ik mijn stuutjes aan ’t smeren was J

Jubel doet mij heel veel denken aan de Sonnentanz –qua opbouw, electronisch, de blazers. Maar ik vind het een heerlijk aanstekelijk deuntje, dus ik zie die verdachte gelijkenis graag door de vingers. Soit, genoeg gepalaverd nu ... Jubelt ende juicht, want het is tijd om te luisteren. En te genieten. En te dansen!!!

En zo kan ik deze post opnieuw besluiten met hetgeen ik op mijn blog al talloze keren heb gezegd: My Life Is Music & Music Is Life. In het gelijknamige nummer van Felix da Housecat wordt muziek omschreven als “sweet sounds that help me take flight”. Wel, Jubel van Klingande is er zo eentje. Een heerlijke oorwurm die ervoor gezorgd heeft dat ik deze dinsdag mooi heb kunnen starten. Zo een van die vele “little things” die een big smile op mijn gezicht kunnen toveren!