Je baby ziet er elke dag onberispelijk uit, maar zelf heb je er geen erg in dat je opnieuw dat oude, maar comfortabele zwangerschapstopje aanhebt.
Niet akkoord, en nog geen klein beetje. Emil ziet er inderdaad elke dag pico bello uit, maar ik ook. Althans, dat probeer ik toch, en ik denk dat het meestal wel lukt. Ik kom graag verzorgd voor de dag en mooie kleren horen daar zeker bij. Ook al had ik een hele mooie zwangerschapsgarderobe (Fragile FTW!), ik was maar wat blij dat ik na mijn bevalling opnieuw mijn oude kleedjes aan kon. Het allerlaatste wat ik wil is een mama worden met een garderobe als Lynette Scavo. DH-fans zullen wel weten wat ik bedoel, en voor de leken, it sorta looks like this:
Je kan je niet meer herinneren wanneer je voor het laatst in de douche stond zonder gezelschap in de badkamer.
Euhm, neen, toch niet hoor. Ik kan me dat nog haarscherp voor de geest halen: vandaag. En gisteren, eergisteren en alle dagen ervoor. Mijn badkamermomentjes 's morgens en 's avonds zijn heilig voor mij en ik ondervind geen enkel probleem om ze te laten doorgaan (once again: special thanks to the best BF ever). But then again, als ik binnenkort een kruipende/stappende koter in huis heb kan het best zijn dat hij eens nieuwsgierig zal komen piepen naar wat die moeder van hem in godsnaam weeral aan het uitspoken is in de badkamer (want ja, het duurt soms lang, héééél lang)... Ik hou m'n hart al vast!
Kan je je make-up tasje niet vinden in je handtas, maar wel een hoop luiers, natte doekjes en fopspenen?
Inderdaad. Ik had het al voor ik mama was hoor, dat ik nooit iets kon terugvinden in die veel-te-grote handtas van me. En het is er niet op verbeterd sinds februari, want tijdens het paniekerig zoeken naar mijn gsm (komt meermaals per dag voor) kom ik vaak een verdwaald tuutje of een knuffeltje tegen in mijn sjakosj. Luiers, vochtige doekjes en dergelijke hou ik wel netjes gescheiden in de verzorgingstas, zo strikt ben ik wel - of wat had je verwacht van me? Ik ben dan ook in het bezit van een megafashionable luiertas van Lässig (Tender Bowler Bag in snake beige voor de geïnteresseerden, gekocht via monsterswithanattitude.be) waarmee ik maar al te graag paradeer:
Even de deur uitgaan is een hele onderneming voor jou. Die
luiertas die gepakt moet worden, je kleintje dat aangekleed moet worden,
zelf in de douche gaan, die buggy die je maar niet open krijgt... Het is
meteen twee uur later.
Volledig akkoord. Voor een controle- en planningsfreak als mezelf is het geen probleem om alles tijdig klaar te krijgen, maar ik betrap mezelf er wel op dat ik vaak al uren of zelfs dagen op voorhand bezig ben met hoe ik het die dag allemaal ga regelen. Maar hey, daar klaag ik echt niet over want dat doe ik mezelf aan. Met een beetje meer relaxt te zijn zou het ook lukken hoor, misschien iets minder perfect, maar 't zou ook goed zijn. Maar zo zit ik dus niet in elkaar... En wat die buggy betreft, die krijg ik na al die maanden nog altijd niet vlot in de auto (openklappen lukt nog net, zij het niet zonder een ladder in mijn kous te maken). PJ heeft me nochtans haarfijn uitgelegd hoe ik het moet doen, maar ik moet het toch vooral hebben van een portie chance om hem netjes de koffer in te krijgen.
Je kan tijdens de wintermaanden de deur niet uit zonder restanten
van snottebellen aan je trui of broek.
Valt al bij al nog mee maar houdt wel steek. Vandaag bijvoorbeeld waren we op een babyborrel. Ik in een mooi nieuw kleedje met bijpassende cardigan. Emil had z'n fruitpapje gegeten en besloot dat het tijd was om zijn hyperactiviteit bot te vieren op de vele nonkels en tantes daar aanwezig, de ideale proefdieren om paardje op te rijden. Lekker uit de bol gaan, op en neer, links en rechts... Niet moeilijk dat de fruitpap terug naar boven komt dan. Recht op mama haar nieuwe outfit. Boehoe. Maar bon, dat kleedje is intussen properkes gewassen dus geen erg. En die kleine hummel heeft toch maar mooi zijn leute gehad. Dus mama blij.
Heb je eindelijk een beetje tijd voor jezelf? Dan kies je ervoor om
te slapen in plaats van iets leuks te doen.
Nee, nee, neeeee! Dat heb ik nooit gedaan, zelfs al raadde iedereen me na de geboorte ten stelligste aan om zoveel mogelijk mee te slapen met mijn baby. Maar ik vind dat dus regelrecht zonde van mijn tijd. Als Emil een dutje doet, vind ik het héérlijk om eens rustig een dweilke te placeren (kuisfreak, weetjewel), de frigo uit te kuisen, een artikeltje te schrijven voor deze blog,... Whatever, ik wil gewoon iets "nuttigs" doen. En slapen/rusten, dat vind ik zeer nuttig hoor, maar alleen na 22u 's avonds.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten