Glutenista

Onlangs was ik op de sukkel met m’n spijsvertering. Ik had een flinke eetlust zoals gewoonlijk, daar niet van – ik kan eten als een paard, weet je. Van misselijkheid en braakneigingen had ik al zeker geen last (al waren er toch wel weer die dachten dat ik zwanger was zeker?! tsss...). Maar van zodra ik iets (eetbaar, weliswaar) in m'n mond stak, zat ik met “pufkes”. En wat is er gênanter dan van die ongewenste geluidjes die uit je mond ontsnappen wanneer je in een vergadering zit met een klant, zodat je keihard moet gaan doen alsof het niet van jou kwam... Juist ja: bitter weinig!

Enfin, een check-up bij de dokter bracht geen raad over wat de oorzaak kon zijn van mijn transformaties tot “opgeblazen ballon”. Ik merkte wel dat het fenomeen zich vooral manifesteerde na het eten van brood, pasta en koekjes. Als gezondheidsfreak ben ik nogal op de hoogte van hedendaagse gezondheidskwaaltjes, en ik vermoedde dat het wel eens te maken kon hebben met gluten. Niet zozeer de fameuze glutenintolerantie waarover je tegenwoordig zoveel hoort en leest. Wél de moeite die mijn lichaam moet doen om die sloebers van een gluten af te breken en ze te doen verdwijnen uit mijn lijf. En dus nam ik het moeilijke (en toch wel nobele, vind ik van mezelf) besluit om brood (ik ben er dol op in alle mogelijke kleuren en vormen, geef mij een droge stuut en je krijgt van mij gegarandeerd een very big smile in return) en andere glutenhoudende voeding zoveel mogelijk van mijn menu te schrappen. Gewoon, om eens te kijken wat het zou geven, meer niet.

Mijn ontbijt heb ik niet aangepast want dat was al glutenvrij: plattekaas met een zadenmengeling en een kiwi. Ja, dat vind ik enorm lekker en daarvoor spring ik dus zowaar mijn bedje uit 's morgens J Maar waar mijn lunch vroeger steevast uit heerlijk belegde bruine bokes bestond, smul ik’s middags tegenwoordig van een lekkere homemade salade met véél groentjes, iets van kip of vis en wat (glutenvrije!) quinoa, bulgur of iets soortgelijks, kwestie van ook de nodige koolhydraten binnen te spelen en mijn lichaam geen essentiële voedingsstoffen te ontzeggen. Koekjes en gebak eet ik zelden, en mijn avondmaal blijft zoals het was want aardappelen bevatten geen gluten, en pasta ga ik er niet voor laten want ik eet dat hooguit eens per week. Ik eet het supergraag maar mijn vriend is niet zo’n pasta-lover, en wij vrouwen offeren ons nu eenmaal altijd op, nietwaar? (ahum)

Ik wil maar zeggen dat ik nu niet extreem en angstvallig álle gluten ga vermijden. Lasagne is en blijft mijn top-of-the-bill lievelingsgerecht, en een lekker taartje (mét slagroom aub!) kan er op tijd en stond ook nog bij – zό gek ben ik niet hoor, wees gerust! Maar ik geloof wél in de mogelijke weldaden van een glutenarm dieet. Ik probeer er dus een beetje op te letten, al is het niet gemakkelijk want er zijn zoveel voedingsmiddelen die gluten bevatten! Anderzijds is er ook massaal veel gezonde kost waarin ze niét verborgen zitten, er is keuze te over. En ik heb als gezondheidsfreak het geluk dat ik gezond eten niet als een opgave maar als een enorm plezier, ja zelfs als een privilege, beschouw. Ik klaag dus niet, lieve lezer J

Eventjes meegeven dat ik dit helemaal niét doe om kilootjes te verliezen, want dat heb ik niet nodig. Maar voor wie toch wat wil afvallen kan een beetje op de gluten letten geen kwaad denk ik, want verdikken doe je er niet van. En wie denkt dat je je slap voelt als je geen brood en consoorten meer naar binnen speelt (ik dacht het eerst ook hoor, dat ik geheid van mijn stokje zou gaan), kan ik geruststellen. Ik heb méér energie dan vroeger omdat mijn lichaam veel minder moeite moet doen om te verwerken wat ik naar binnen speel. Het loont dus zeker om het eens te proberen.

Trouwens, een leuke website die ik hierover ontdekt heb is www.glutenista.com, met allerlei weetjes en tips voor een zo glutenarm mogelijk bestaan. En ik vind de term “glutenista” ook gewoon leuk gevonden. Het geeft een blingbling bijklank aan iets wat door velen (onterecht!) als saai en smakeloos wordt beschouwd J

Om deze anders nogal duffe blogpost wat op te leuken, hier nog enkele plaatjes... Van Emil, die uiteraard niét hoeft te letten op de gluten. Hij heeft ze op zijn jeugdige leeftijd broodnodig om flink te groeien en veel sloeberstreken uit te halen...

 

En dan nog eentje om het af te leren, vooruit. Omdat ik maar al te goed besef dat ik met mijn "glutenvrije fixatie" weer maar eens meesurf op een van de vele gezondheidshypes van tegenwoordig...

 

 

Love, Josie xo