Whatsup? #1

In navolging van de rubriek “As we speak” op talesfromthecrib.be, een van m’n favoriete blogs (schrijfster Lilith heeft dit op haar beurt opgepikt via “Currently” op sometimessweet.blogspot.be, another great one from overseas), lanceer ik hier nog een nieuw rubriekje.

Ik doop het WHATSUP?

De titel verklaart zichzelf wel, denk ik. So let’s get this started!

Wat ik lees: momenteel... veel te weinig. Sinds de geboorte van Emil bijna 9 maand geleden heb ik hooguit 3 boeken uitgelezen, terwijl dat er vroeger minstens eentje per maand was. Maar bon, de reden is voor de hand liggend en ik ga er absoluut niet over klagen. En ik kan zeggen: het betert gestaag. Hoe meer bedreven ik word in de kunde van het mama-zijn, hoe meer tijd ik ’s avonds na een drukke dagtaak overhou om me nog even lekker in de zetel (enfin, meestal is ’t het bedje hoor) te nestelen met een goed boek. In de zomer heb ik “En uit de bergen kwam de echo” van Khaled Hosseini gelezen. Ik was grote fan van zijn vorige 2 bestsellers en ook deze heeft me van m’n sokken geblazen en heel vaak tranen in de ogen gegeven. Daarna ben ik begonnen in “Friends and Rivals” van Tilly Bagshawe. Dit ontspannende verhaal vol intriges hoort thuis in de categorie (volgens sommigen "utterly brainless" but I dare to disagree) chicklits, maar ter compensatie lees ik het wel in het Engels! Leuk verhaal, daar niet van, maar nogal langdradig en daardoor lukt het me niet om eens stevig door te lezen. En zo komt het dat ik al 2,5 maanden bezig ben en ocharme nog maar aan pagina 150 van de 450 geraakt ben. Maar ik zet door! Want op het nachtkastje ligt de opvolger al te blinken: Mo Hayders nieuwste, “Poppenspel”. Ik schreef er eerder al over, en ik kan echt niet wachten om erin te beginnen lezen (én te gruwelen). Maar eerst dus nog effe mijn wijvenboekje verslinden!

Waar ik naar kijk: op AchtTV volg ik “Girls”, een heerlijke serie over een groepje New Yorkse twintigers. Ik zie het een beetje als “Gossip Girl” maar dan met gewone meisjes (mét rondingen en zo, écht!). Verder kijk ik vooral online series via cucirca.com. Momenteel ben ik zwaar into “Modern Family”, meer dan terecht bekroond met vele Emmy’s wegens een van de beste en grappigste series ever made – geen enkele discussie mogelijk, ik lig keer op keer strijk (zie fragmentje hieronder). Ik wissel af met “Army Wives”, vooral dan wanneer ik zin heb om eens een lekker potje te bleiten want ik slaag er nooit in om het droog te houden bij die serie.

Waar ik naar luister: ik hoor vaak liedjes waarvan ik bij de eerste luisterbeurt denk: dit nummer is me werkelijk op het lijf geschreven! Wegens de uitstekende combinatie girly + poppy + happy + nice beat. Ik had dat bijvoorbeeld een aantal maand terug met “Gun” van Chvrches, en een jaar geleden met Martin Solveigs superaanstekelijke “The Night Out”. En nu heb ik het met het nummer “Rikki” van Blende: instant happiness! Verder luister ik dezer dagen ook vaak naar het nieuwe album van Editors, “The Weight Of Your Love”. De reden is punt 2 van het onderdeel “plannen” verder in deze rubriek. Ik kweel namelijk graag mee tijdens een concert en dus ben ik nu druk bezig om teksten te memoriseren tegen 2/11!

Instant happiness:

 

Wat ik eet: recent postte ik nog dat ik een beetje de gluten in het oog hou, en dat doe ik as we speak nog steeds. Want ik voel me er supergoed bij. Verder eet ik weer veel noten. Ik lust alle soorten, het liefst van al macadamia’s, cashews en paranoten. Ik heb ze een tijdje in mindere mate gegeten, maar voor een vegetariër/flexitariër als ik zijn ze sowieso een must voor een evenwichtig voedingspatroon. Een handvol noten, daar geniet ik veel meer van dan van pakweg een marsreep uit de snoepautomaat – vertelde ik al dat ik een beetje gek ben? Als ik dit zie, begint het kwijl me spontaan uit de mond te lopen:

Verder verlekker ik me nu al op de overheerlijke lasagna die PJ dit weekend gaat maken wanneer onze vrienden op bezoek komen. Die van mijn mama is onovertroffen, maar ik moet zeggen dat PJ er ook heel veel van bakt. Dit weekend staat ze dus weer op het menu, en ik weet nu al dat ik me ga overeten. En ik kijk er zooooo naar uit!

Wat ik plan: een uitstapje naar Boudewijn Seapark in een van de komende weekends. Wegens quasi neffest ons deure, en Emil wordt mega-excited wanneer hij diertjes ziet (allee, eigenlijk wordt hij blij en wild van alles, niet normaal hoeveel dat kleintje lacht en kraait). En ja, ook omdat moedertje hier graag nog eens naar de dolfijnen- en zeeleeuwenshow wil gaan kijken, ik zal het maar meteen toegeven... In de categorie “kinderloze avondjes met z’n tweetjes” liggen er 2 tickets klaar voor Editors op 2 november in Antwerpen. Oh yes mommy & daddy, they still rock!

Wat me bezighoudt: de bouw van ons huis is gestart begin september en op een kleine 2 maand is het verdorie al goed opgeschoten! Het wordt nu echt wel héél concreet en ik begin al te dromen van ons gezellige leventje op den buiten (a.k.a. Wijnendale, deelgemeente van Torhout, de heimat van m’n vriend) vanaf volgende zomer, als alles zo vlot bijft lopen als nu. Al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik niet veel tijd heb om er echt “mee bezig” te zijn, dat is vooral PJ’s verdienste. Ik hou me vooral bezig met ons klein protje. Die is intussen al een ferme prot geworden van bijna 9 maand. De laatste weken heeft hij een echte groeischeut gehad, ’t is een flink brokje vlees geworden. Met een klein superschattig tonneke. En met héél veel leven in. Ik wacht vol spanning op de dag dat hij begint te kruipen of – als hij van plan is het kruipen over te slaan, wat gezien zijn ADHD-trekken niet verwonderlijk zou zijn – direct te lopen. Ik probeer hem te stimuleren op alle mogelijke manieren: hem lokken met verleidelijk kleurrijk speelgoed, hem tegen de salontafel laten rechtstaan,... Voorlopig wil het nog niet lukken. Moeder moet nog een beetje geduld hebben!

I proudly present: de voorkant van ons huis:

 

De achterkant:

 

 

Ze zijn zelfs al bezig aan de gevelsteen! Damn this goes fast...

 

 

Lots of love, Josie xo