Have a sparkly 2014!

Nog even een korte boodschap voor we ons met z'n allen beginnen optutten voor NYE: maak er een spetterende avond & nacht van om het oude jaar mee te eindigen en het nieuwe te starten!

Here's what I'm gonna do tonight... Wie doet met me mee? :-)

Ik wens iedereen een 2014 vol sparkle, shine, glamour & blingbling... En niets dan happiness uiteraard!!!!

Tot volgend jaar!
Love, Josie xo

Well hello, 2014!

Jaja het is bijna zover, het is bijna nieuwjaar! Zoals beloofd is hier mijn vooruitblik op 2014 in maar liefst 14 goeie voornemens:

1. Ik zal in 2014 geen, of toch op z'n minst een beetje minder, roze kleren meer kopen. Van mijn skivest en looptruitje tot mijn kleedjes en schoenen, van zacht oudroze tot fel en zelfs schreeuwerig barbieroze: pink is definitely my middle name. Als je de foto hieronder bekijkt, dan zal je wel begrijpen dat ik eventjes verder kan... But then again, liever een bright barbie girl dan een saaie gothic princess, no?


2. Eveneens kleerkastgerelateerd, beloof ik plechtig aan mezelf dat ik in 2014 niet zal vergeten dat mijn zoon niét voor elke dag van de maand een verse outfit nodig heeft. Lees: een beetje minder shoppen voor de mini-man. Zal me meteen ook heel wat geld besparen. En dat brengt me naadloos bij voornemen nummer drie...

3. Want ik wil in het komende jaar graag ook wat geld besparen door mijn zwaar voetje wat te temperen en een beetje minder too fast & too furious (& too bitchy, ik zal het maar meteen allemaal op tafel smijten...) te zijn in mijn auto. Niet vergeten dat er zoiets bestaat als trajectcontrole en flitspalen en zo. 

4. In de categorie "wat minder stommiteiten begaan" neem ik me voor om voortaan geen suiker meer in het zoutvat te doen (per ongeluk, voor alle duidelijkheid). En als het toch nog gebeurt: hopen dat ik het sneller dan pas na een week of zo ontdek "omdat alles precies toch een beetje zoetjes smaakt"... (maar wél lekker hoor, daar niet van)

5. Nu we het toch over gastronomie hebben, deze er-overheerlijk-uitziende speculooskaastaart wil ik in 2014 eindelijk eens maken. Het recept (uit het boekske van den Aldi, voor de geïnteresseerden) hangt al zo ongeveer een jaar te vergelen en stof te vangen aan het krijtbord in mijn keuken, en telkens ik naar het fotootje kijk, loopt het kwijl me uit de mond. Time to bake, dus:

6. Mijn kersverse nieuwe verslaving, die luistert naar de naam "Nuxe", wil ik in 2014 min of meer onder controle trachten te houden. Ook al besef ik dat dat héél zwaar zal zijn.

7. De tijd die ik op weekochtenden in de badkamer doorbreng, zal ik met 25% trachten te reduceren. Zijnde van 40 minuten naar een half uur. Kan ik meteen ook 10 minuutjes langer in m'n nest blijven liggen.

8. Dromen, dromen en blijven dromen, al ben ik me er terdege van bewust dat sommige dromen (à la een ongelimiteerd shoppingbudget, Ryan Gosling als mijn nieuwe buurman wanneer ik verhuis) een beetje hoog gegrepen of moeilijk te realiseren zijn. Zo misschien ook wel de marathon waarvan ik droom... Maar hey, het kan geen kwaad om mijn dromen na te jagen, en ik neem zeker ook genoegen met de helft hoor. Maar dan wél in een scherpere tijd dan op 6 oktober, ah oui bien sur! :-)

9. Speciaal voor the hubster zal ik mijn best doen om de flessen die in de PMD-zak thuishoren zo plat mogelijk te crushen in plaats van ze er integraal in te kletsen, ervan uitgaand "dat hij zich daar wel nuttig en met alle plezier van de wereld mee zal bezig houden". En nu we toch over hem bezig zijn, ik wil hem in het komende jaar graag de kans geven om rustig ons appartement binnen te komen, elkaar hallo te zeggen en een kus te geven alvorens ik hem op vrij dwingende wijze commandeer om zijn schoenen uit te doen "want 't is hier dus wel pas gekuist hé manneke".

10. En dat brengt me naadloos bij mijn tiende voornemen: een beetje minder de kuisfreak uithangen. Een ietsiepietsie meer dit als levensmotto willen hanteren dus (ik schreef er trouwens al over in deze blogpost):

11. "Zuiniger zijn" is precies wel een beetje een rode draad doorheen mijn voornemens. Dat geldt zeker ook voor mijn parfum-consumptie. Ik ga proberen niet te vergeten dat ik met 3 keer sprayen ook al minstens even lekker ruik dan na 10 keer spuiten. Het is misschien iets minder goed nieuws voor de winstmarges van Emporio Armani, maar daar ga ik nu eventjes niet aan denken. (en als het een troost mag zijn: hun Acqua di Gioia blijft wel mijn all-time favorite scent!)

12. Een beetje minder naar stomme tv-programma's kijken (let op: ik zeg "minder", niet "helemaal niet meer", ieder diertje zijn pleziertje hé!) zal ook wel geen kwaad kunnen in mijn geval, denk ik. In de vrijgekomen tijd wil ik meer lezen, bijvoorbeeld in "De Geschiedenis van de Liefde", een klassieker van Nicole Krauss die al sinds het voorjaar op het stapeltje still-to-read ligt te lonken.

13. Een handtas vinden die zowel fashionable als praktisch is, zodat ik er geen half uur meer in moet roefelen om mijn hopeloos rinkelende telefoon te lokaliseren of mijn ieniemienie geldbeugeltje te vinden wanneer ik bij de bakker mijn brood moet betalen met een hele rij ongeduldige wachtenden achter mij. (iemand tips voor zo'n sjakosj trouwens?)

14. Over centjes gesproken: ik ga er ook een gewoonte van maken om iets vaker cash geld op zak te hebben, zodat ik niet altijd op de kap van mijn vent moet leven als we ergens zijn waar ik niet met mijn kaart kan betalen. Hij heeft er mij al meermaals op gewezen, maar je weet hoe dat gaat met vrouwen hé... Het ene oor in, het andere oor uit. Maar in 2014 breng ik er verandering in, beloofd!

Ziezo, dat waren ze dan, mijn 14 voornemens voor 2014. De algemene teneur is precies toch wel dat ik het een beetje zuiniger, trager, rustiger en minder gehaast wil gaan doen in het nieuwe jaar. Maar voor de rest is alles perfect zoals het is en hoeft er voor mij helemaal niks te veranderen. Never change a winning team, laat alles maar blijven zoals het is, en laat ons vooral niet vergeten om gelukkig te zijn en positief denken.

Als ik er zo over denk, dan is dit eigenlijk nog het allerbelangrijkste voornemen van allemaal...

Geniet nog van de laatste dag van 2013 morgen!* En laat vooral ook weten wat jullie goeie voornemens zijn voor 2014...

Love, Josie xo

* P.S. Niet vergeten morgen naar De Tijdloze te luisteren vanaf 10u op Stubru, wat mij betreft de allermooiste muzieklijst van het hele jaar! Ik heb mijn top-3 van tijdloze nummers ingezonden: Wish You Were Here (Pink Floyd), Fake Plastic Trees (Radiohead) en Mr Brightside (The Killers).

Bye Bye 2013...

Iedereen doet het dezer dagen, terugblikken op het voorbije jaar in een lijstje. En ik hou enorm van lijstjes, dus hier is ze dan... Pom-pom-pom... Mijn Hoogstpersoonlijke Eindejaarslijst!

* Boek van het jaar: Post Mortem van Peter Terrin, meer dan terechte winnaar van de AKO-Literatuurprijs. Ik ben wel blij dat ik dit gelezen heb voor de geboorte van Emil, want het is een enorm aangrijpend verhaal. Momenteel ben ik nog bezig in Poppenspel van Mo Hayder en dit boek verdient zeker ook een vermelding in dit lijstje. Wegens gruwelijk spannend en een pageturner van formaat.

* Album van het jaar: Reflektor van Arcade Fire is mijn absolute nummer één -wie het album zelf liggen heeft, zal wel begrijpen waarom. In het "lichtere genre" mag zeker ook Gunther D's Ultieme Botsautomix (Vol. 1 & 2) niet ontbreken. Omdat eens goed zot doen af en toe een absolute noodzaak is. En ook wel omdat er diep in mij een beetje een Marina schuilt die begint te jumpen for joy als ze deze muziek hoort :-)

Ook in mijn zoon van 10 maand oud schuilt er al een beetje van een Johnny... And I love it! :-)

* Nummer van het jaar: niet zo origineel, maar dat is zonder twijfel Afterlife van Arcade Fire. Dat is gewoon hét perfecte nummer. Watch Out For This (Bumaye) van Major Lazer vond ik ook een bom van een nummer. Het was voor mij de soundtrack van de lente en de zomer, net als Can't Hold Us van Macklemore & Ryan Lewis. Free van Rudimental ft. Emeli Sande vind ik, maanden nadat het is uitgebracht, ook nog altijd een supernummer.

* Concert van het jaar: The Killers op 17 juni in Vorst, en The Reflektors (alwéér Arcade Fire, jaja) op 24 november in De Hallen Van Schaarbeek. Dat waren twee absolute topavondjes!

24-11-2013: me & my man having fun @ Les Halles

* Serie van het jaar: Girls was een aangename nieuwe ontdekking. Verder was ik al zwaar verslaafd aan Modern Family en New Girl en dat is in 2014 alleen maar verergerd. Van eigen bodem dan, heeft Eigen Kweek mij zes zalige afleveringen lang (of nee, veel te kort!) doen lachen. En gisteren ben ik met PJ beginnen kijken naar The Bridge 2, we hebben er al twee afleveringen op zitten en ik voorspel dat deze reeks mij, net als de eerste, weer van mijn sokken zal blazen!

* Film van het jaar: da's een hele moeilijke. Ik ben dit jaar maar één keer naar de film geweest, namelijk naar Inside Llewyn Davis. Goeie film, daar niet van, maar toch niet 100% mijn ding. Truth is, sinds ik mama ben, ga ik op vrije avonden veel liever iets gaan eten of gaan drinken dan mij 2 uur op te sluiten in een donkere zaal. Ik heb thuis wel veel films gehuurd, maar niks dat een ferme indruk heeft nagelaten. Ik weet wel nog dat ik op zondag 17 februari 2013, de avond voor ik naar huis mocht met mijn nieuwbakken zoon, op VTM voor de honderdste keer of zo naar Coco Flanel heb zitten kijken vanuit mijn ziekenhuisbed, en dat ik er nog altijd even hard mee moest lachen als de eerste keer dat ik hem zag :-)

* Restaurant van het jaar: Lieven in Brugge. Ik ging er eten op mijn verjaardag en het zal zeker niet bij die ene keer blijven. Absoluut een aanrader!

* Belangrijkste gebeurtenis van het jaar: niks zal ooit nog hetzelfde zijn na 13-02-2013, de geboorte van mijn lieve kleine sloeber Emil. Daarnaast was 6-10-2013 ook een heel leuke en belangrijke dag voor mij. Toen liep ik immers de Brussels Half Marathon, acht maanden na mijn bevalling. Ik was de uitdaging aangegaan met mezelf en was supertrots dat ik het heb kunnen verwezenlijken!

* Site van het jaar: Het Nieuwblad en De Redactie om op de hoogte te blijven van de actua, Elle om mee te zijn met all things beauty, fashion & celebs, en Les Bonnes Manières en Asos blijven met stip mijn favoriete webshops. 

* Blog van het jaar: dat zijn voor mij zonder twijfel de blogs van Belmodo, Tales From The Crib en Sprinkles On A Cupcake. Gewoon omdat ik daar élke post van begin tot einde lees.

* App van het jaar: ik vrees dat ik niet echt origineel ben op dat vlak... Instagram heb ik ontdekt tijdens mijn zwangerschapsverlof en ik ben nu zwaar verslaafd. Daarnaast ben ik ook verknocht geraakt aan Twitter om op de hoogte te blijven van alles. Facebook is natuurlijk ook een app die ik vaak gebruik, en voor een muziekliefhebber als ik is Shazam verdomd handig als een nummer mij bekend voorkomt en ik niet op de titel kan komen.

* Man(nen) van het jaar: geen twijfel mogelijk, deze award gaat naar mijn twee supercoole huisgenoten:

21-07-2013: mini en maxi relaxy in 't park

* Vrouw van het jaar: eveneens zonder twijfel: mijn eigen mama. Omdat ik, door zelf mama te worden, pas echt besef wat zij allemaal voor mij gedaan heeft sinds 10-08-1983. En nog steeds doet, want ze was een supergrote hulp tijdens mijn zwangerschap en na de geboorte van Emil. Daarom verdient zij een plaats in mijn eindejaarslijstje! Cheesy, I know, but oh-so-true...

Ziezo, na het lijstje van 2013 is het tijd om aan de voornemens van 2014 te beginnen. Hou mijn blog in de gaten want die komen er een dezer dagen aan!

Love, Josie xo

Chia jajaja!

Tijdens de feestdagen, met de bijhorende copieuze maaltijden (gin tonics als aperitief! toastjes met gerookte zalm! ovenhapjes met véééééél gesmolten kaas! kerstbûche & ijstaart! njam njam njam!), mogen we toch ook niet vergeten om af en toe de kaart te trekken van gezonde voeding. Of misschien neem je je wel voor om vanaf volgend jaar een beetje gezonder te gaan eten? Dan moet je zeker verder lezen! Want ik heb een nieuwe aanwinst in mijn keukenkast waarover ik graag iets meer wil vertellen, en die luistert naar de naam "chia".

Chiazaad is, net zoals de açaibes waarvan ik heel vaak smul, een van die zogenaamde "superfoods" waarover tegenwoordig zoveel gesproken en geschreven wordt. Chia wordt zelfs beschouwd als het summum van superfood, en wel hierom:

* Chiazaden zijn enorm voedzaam. Ze bevatten meer omega-3 dan eender welke andere voedingsbron. Ze zitten ook tjokvol antioxidanten, vezels, calcium, vitaminen en mineralen.
* Chia geeft bakken energie. Niet alleen directe energie, maar ook superpower waar je een hele tijd op kan teren. Je krijgt er een lang verzadigd gevoel van, en daarom zijn de zaden ideaal voor bij het ontbijt of voor een sportprestatie. Ik eet het 's morgens, gemengd onder platte kaas met vers fruit. En ik kijk elke avond voor het slapengaan al uit naar mijn ontbijt van de volgende dag... Ik vind het dus heel erg ekker, voor moest dat nog niet duidelijk zijn :-)
* Chia verteert heel gemakkelijk omdat de zaden niet eerst gemalen hoeven te worden. Geen opgeblazen gevoel of zo!
* De zaden zijn zeer veelzijdig. Je kan ze eten uit het vuistje, of gemengd door een smoothie, yoghurt, platte kaas, granen, een salade,... Variatiemogelijkheden troef!

Niks dan voordelen dus. En de smaak? Wel, die is heel neutraal. Jammergenoeg geen uitgesproken lekkere zoetzure smaak als açai berries dus. Maar het voordeel van die niet-zo-uitgesproken smaak is dat chia overal door gemengd kan worden. Ik vind dat het toch een bepaalde noot-achtige touch geeft. Plus het maakt je gerechten gewoon supergezond en bomvol energie en vitamines, en dat vind de gezondheidsfreak in mij ronduit fantastisch.

Ik ben dus zwaar fan van dit wonderlijke goedje:

Ik koop de chiazaden van Purasana in mijn lokale biowinkel. Ik geef toe dat ze niet zo goedkoop zijn, maar je hebt slechts een paar gram nodig om te genieten van alle weldaden die chia teweeg brengt.

Dus aan al wie het graag een beetje gezonder aan wil doen in 2014, of aan mensen als ikzelf die een enorme zwak hebben voor alles wat met gezonde voeding te maken heeft, kan ik alleen maar zeggen: aan de chia ermee! :-)

Smakelijk!
Love, Josie xo

I Enjoy The Little Things In Life #15

Deze week was sowieso een leuke week met kerstavond en -dag, twee family-filled dagen waar ik erg naar uitkeek en waar ik dus ook met volle teugen van genoten heb. Ook op de andere dagen was er telkens wel iets wat mij heel blij maakte...

Zondagavond keek ik samen met PJ naar "Het Sportgala" op TV, gaven we ongezouten stomme commentaar op de vaak hilarische outfits en speeches van de atleten, en zo kregen we de slappe lach door onze eigen onnozeliteiten. Héérlijk.

Maandagavond trok er opnieuw een storm over ons landje. Lekker in bed liggen onder een warme dons en horen hoe het buiten waait en regent, wie vindt dat nu niét zalig?

Dinsdagochtend werd ik wakker en wist ik: niks, maar dan ook niks, kan vandaag mijn goed humeur verpesten, want 't is vanavond kerstavond en ik heb er verdorie zin in!

Woensdag, op kerstochtend, deden mijn mannen nog samen een dutje voor we op het middaguur opnieuw aan de feestdis verwacht werden bij de schoonouders. En ik, ik genoot ondertussen van de heerlijke rust in ons appartementje om lekker wat in het rond te prutsen en te rommelen. Loved every second of it.

Donderdag lieten we Emil een dagje over aan de goeie zorgen van zijn oma & opa om er samen op uit te trekken. Hoe graag we onze kleine aap ook zien, die momenten voor ons twee zijn toch telkens weer intens genieten!

Vrijdag, vandaag dus, stond er een dagje Brussel* op het programma met Emil, mijn mama en mijn zus. Ook al vergt een dagtrip met zo'n kleintje wel wat voorbereiding, ik vond het heerlijk om mijn mannetje de hele dag te zien genieten en glunderen naar zijn lieve meme en tante. En ik ga ook gewoon héél graag op stap met dat kleine spook, punt :-)

Uitblazen in l'Orangerie du Parc Egmont, een verborgen pareltje in een oase van rust nabij de Waterloolaan, place to be voor een lekker drankje en een taartje!

En as we speak, vrijdagavond dus, zit ik te relaxen in mijn zeteltje, onder mijn fluffy roze dekentje. Want zo'n leuke dagtrip is, zelfs voor een hyperactief wezen als ikzelf, best wel vermoeiend. Kleine man al lang vertrokken naar dromenland, grote man zet de bloemetjes buiten met zijn maten. Dat hij zich maar goed amuseert, hij verdient het, en intussen geniet ik van de me-time. En denk ik aan de leuke dingen die we dit weekend gaan doen: met ons drie gaan zwemmen morgeb, gaan wandelen aan zee zondag,...

Oh yeah baby, life is good.

 

Love, Josie xo

* We bezochten de Expo "Birth Day" met de foto's van Lieve Blancquaert, nog tot 5 januari te bezichtigen in het ING Cultuurcentrum. Zeker en vast de moeite waard!

Klikklikklik

Klikklikklik... Vorige zondag was het picture time!

We wilden graag de twee sweethearts van de familie, Juliette (2,5 jaar, dochtertje van PJ's neef) en Emil (10 maand), eens op de gevoelige plaat vastleggen voor de familie (en voor onszelf natuurlijk). Ik trek dagelijks foto's van mijn kleine schat met mijn smartphone, maar laten we wel wezen: zonder een mooi Instagram-filtertje erover zijn die niet bepaald van topkwaliteit.

Enter Mieke Dalle, een fotografe die beschikt over een superdeluxe retro fotostudio op wieltjes, De Klikmobiel genaamd. Een afspraak was snel gemaakt, wij dus zondagochtend richting Knesselare voor een uurtje heerlijke fotofun. De Klikmobiel is een paradijs voor de kleintjes, met heel veel leuke speeltjes waar ze naar hartelust mee kunnen prutsen en ravotten (of in Emil zijn geval: in de mond steken). Emil was dol op het scheetkussen, dat belooft voor later... Ook voor de mama's is dat uurtje fotoshoot een toffe ervaring, want onze taak was om onze kleine prutsen te doen lachen. En hoe doen we dat? Juist ja, door onnozele toten te trekken en zo. Fun fun fun :-)

Mieke is een superleuke fotografe die heel goed met kindjes overweg kan. Je kan zowel ter plaatse foto's laten maken bij haar thuis (De Klikmobiel staat in haar tuin), of je kan de mobiel op verplaatsing laten komen, bijvoorbeeld naar een feestje. Je kan je eigen kleertjes gebruiken maar Mieke heeft ook een karrenvracht authentieke retrokleertjes. En die stonden onze sweethearts beeldig! Surf dus zeker eens naar de website van De Klikmobiel of neem een kijkje op de facebookpagina.

Het resultaat vind ik fantastisch. Emil staat erop zoals hij écht is: met zijn mooie grote glinsterende pretogen, nu eens met een brede hartverwarmende (en als je er geluid zou bij horen: nu al redelijk vettige) lach, dan weer heerlijk dromerig. Een beetje zoals zijn mama :-)

Omdat de foto's veel mooier zijn dan hoe ik het zelf kan beschrijven, ga ik verder geen commentaar meer geven... Enkel nog even dit: als je graag eens mooie en originele foto's wil laten maken van je baby of kind, twijfel dan niet en ga als de bliksem naar De Klikmobiel! De kleintjes vinden het gegarandeerd de max en ook voor jezelf is het heel plezant :-)

En dan nu: prentjestijd!

Love, Josie xo

Merry X-Mas!

Lieve lezers,

Voor het feestgedruis in alle hevigheid losbarst, en voor we met z’n allen onze voetjes onder tafel schuiven om ons een indigestie te eten en te drinken...

Nog even deze kleine boodschap van algemeen nut:

Wishing everybody a very merry, shiny, sparkly & glittery x-mas!!

Love, Josie xo

P.S. Na kerst is het tijd voor mijn goeie voornemens voor 2014, hou m’n blog dus maar in de gaten!

Click It! #6

Dag lieve lezer, voor wat klikplezier tijdens de feestdagen lijst ik hieronder nog maar eens een aantal leuke links op... Veel plezier ermee!

* Ik weet nog goed hoe ik me vorig jaar rond deze tijd het hoofd aan het breken was over welke babykamer ik zou kiezen voor Emil, welk leuk kleurtje ik de muren zou geven,... Maar lang niet alle kinderen ter wereld zijn zo met hun gat in de boter gevallen. Dat zie je hier.
* Hoe puur toeval bijzonder grappig kan zijn.
* Omdat katten altijd grappig zijn. Zeker deze.
* Omdat babytotjes altijd schattig zijn. Zeker deze.
* Omdat sommige mensen verbannen zouden moeten worden van Instagram. Voor altijd. Zeker deze.
* Komen in aanmerking voor de award “Tearjerker of the Week”: deze en deze.
* Blog to follow: sstrid is een prettig gestoorde madam die geen blad voor de mond neemt. I like her!
* Inspiratie voor in mijn huis binnenkort. En mocht dat te hoog gegrepen zijn: inspiratie voor mijn wildste, allerzoetste dromen.
* Ik ben zo iemand die zich af en toe eens serieus ergert aan alle kerst- en eindejaarsdrukdoenerijen. En dus vind ik dit ook wel grappig.
* Filmpje van de week. Wegens beste lingeriemerk ever. En ik denk dat dit de mannen ook wel zal kunnen bekoren...
* Dit “serieuze” nieuwsfeit deed me heel erg lachen. Heel die site is trouwens hilarisch, een aanrader om aan jullie favorietenlijst toe te voegen.
* Toppunt van schattigheid vond ik deze week dit. Kon ik ook maar zo’n mooie foto’s trekken van mijn kind, maar daar heb ik helaas het geduld niet voor.
* Voor een muziekliefhebber als ik is dit lijstje leuk om lezen. Ik onthou vooral punt 18: het eerste stuk is van toepassing op mijn vriend, het tweede op mij! 21 is 100% true, en 22 ook wel want ik was een van die fans :-)
* Supergrappig, deze boodschap die een moeder naar amazon.com stuurde. Ik vraag me af of ik dit later ook zal moeten doen? ;-)
* Check zeker eens de Facebookpagina van deze geniale sneeuwkunstenaar. Prachtig vind ik het, en het doet me des te meer verlangen naar onze skivakantie! En het levert meteen ook een mooi plaatje op om deze post mee af te sluiten:

Een witte kerst zit er voor ons niet in dit jaar (jammer!), maar hopelijk mogen we binnenkort toch ook van wat sneeuw genieten!

Love, Josie xo

LBD

Herr Karl zei het al, en we worden ermee om de oren geslagen, zeker tijdens de feestdagen: een little black dress is een van de basisonderdelen van de garderobe van elke zichzelf respecterende vrouw. Ik had, tot gisteren, een stuk of negen LBD's hangen dus in essentie is mijn kleerkast wel dik oké. Maar ja, girls will be girls en dus vond ik dat het tijd was voor wat vernieuwing. Wat aanvulling voor een kast die nu al uit haar voegen dreigt te barsten. Want ja, binnen een paar maand verhuizen we naar ons nieuw huis met ruimte voor een fenomenale dressing, dus proactief wat extra vulling voorzien kan nooit kwaad, right? Right!



My precious black beauties. Until yesterday, that was...

Elk jaar wanneer de feestdagen in aantocht zijn, verkondig ik met grote trom: een nieuwe feestoutfit? Heb ik écht niet nodig hoor, ik draag wel lekker wat er al in m'n kast hangt. Maar keer op keer zwicht ik toch voor dat ene mooie kleedje waardoor ik op al die familie- en andere feestjes toch nét dat tikkeltje mooier voor de dag kom.

Ik weet heus wel dat er goed uitzien meer is dan enkel wat je draagt. Maar voor mij, een regelrechte dress-addict, doet de juiste outfit, en dan het juiste kleedje in het bijzonder, wel al heel veel. Ik ben zo een van die vrouwen (allez, ik dénk toch dat ik niet de enige ben) die een paar dagen intens gelukkig en zelfs euforisch kunnen rondhuppelen enkel en alleen omdat ze dat ene perfecte kleedje gescoord hebben. Plus, sinds ik mama ben, vind ik het eigenlijk nog veel belangrijker dan vroeger om goed voor de dag te komen. Ik geef toe dat daar redelijk wat tijd in kruipt, en soms zou ik ook liever in mijn joggingbroek en ongewassen haar de deur uitgaan, maar ik heb er de moeite wel voor over.

De juiste outfit, het juiste kleedje, dat is al een groot deel van die moeite. The perfect dress is er eentje die me tegelijkertijd op-en-top vrouw en ook nog wat meisje doet voelen. Een jurkje dat ik zowel doordeweeks op het werk, chic voor een feestje of casual in het weekend kan dragen (in dat opzicht doet de juiste schoen ook wonderen, maar da's nog een ander verhaal waarover ik het hier nu niet ga hebben).

Het juiste kleedje is er eentje dat een big smile op mijn snoet tovert van zodra ik het zie. Waarvan ik, bij de eerste aanblik, denk: wow, this baby is mine. Liefde op het eerste gezicht, zoiets. 

Een rek vol kleedjes, een rek vol happiness. Place to be voor al dit moois: Alternatief, Ottogracht 12A, Gent. Ik vind er altijd wat ik zoek!

Ik had dit gevoel gisteren, tijdens mijn shoppingtripje in Gent, maar liefst twee keer in de bovenvermelde boetiek. En daarom was gisteren een absoluut topdagje voor mij. Eentje waarvan ik as we speak nog een beetje aan het nagenieten ben, al schrijvend in mijn zetel op zondagavond.

Laat die feestdagen nu maar komen, me & my new babies are oh-so-ready!

Mijn partners in crime om de feestdagen in stijl te overleven.

Marilyn Monroe zei ooit: "Give a girl the right shoes and she can conquer the world". Ik ben het daar volledig mee eens, maar voor the right dress geldt dat minstens evenzeer!

Love, Josie xo



Hé, het is oké... #2

Omdat het goed is om af en toe eens flink met mezelf te lachen.

Omdat ik sommige dingen, die door anderen doorgaans met een scheef oog bekeken worden, nu eenmaal dik oké vind.

Gewoon, omdat het kàn.

Om al deze redenen is het nu hoog tijd voor een rondje "Hé het is oké hashtag twee". En just for the record: allemaal écht gebeurd deze week hé!

Het is dus dubbel en dik oké...

... dat ik een superspannend en megacreepy boek alleen maar durf te lezen als mijn vriend thuis is. Op avonden dat ik home alone ben, neem ik genoegen met een modeblaadje. Ja, ik ben een bangschijter. Maar wel eentje die gelukkig graag modeblaadjes leest.

... dat ik maar al te graag een ommetoertje maak in de wagen als er een zalig liedje op de radio is dat ik tot de aller-allerlaatste noot wil horen. Zelfs al betekent dat dat ik misschien wel een beetje te laat op mijn bestemming zal arriveren, dan is dat maar zo.

... dat ik, als ik 's morgens vroeg in de auto deze cd opleg, mijn dag nog zoveel schoner kan starten dan anders: 

Onnozel kieken, moi? Ma baneent gij, da's toch gewoon ons Vlaams cultureel erfgoed!

... dat ik geen frisdrank drink vanwege al die suikers en kleurstoffen en andere vuiligheid, maar in de plaats daarvan slurp ik gretig en met veel smaak grote glazen light orangeade (spreek uit: oranzjaat) die meer oranje schreeuwen dan een hele bus Holland-supporters tesamen.

... dat mijn vriendinnen en ik tijdens ons kerstfeestje de cadeautjes nog altijd openen aan de hand van een muzikaal pak. Dat is niet kinderachtig, maar gewoon een traditie. En tradities zijn er om in ere gehouden te worden, punt.

... dat ik mijn auto, die vreselijk vuil is, niet kuis omdat hij met zo'n weer toch direct weer smerig wordt. Dat is geen luiheid, maar wel efficiënt time-management.

... dat ik mijn vriend een keiharde stamp van jewelste geef als hij ligt te snurken in bed. En dat ik vervolgens, als hij wakker wordt daarvan, keihard doe alsof ik diep slaap en ik hem die stamp niet gegeven heb.

... dat ik liever twintig minuten rondrij als een halve bezetene op zoek naar een ruime parkeerplaats in plaats van me in een klein gat te wurmen en zo in schaamte te vallen bij alle voorbijgangers ("parkeerstress" is my middle name). Zelfs al betekent dat, again, dat ik wellicht te laat op mijn bestemming zal aankomen.

... dat ik, tijdens het uitmesten van Emils garderobe, toch wel vrij veel kledingstukken aantref die het ventje nooit gedragen heeft en die hem nu helaas niet meer passen. Maar ja, we krijgen altijd zoveel kleertjes cadeau van iedereen... Het is dus zeker niet omdat ik te veel winkel voor hem, neeneenee ;-)

... dat ik, nadat ik het appartement een flinke kuisbeurt gegeven heb (deed ik vandaag), vind dat ik mezelf wel mag belonen met een nieuw kleedje (ga ik morgen doen, yay). Want girls will always be girls.

... dat ik in naam van mijn zoontje een plaat aanvraag voor Music For Life ten voordele van het Kinderkankerfonds en dit deel via alle mogelijke social media - niet om daarmee te stoefen, maar gewoon omdat het zo'n klein gebaar is en er met een kleine gift al zoveel goeds kan gedaan worden.

Vandaag om 17u30 werd Emils keuzeplaatje, Mr Brightside van The Killers, gedraaid tijdens Music For Life. Blij dat we ons steentje kunnen bijdragen hebben voor alle kinderen die het minder goed getroffen hebben dan hem.

Love, Josie xo

P.S. Weet je wat er ook OK is? Negen little black dresses in je kast hangen hebben, en toch vinden dat er nog wel eentje bij mag voor de feestdagen. Dus coming up tomorrow: shopping spree for a new LBD! Verslag volgt ongetwijfeld...

I Enjoy The Little Things In Life #14

Het is alweer bijna weekend (voor mij is het al begonnen want ik heb een dagske congé vandaag!), wat gaat het toch snel! Deze little things maakten mij deze week heel blij...

* Maandag: op weg naar het werk eerst "Mr Brightside" van The Killers (een van mijn all time favorite songs) horen op de radio, direct gevolgd door Arcade Fire met "Afterlife" (mijn favoriet du moment). Dat kan geen toeval zijn; de eerste werkdag van de week kan niet beter starten dan op deze manier!

* Dinsdag: vandaag ben ik supergelukkig omdat ik mijn zwart-met-turkoois-bollekeskleedje, een tijdloos toppertje uit mijn wintergarderobe van 2011, eindelijk weer kan aantrekken nadat het vorig jaar een winterslaapje heeft gedaan door mijn zwangerschap. Want kleedjes maken mij ALTIJD gelukkig, punt.

* Woensdag heb ik de hele dag met een big smile op m'n snoet gelopen omdat ik het vooruitzicht had op een pre-x-mas-party met mijn vriendinnen die avond. En of dat het opnieuw een memorabele avond geworden is!

* Donderdag: vrijdag = dagje verlof dus ik heb dat hemelse vrijdaggevoel al een dagje vroeger mogen ervaren deze week. And it goes like this:

 

* Vrijdag: een dagje congé vandaag dus. Manlief is gaan werken en de kleine wordt tot morgenmiddag in de watten gelegd bij zijn meme & pepe in lovely Gent, dus ik heb een hele dag en avond voor mezelf. Eén woord: H.E.A.V.E.N!

Happy Friday y'all, enjoy the weekend!

Josie xo

 

Liefste Asgeir

Liefste Asgeir,

 

Ik zien u geire.

Niet dat ik een crush op u heb want ik ken u eigenlijk nog maar pas hoor.

Het is vooral uw muziek die iets met mij doet. En dan vooral dat ene liedje waar ge nu veel succes mee hebt op de radio. “Torrent” genaamd.

En dat is op zijn minst een klein beetje raar te noemen, want normaal ben ik niet zo aan de muziek van uw landgenoten. Neem nu Björk of Sigur Rόs, dat is allemaal niet zo mijn ding. Wegens een beetje te dramatisch en te etherisch.

Maar uw muziek, lieve Asgeir, en dan dat ene liedje in ’t bijzonder, is nét niet te zweverig, op ’t randeke niet te bombastisch, en bevat ei zo na geen overbodige dosis oeh-oeh-oeh’s en ieh-ieh-ieh’s. Een probleem dat ik met uw muzikale landgenoten doorgaans wél heb.

En daarom vind ik dit hier perfecter dan perfect:

 

Over wat het precies gaat, sla me dood maar dat weet ik begot niet. Maar dat doet er ook niet echt toe, want het geeft me een warm gevoel. En ja, het brengt me ook weer wat meer in de kerstsfeer.

En dan komt goed uit, want ik heb vanavond mijn eerste kerstfeestje. En niet zomaar een kerstfeestje. Het is namelijk met mijn beste vriendinnekes, de bavotrutten noem ik hen liefkozend. Onze kerstfeestjes zijn een legendarische traditie sinds het jaar des heren 1999. Vanavond doen wij dus van ho-ho-ho... En wellicht ook van hi-hi-hi. Voor het 15de jaar op rij, alstemblieft!

En misschien draaien we tussen door ook wel eens uw liedje, wie weet.

Dus bedankt, Asgeir, voor deze prachtige oorwurm.

Dikke zoen van een kersverse grote fan.

Love, Josie xo

Perks

Leraars hebben zo'n 14 weken per jaar vakantie. Schoenenverkopers komen massaal veel blije vrouwen onder ogen in hun schoenenparadijs. Tuinmannen, die werken elke dag buiten in de vrije natuur. Een boekhandelaar zit dan weer constant met zijn neus in die overheerlijke boekengeur. En een setmedewerker van Grey’s Anatomy is een gelukzak omdat hij zich dagelijks kan vergapen aan de McDreamy's & McSteamy's van deze wereld. En zo zijn er nog wel een aantal beroepen met heel leuke “extralegale” voordelen.

Ook het moederschap, dat veel meer is dan een full-time job, brengt verschillende perks met zich mee. Tot dat besef kwam ik toen ik het afgelopen weekend met PJ en Emil op het speelpleintje in de buurt was. Emil is nu nog wat klein en we beperken ons voorlopig tot hobbelpaardjes en zo, dat is voor hem al een groot feest. Maar als hij wat groter is en op de schommel en de glijbaan kan, reken dan maar dat ík er als de eerste zal bij zijn om hem te vergezellen. Da’s zo een van die vele voordelen van mama zijn, dat je opnieuw sans gêne alles kan doen wat je zelf deed als kind. Zo van die dingen die je ook wel kan doen zόnder kind, daar niet van, maar dan word je toch altijd een beetje scheef en meewarig bekeken.



Achter de camera - someone's gotta take that picture after all - zat ik lustig mee te wippen. Als het kleinste kind in heel het park, jawel.



Met de Duplo-blokken een kasteel bouwen, is ook een van die dingen die ik nu met recht en reden kan doen, zijnde ter animatie van mijn kind. En ik kan niet wachten tot de Lego’s en Playmobils, zorgvuldig bewaard door onze mama’s, van de zolder mogen komen. Leute dat mijn broer, zus en ik daar vroeger mee gehad hebben! Ik kijk ernaar uit om al die kindertijdnostalgie nog eens opnieuw te beleven. Om dezelfde reden vond ik Emils eerste sinterklaasfeest een aantal weken geleden ook superleuk. Oké, ik was vroeger niet zo’n grote held als het op de Sint aankwam (mijn mama kan er hele boeken vol over schrijven) en ik stond vrijwel altijd met een rooie kop en betraande ogen op de foto’s, maar toch had die periode iets magisch voor mij. Bij de intrede van de Sint dit jaar, met mijn kleine prot in mijn armen, beleefde ik de magie van weleer opnieuw. En zoals je kan zien aan mijn gezicht heb ik mijn angsten vol-le-dig overwonnen:

 

Yet another perk: gekke bekken trekken. Ik deed het vroeger al heel vaak; ik denk dat PJ en ik intussen al over een uitgebreid arsenaal aan foto’s beschikken die kunnen geklasseerd worden als “onnozele totentrekkerij”. Sinds ik mama ben, doe ik het nόg meer, om de simpele reden dat ik mijn zoon met een dwaze toot altijd kan doen schaterlachen, zelfs als hij het eventjes héél moeilijk heeft. Ik hang dus de onnozele taart uit gewoon omdat het mijn dekselse plicht is als mama. Of wat dacht je?

 

Babyfood, nog zoiets leuks. En daarmee bedoel ik niet die stinkende poedermelk, maar wel de lekkere papjes die ik maak voor mijn zoon en waarover ik het eerder al had in deze blogpost. Betterfood, fruitpapjes, wortel- en andere overheerlijke zelfgedraaide pureetjes... Mama zijn vind ik behoorlijk lekker! Als ik alleen thuis ben durf ik zelfs mijn eten al eens te blenden in de Babycook. Crazy me? Maybe, but it's oh-so-yummie!

Jaja moeder, 't is al goe... Ge krijgt er dan ook eentje!

Profiteren van de dutjes die je baby overdag doet om zelf ook een verkwikkend tukkie te doen, dat is wellicht ook een van de voordelen van het moederschap. Maar niet voor mij, want ik ben niet gemaakt om overdag stil te zitten (al zou ik het soms beter wél eens doen hoor). Wat ik dan wél weer als een awesome perk of motherhood beschouw is dat het je een extra excuus geeft om te gaan winkelen. Manlief mag dan wel zijn wenkbrauwen fronsen als jij voor de tiende keer in één maand zegt dat je gaat shoppen omdat je godbetert niks hebt om aan te doen. Maar als je zegt dat het voor de kleine is, dan zal hij geen verweer geven. Dat arm schaapje moet er toch warmpjes bij zitten voor de winter, zeker? Trouwens, voor wie zich zorgen begint te maken dat ik op de rand van een faillissement zou staan omdat ik het wel héél erg vaak over winkelen en mijn visakaart heb: wees gerust, ik koop geen dure baby stuff. Hema en H&M, afgewisseld met af en toe eens een wat duurder kwaliteitsstuk, is goed genoeg voor mijn coole boy. De streepjestrui van de Hema vind ik bijvoorbeeld een echte topper, in alle maten!

Heil Hema! Omdat leuke babykleertjes helemaal niet duur hoeven te zijn!

Oh en voor ik het vergeet: als je met een baby op stap bent, is iedereen op slag een stuk vriendelijker. Waar ik in mijn pre-mama-bestaan nog mijn mooiste glimlach moest bovenhalen om overgelaten te worden op een drukke baan, volstaat het om daar nu gewoon met mijn buggy te gaan staan (en OK, ik zal het maar toe geven, af en toe een beetje te staan pruilen). In de supermarkt heb ik altijd enorm veel aantrok van ouwe wijvekes die eens koetchie-koetchiegewijs dat lekkere brokje vlees in mijn winkelkar willen bewonderen (ik vind dat niet altijd even leuk maar voor de lieve vrede blijf ik toch lachen). Een jengelende, hyperactieve baby die het zitje van de kar beu is en dat overuidelijk laat merken doet trouwens wonderen om voorrang te krijgen aan de kassa. Je ziet, een rustige baby is niet altijd voordelig!

Je zou dus kunnen concluderen dat ik zelf nog een klein kind ben, een shopverslaafd klein kind dan nog. Dat ik een beetje van een profiteur ben, dat ook. En, most importantly, dat ik van al die zaken enorm geniet.

Al die voordelen van het moederschap bieden compensatie voor als het eens wat minder gaat. Bijvoorbeeld als ik overdag een beetje moe rondloop omdat mijn zoon ’s nachts wakker geworden is van zijn eigen gehoest en daarna ocharme de slaap niet meer kon vatten. Of als ik ’s avonds/’s nachts te laat in bed kruip en Emil 's morgens al héél vroeg zin heeft om te beginnen vertellen. Of als ik mij rustig in de zetel wil nestelen met een boekje nét op het moment dat onze kleine meneer geen zin meer heeft om alleen te spelen en beslist heeft dat mama mee op het tapijt moet komen liggen. En wel nu! Meteen!!

Maar dat is allemaal klein bier vergeleken met wat ik ervoor terugkrijg in de hierboven beschreven zogenaamde "extralegale" voordelen. En vooral ook in natura, zijnde honderdduust big smiles en bakken liefde van dat kleine mormel. En dat het verdorie wederzijds is.

Ik ben absoluut niet van plan om ooit huismama te worden... Maar als ik het zo bekijk, dan denk ik wel dat het moederschap de beste job ter wereld is :-)

 

Love, Josie xo