Oorwurmen #1

Muziek is heel belangrijk in mijn leven. Over mijn muzikale smaak kan gediscussieerd worden – ik koester bijvoorbeeld al jaren een liefde voor Vlaamse Schlagers, waarover je binnenkort meer op deze blog zal lezen – maar ik denk dat het globaal genomen nogal meevalt. Toen ik eind vorig jaar mijn jaaroverzicht aan het schrijven was, vond ik het heel moeilijk om een aantal topsongs uit te kiezen die voor mij dé nummers van 2014 waren. Daarom heb ik dit plan opgevat: vanaf nu blik ik elke maand terug op de 5 beste oorwurmen van de afgelopen 30 dagen. Een beetje om voor mezelf het overzicht te bewaren dus, maar ook (en vooral) om mijn muzikale voorkeuren met jullie te delen, te horen wat jullie ervan vinden en welke nummers ik volgens jullie zeker eens moet beluisteren. Inspiratie, dáár draait het allemaal om!

In januari 2015 waren dit mijn favoriete oorwormen:

1. Mark Ronson feat. Bruno Mars – Uptown Funk: een catchy, funky en immens aanstekelijk nummer waarvan ik mij afvraag of er überhaupt iémand kan blijven stilzitten als hij/zij het hoort. Er is trouwens een hilarische mashup gemaakt met een zingende Obama in de hoofdrol. Zeker eens beluisteren!

2. The War On Drugs – Burning: de nieuwe single van de groep waarvan ik zeker ben dat ze in 2015 nog meer potten gaan breken dan in 2014. Ik ben niet zo’n emo-persoon, maar dit nummer is zo schoon dat ik er haast tranen van in mijn ogen krijg.

3. Years & Years – King: de Londense groep kreeg van de BBC de prestigieuze titel “Sound of 2015”, wat concreet betekent dat we deze gasten zeker in de gaten moeten houden. Ze werkten deze zomer al samen met the one and only The Magician voor diens magistraal summer anthem Sunlight, en nu knallen ze opnieuw met het uiterst dansbare en zeer poppy “King”. Ik hou hen zeker in het oog dit jaar!

4. Bakermat – Teach Me: zijn debuutsingle “Vandaag” vond ik eerlijk gezegd een beetje irritant. Ik kon dus eerst moeilijk geloven dat deze knalplaat ook van hem is. Dit is echt liefde op het eerste gezicht: fris, uptempo, en ideaal om de volumeknop volledig open te draaien en luid mee te kwelen en te dansen! Oow yeah.

5. Charlie Winston – Lately: dit nummer heeft vooral door het aanstekelijke gefluit een plaatsje in mijn hart veroverd. Het doet me een beetje denken aan Young Folks van Peter, Bjorn & John. Zeer fijn deuntje dat lang blijft hangen. Enneuh… Die Charlie mag er best wel wezen hoor.

Wat vinden jullie van mijn top-5 van januari? Wat zijn jullie favorietjes van ’t moment?

Lots of love, Josie xo

Foto's: Pinterest

Recept: zadengebak à la Pascale Naessens

Ik ben geen keukenprinses – daar ga ik niet te veel woorden aan vuil maken. Ik behoor nu eenmaal niet tot de immer groeiende categorie mensen die er een enorm plezier in scheppen om uren aan een stuk in de keuken te staan en erin slagen de lekkerste en mooiste gerechten uit hun koksmuts te toveren. Ik bewonder die mensen wel, en ik vind het vooral handig om te beschikken over een culinair getalenteerde wederhelft en vriendenkring, zodat ik met de regelmaat van de klok kan genieten van heerlijke feestmalen. Dat ik geen keukenprinses ben, wil echter helemaal niet zeggen dat ik niet vers en gezond eet. Ik kook elke dag vers en heb nooit voorgemaakte schotels op het menu staan, uitgezonderd een occasionele comfort food chinees in het weekend wanneer ik te tam ben om in de potten te staan roeren. Ik probeer ook graag nieuwe, eenvoudige receptjes uit – een van m’n voornemens voor 2015 – en ik sla al eens aan het experimenteren met glutenvrije voeding, superfood, raw foods,… Ik vind het heerlijk om in de biowinkel in de rekken te snuisteren en kennis te maken met nieuwe, gezonde producten. Ik vind gezonde voeding gewoon ook heel erg lekker, dat "geluk" heb ik :-)

Daarom kan ik de pure keuken van Pascale Naessens bijzonder appreciëren. Ik knipte het recept voor Pascale’s zadengebak al een tijdje geleden uit een magazine. Het leek me onmiddellijk iets voor mij, omdat ik als vegetariër sowieso heel veel zaden en noten eet om voldoende essentiële voedingsstoffen binnen te krijgen. Deze week heb ik het eindelijk gemaakt. De reden voor de vertraging was dat ik geen bakpapier in huis had, en dat heb je echt wel nodig.

Wie geen keukenprinses is, moet slim zijn en zich omringen met leuke keukenprinsen!

Het recept is echt heel gemakkelijk, dus ik deel het graag met jullie!

Ingrediënten:

* 150 g haverzemelen

* 150 gebroken lijnzaad

* 40 g chiazaad (vroeger was dit vrijwel uitsluitend te koop in de biowinkel, maar vandaag kan je het superfood ook kopen bij bv. Delhaize)

* 40 g pompoenpitten

* 40 g zonnebloempitten

* 40 g gedroogde veenbessen

* 30 g gojibessen

* 40 g hazelnoten

Bereiding:

Meng alle zaden in een kom en voeg een beetje water (max. 250 ml) toe. Roer alles goed door elkaar zodat het een vrij stevige massa wordt.

Leg vervolgens een vel bakpapier in je bakvorm, en vul deze op. Duw goed aan. Zet dit in de oven op 180° voor ongeveer een uur.

Laat goed afkoelen, zodat het gebak stevig kan worden en niet brokkelt.

Omdat een heel gebak uiteraard veel te veel is voor 1 persoon – het vult zeer goed! – heb ik het in stukken gebroken en ik bewaar het in een goed afgesloten blikken doos. Zo blijft het lekker knapperig en vers en kan ik er nog lang van genieten.

Is het lekker, vraag je je wellicht af… Ja, enorm lekker! Enfin, dat is mijn mening uiteraard. Het heeft een nootachtige smaak en dat is 100% mijn ding. Het is misschien wel een beetje droog maar daar kan ik me wel over zetten. Het vult heel goed en je proeft gewoon dat het boordevol goede voedingsstoffen zit. Ik vind het ideaal als tussendoortje, maar je kan het evengoed eten als ontbijt of bij de lunch met een slaatje. Zoveel mogelijkheden!

Door de haverzemelen, het lijnzaad en het chiazaad krijgt het gebak voldoende binding, dus die heb je zeker nodig. Maar daarnaast kan je makkelijk variëren in de ingrediënten. Ik ben bijvoorbeeld niet zo dol op veenbessen, dus ik heb er wat minder in gedaan en dat gecompenseerd met meer gojibessen. Ik ga het zeker ook nog eens uitproberen met andere notensoorten.

Als je het volledig glutenvrij wil, dan kan je de haverzemelen gemakkelijk vervangen door teffmeel (verkrijgbaar in de biowinkel). Dat zorgt ook voor voldoende binding. Ik maakte het al op beide manieren, en eerlijk gezegd vind ik het nog lekkerder met teff.

Ten slotte nog een laatste pluspunt: het gebak ruikt overheerlijk! Toen het in de oven zat, kwam Pieterjan thuis en het was het eerste wat hij zei. Hij dacht dat er een cake in de oven zat! Nu ja, dat is het eigenlijk ook wel een beetje en wat mij betreft is het zadengebak minstens even lekker. Maar zoveel gezonder en voedzamer!

Conclusie: you really have to try this at home! Smakelijk, en laat me zeker weten wat jullie ervan vinden…

Lots of love, Josie xo

Mijn Doodgewone Dingen

In blogland worden dezer dagen massaal “doodgewone dingen” gedeeld, in navolging van deze post van Lilith. Mijn doodgewone dingen? Dat zijn de “little things” waar eigenlijk heel mijn blog om draait. Ook ik deel deze graag met jullie. Hoog tijd dus voor nog een foto-update van de kleine, doodgewone dingen die mij de afgelopen maand gelukkig maakten!

Quality time met mijn vriend onder de vorm van een weekendje Brussel. Lees: gezellig rondslenteren door de straten van onze mooie hoofdstad, een shopke doen, lekker eten en drinken, genieten van een prachtig hotel, een fantastisch concert meepikken, en vooral veel bijpraten en genieten van time for two.

Lopen – wellicht een eeuwige blijver in mijn categorie “klein geluk”. Nu het winter is en dus donker wanneer ik ’s avonds ga sporten (maar de dagen worden al langer, ik voel de lente al!) ga ik vaak lopen in het sportstadion en de Finse Piste bij ons in Torhout. Het is vrij eentonig dus ik doe dit niet elke keer, maar het is wel eens fijn ter afwisseling. Er zijn altijd veel lopers, en dat werkt extra motiverend! Plus: de piste is goed verlicht, en hoewel ik niet echt bang ben om in het donker te gaan lopen is dat ook wel een voordeel, denk ik. Al was het maar omdat er geen auto’s voorbijrazen – alleen maar de mannen van de lokale voetbalploeg die mij met een big smile voorbijsteken tijdens hun wekelijkse training, maar dat vind ik niet zo erg J

Mijn zoon Emil en zijn vriendje Achilles samen zien ravotten. Ze schelen een paar maand in leeftijd en leerden elkaar kennen in de crèche. Het is goddelijk om te zien hoe ze op amper een paar maanden tijd (Emil startte in september, na onze verhuis, in een nieuwe crèche) een band hebben opgebouwd en partners in crime geworden zijn.

Fresh flowers in da house. Ik probeer er een gewoonte van te maken om altijd minstens één vaas met bloemetjes in huis te hebben. Gewoon omdat het een gezellige, warme en huiselijke sfeer creëert. Mijn favorieten zijn lelies (I love the smell!) maar rozen doen het ook altijd goed. En deze waren toevallig in promo in de Colruyt, dus ik kon ze niet laten liggen J

Genieten van prachtige landschappen op weg naar het werk. Sinds ik op “den buiten” woon, kom ik die uiteraard veel vaker tegen dan vroeger. Dit was op een ijskoude winterochtend. Als je de foto ziet, dan voél je toch meteen die vrieskou, niet?

Vers leesvoer. Ik had me voorgenomen om mezelf in 2015 iets meer rust te gunnen en om opnieuw meer in het Engels (en Frans) te gaan lezen. Met deze 2 nieuwe boeken (“Wolf” van Mo Hayder en “One Day” van David Nicholls) ben ik goed bezig om beide voornemens waar te maken. Ik ben intussen gestart in “One Day” en ik vind het na 30 pagina’s alvast veelbelovend. Ongetwijfeld meer hierover binnenkort op deze blog!

Nieuwe “culinaire” ontdekkingen. Ik ben een enorme fan van de producten van Alpro, zoals hun plantaardige yoghurtvariaties op basis van soja. Niet dat ik nooit meer zuivel eet, maar ik kies meestal voor een plantaardige variant, en ik vind het gewoon ook zeer lekker. Alpro bracht onlangs 2 nieuwe smaakjes op de markt: natuuryoghurt met amandel- en met kokossmaak. Ik testte de amandelvariant en ik vind hem superlekker. Het is een heel subtiele notensmaak die een aangename afwisseling vormt met de gewone Alpro Soja. De kokos test ik binnenkort uit, maar die was nog niet beschikbaar in mijn lokale supermarkt.

De sloeberstreken van mijn zoon. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat hij goeie manieren heeft – we doen toch alleszins heel erg ons best om hem dat te leren. Maar moest hij niet af en toe de deugniet uithangen, dan zou ik mij toch zorgen maken. Ik vind het fijn dat hij eens kattenkwaad uithaalt, zolang het niet de spuigaten uitloopt natuurlijk. De vis op de foto heeft het overleefd, dus wat mij betreft is er geen vuiltje aan de lucht J

In de krant staan. Ik ben normaal niet zo mediageil, maar afgelopen weekend verscheen mijn persoonlijke getuigenis in De Tijd/Netto in een artikel over zelfstandigen in bijberoep. Het maakte me een klein beetje trots op wat ik als freelancer voor mezelf al verwezenlijkt heb sinds ik ermee gestart ben begin 2014. En het gaf me des te meer goesting om verder te doen!

Wat zijn jullie doodgewone dingen? Laat ze gerust achter in de comments hieronder, of link door naar je eigen blog zodat we met z'n allen kunnen meelezen!

Lots of love, Josie xo

Fresh Beauty Finds

Het nieuwe jaar is nog maar net begonnen en ik heb al een aantal leuke nieuwe verzorgingsproducten leren kennen. Ik probeer vaak nieuwe dingen uit, waarvan er regelmatig een aantal tussen zitten die niét voor herhaling vatbaar zijn (lees: vettig haar, geïrriteerde huid, te felle lipgloss, slecht dekkende nagellak). Maar de volgende beautyproducten behoren zeker en vast tot de categorie “blijvertjes”, vandaar dat ik ze ook graag met jullie deel:

DAISY DREAM BY MARC JACOBS – Sinds jaar en dag ben ik verslingerd aan mijn vast parfum: Acqua di Gioia van Giorgio Armani. Geïnspireerd door mijn schoonzus besloot ik echter in de kerstperiode om eens “zot te doen” en zowaar een tweede parfum erbij te kopen. Kwestie van eens te kunnen afwisselen van geur. Behalve het prachtige flesje, is Daisy Dream een heel lekker parfum. De geur is vrouwelijk, luchtig, bloemig en fris. Het parfum vormt een aangename afwisseling met mijn (nu niet meer zo) vaste Armani-fragrance. Ik heb enkele jaren terug al een lange Daisy-periode gehad voor ik overschakelde op Acqua di Gioia. Ik denk dat ik nu beide geuren blijf combineren. Een echte mijlpaal dus, en dat al zo vroeg in het jaar! 

MYTHIC OIL VAN L’OREAL – De winter staat vaak synoniem voor statisch, futloos haar. Een beetje extra verzorging voor mijn lokken kan dus geen kwaad. Ik had al zoveel gehoord over de erg populaire Mythic Oil van l’Oréal dat ik het wondermiddeltje (met zo’n naam kan je toch niet anders dan een mirakel verwachten?) ook wel eens aan den lijve wou ondervinden. Het moet gezegd: het is een heerlijk product! De geur is zoet, bloemig en vrij sterk – hij blijft lekker lang hangen in mijn haardos, which I like a lot! De verpakking is ook mooi: goudkleurig met een Oosters tintje. Kortom, een fijne aanwinst tussen al de rest van mijn verzorgingsproducten! Er bestaat ook een haarmasker van dezelfde lijn trouwens, maar daar ben ik geen fan van omdat maskers mijn haar meestal zwaar en vettig maken. Al wie net als ik soms last heeft van weerbarstige lokken en bad hair days in de winter: you should definitely try this at home!

EUCERIN VOLUME FILLER SERUM CONCENTRAAT – Ik gebruik al een tijdje regelmatig een serum onder mijn dag- of nachtcrème voor extra intensieve voeding en verzorging voor m’n huid. Serums zijn niet goedkoop (voor 30ml van deze Eucerin betaal je 33,99€ in de apotheek), maar je hebt er maar een klein beetje van nodig per beurt, dus één flesje gaat best lang mee. Rond de eindejaarsperiode – gekenmerkt door korte nachten, veel feestgedruis en dus een vermoeide Josie én huid als gevolg – begon ik dit serum van Eucerin te gebruiken. De actieve ingrediënten magnolol, hyaluronzuur en oligopeptiden gaan verslapping van de huid tegen en geven ze een regelrechte boost. Ik smeer het product nu een goeie maand, en ik merk dat mijn (doorgaans heel gevoelige) huid er goed op reageert. Niet dat ik er een perfect gezicht van gekregen heb (I keep on dreaming), maar ik merk een zekere versteviging. Een ander positief punt is het subtiele parfum van de Volume Filler. Het ruikt echt heel lekker, wat mijn verzorgingsritueel des te aangenamer maakt! Meer info vind je hier.

NIVEA Q10 BODY LOTION VOOR ONDER DE DOUCHE – Tijdens het Nivea blogger event in december maakte ik kennis met dit fantastische product. Mijn volledige lichaam hydrateren na het douchen doe ik sowieso elke dag, het is onlosmakelijk verbonden aan mijn ochtendritueel. Maar ik geef toe dat het soms snel moet gaan: douchen, een leuke outfit uitkiezen, Emil wekken en klaarstomen voor de crèche – sinds ik mama ben, moet het in de badkamer een klein beetje sneller gaan. Daarom komt een product als de Nivea Q10 body lotion voor onder de douche als een geschenk uit de hemel voor mij. Deze verstevigende (dankzij het Q10 bestanddeel) body lotion breng ik aan én spoel ik af in de douche. Ze hydrateert en verstevigt mijn huid, en plakt niet achteraf. Stond ik er aanvankelijk een tikkeltje sceptisch tegenover, dan ben ik nu volledig gewonnen voor dit heerlijk geurende (I looooove die typische Nivea geur!) en enorm tijdbesparende verzorgingsproduct. Bovendien is de prijs zeer democratisch: voor een flacon van 250 ml betaal je amper 6,29€. Dit product is vanaf eind januari verkrijgbaar in de grootdistributie… Allen daarheen dus!

DR. HAUSCHKA DEODORANT – Ik ga de deur niet uit zonder deodorant – wie wél eigenlijk? Ik vind het echter niet eenvoudig om de perfecte deo te vinden: ofwel ruikt hij te sterk, ofwel laat hij witte vlekken achter, ofwel raakt mijn huid ervan geïrriteerd. Toen ik vernam dat bio cosmeticamerk Dr Hauschka 2 deodorants op de markt brengt zonder alcohol en aluminiumzouten, was ik onmiddellijk heel enthousiast. In de eerste plaats omdat ik een enorme bio lover ben, maar ook door het feit dat de veiligheid van aluminiumzouten de laatste jaren steeds meer in twijfel wordt getrokken. Aluminiumzouten onderdrukken het natuurlijke transpiratieproces, terwijl dit proces net vele voordelen heeft voor het lichaam: het regelt de lichaamstemperatuur, voert afvalstoffen af en beschermt je huid tegen invloeden van buitenaf. De Dr. Hauschka deodorants bevatten géén aluminiumzouten en zijn dus veilig voor de gezondheid. Bovendien geven ze een fris en beschermd gevoel, de hele dag lang. De formule op basis van heilzame planten en etherische oliën remt de groei van bacteriën en gaat transpiratiegeuren tegen. Ik gebruik afwisselend de rollers Deodorant Rozen en de Deodorant Salie & Munt, en ik ben er supertevreden van. Ze ruiken heel fris, mijn huid verdraagt ze perfect en ze laten geen vervelende sporen achter. Ook tijdens het sporten zijn ze een perfecte partner in crime. Ik denk dus dat ik na lang zoeken mijn ideale deodorant gevonden heb! Vanaf april zijn deze te koop in de biowinkel. Meer info vind je hier.

Januari is nog niet voorbij en ik heb al zoveel leuke nieuwe producten leren kennen... Dat belooft voor wat er nog komt!

Gebruiken jullie ook een van deze producten? Wat vinden jullie ervan? Let me know!

Lots of love, Josie xo

Spraakwater

Emil wordt volgende maand 2 jaar, en ik vind het nu een hele leuke periode. Hij wordt stilaan zelfstandiger: hij leert op het potje gaan, poetst zelf zijn tanden, kan uitdrukken wat hij (niet) wil. Hij is een wildebras en speelvogel die ook kan genieten van boekjes lezen en knuffelen in de zetel. Een paar maand geleden is hij woordjes beginnen zeggen en sindsdien is hij veranderd in een echte spraakwaterval (een aartje naar zijn vaartje, als je 't mij vraagt). Heerlijk vind ik het om te zien hoe hij elke dag nieuwe dingen oppikt en woordjes bij leert!

Spraakwater, ijskoud spraakwater...

Ik spreek heel normaal tegen hem. Ik spreek geen perfect AN, ook geen dialect. En ik vind het perfect zo. Wij gaan geen dodo doen, maar gewoon slapen. Jam jam doen wij ook niet hoor: wij eten. En ik hoef heus niet achter elk woord "tje" te zeggen, mijn zoon begrijpt mij zo ook wel. Uiteraard ga ik niet luid gaan vloeken (maar dat doe ik ook niet als hij er niet bij is, eigenlijk) maar de kans bestaat inderdaad dat het kind eens een "godverdomme" oppikt. Maar hey, dat zal hij sowieso snel genoeg leren dus waarom zou ik daarvan wakker liggen? Mijn kind is een peuter maar daarom ga ik geen kinderachtig peutertaaltje tegen hem spreken. Zolang hij goede manieren heeft (hij zegt al "alstublieft", "dankuwel" en "santé" wanneer hij niest) ben ik volstrekt content.

Onlangs schreef ik mijn eigen ABC op deze blog. Ik vond het wel een leuk idee om ook eens Emils ABC neer te schrijven. In hoofdzaak voor mezelf, zodat ik dit later kan teruglezen met een big smile. Maar ik laat jullie ook graag kennis maken met de wondere wereld van mijn zoon:

Anna (zijn crèchemadam Hanna), awuu (saluu), awoo (hallo).

Bumba (tjah...), Bèbè (Gilberken, de kat van zijn mémé), beebie (he loooooves babies!), boo (boom), boe (boek), Blè (Brent van in de crèche), boeboe (hond), boing-boing (kangoeroe), ba (bal, en bij uitbreiding alles wat rond is), bu (bus), bie (beer).

Coca-cola (al dan niet met "zero" erbij, het hangt ervan af of het mama of papa is die het drinkt).

Da (dat, daar), dada.

E – lukt nog niet, “Emil” kan hij bijvoorbeeld nog niet zeggen.

F, G, H - still under construction :-)

Om die "pappoo" te pakken te krijgen, is hij tot veel in staat...

Ie-uu (vliegtuig).

Ja (al krijgen we vaker "nee" te horen van tegenwoordig), Jaajaa (Tanja, zijn tweede crèchemadam).

Kaa (kaas, kippenwit en bij uitbreiding elke soort charcuterie), koko-i (krokodil, een van zijn favoriete woordjes), kaka (brult hij het liefst van al heel luid), Kikkè (zijn neefje Quinten), Kèkè (zijn godin Femke van de crèche, en ook zijn draakjesknuffel), koe (koek), keu (kleur), ki-ji (kiwi, hij eet dit supergraag), kakkoo (tractor, de obsessie is al een beetje verminderd, godzijdank), kokkoo (helikopter, vogel, al wat vliegt) koo (kous, en niet te vergeten konijntje, zijn onmisbare knuffel), kukelekuu (kip, ei).

L - to be continued...

Maa (maan, nog zo’n obsessie van het kind), mie (ik, Emil, van mij!), mama (♥), mémé (mijn mama, een van zijn allerbeste vriendinnen), moema (oma, PJ’s mama, nog zo'n hartsvriendin), miaaw (poes), mama-ij (mandarijn, appelsien en alles wat er ook maar op lijkt).

Njè (melk), neu (neus), nanana (ananas), Nunuu (Yunus, vriendje van de crèche), njamjo (camion, another obsession), neeeee (dat horen we heel vaak, vergezeld van veel hoofdgeschud).

Oe-oe (yoghurt).

Pappoo (appel, hij is er dol op), pepupoo (speculoos), papa & Piepejaa (Pieterjan, zijn grootste held, en terecht), pee (zijn peter), poepa & pepe (opa en pepe, zijn 2 goden), pie (fiets, of peer), pipi, papie (papier, krant), poppie (pop).

Naakt op de "pie", de cast van "De Helaasheid der Dingen" achterna...

Q, R, S - dat komt nog wel...

Tij (tijger), tuutuu (zijn teerbemind tutje), tatuu (dank u), tattie (patatjes), tettie (spaghetti, zijn lievelinsgkost), tootoo (auto), trè (trein), ti (licht).

U - lukt nog niet...

Vuuuuuu (vuur, hij spreekt dit ook heel erg vurig uit).

Waateuh (water).

X, Y, Z - ook de laatste letters van het alfabet heeft hij nog niet onder de knie...

Dagelijks komt er wel een woordje bij, en ik vergeet er hier wellicht nog een paar. De volgende fase zijn dan wellicht zinnen. Pieterjan en ik denken dat hij nog voor zijn verjaardag zijn eerste zin zal maken. Maar ons erop vastpinnen, dat doen we zeker niet. We genieten er gewoon van om te zien hoe onze kleine gangster de wereld gaandeweg ontdekt. Het klinkt misschien heel cliché, maar dan ontdek je zelf toch ook weer een beetje de wereld die je als zo evident en normaal beschouwt.

Een lekkere beker "njè", dat smaakt altijd!

Moraal van het verhaal: leve het spraakwater. Nog meer van dat... Santé! Of beter: tatee! :-)

Lots of love, Josie xo

Cadeautjestijd: Superprestige Cyclocross

Mooi, 't leven is mooi... Want ook al is de feestperiode nu definitief voorbij, toch heb ik nog niet al mijn cadeautjes uitgedeeld! De sportievelingen onder mijn lezers, of gewoon zij die houden van wat volks (en meestal ook modderig) vertier, kunnen mee strijden voor een gratis ticket voor de Hansgrohe Superprestige Cyclocross in Hoogstraten (8 februari) of Middelkerke (14 februari).

Ik mag van KBC voor elke cross 10 tickets weggeven. Bovendien krijg je de kans om de gloednieuwe KBC-Xplore app uit te testen. Hiermee krijg je info over elke veldrit, kan je de renners volgen in een live klassement en onmiddellijk commentaar geven op Twitter. Geen seconde van de actie missen, noemen ze dat!

Wat moet je doen om te winnen? Easy peasy: stuur voor vrijdag 23 januari een mailtje naar josefien@josieslittlethings.be én like mijn Facebook-pagina. Ik laat je dan meteen weten of je gewonnen hebt. Veel succes!

Lots of love,
Josie xo

Home, Sweet Home

“En, ben je het al een beetje gewoon in de nieuwe woonst?” is de vraag die mij zowat het meest werd gesteld de afgelopen maanden. Ik antwoord daar altijd vrij beknopt op, gewoon omdat ik nogal straightforward en to-the-point ben. En ook omdat ik die vraag nu eenmaal zeer eenduidig kán beantwoorden:

Ja hoor, alles super. Het went rap hé. Ik voel me daar al vanaf dag één echt thuis.

Deze "ussie" nam ik op dag één. Ik weet het, we zien er moe uit, maar toch ook wel blij hé?

Ik had het eigenlijk ook niet anders verwacht. We kochten onze lap grond een 4-tal jaar geleden, dus ik wist al geruime tijd dat ik ooit van Brugge naar Torhout zou verkassen samen met Pieterjan (van Emil was toen nog geen sprake). En ik was er ook echt klaar voor, anno 2014. In de stad wonen – wij woonden op 2 minuutjes stappen van het centrum van Brugge – is heel leuk. Er moet bijvoorbeeld nooit iemand BOB zijn bij het uitgaan, en je kan een “wandeling” maken door de winkelstraat als je even niet weet wat gedaan. Veel mensen gingen ervan uit dat ik, een shopaholic die graag veel leven rond zich heeft, niet zou kunnen aarden op het platteland en dat ik zou vergaan door het gemis van de stad…

Niets is minder waar. Ik mis Brugge niet, écht niet. Ik ga nog steeds héél graag winkelen en mijn kleerkast wordt regelmatig aangevuld, maar ik ga nu veel efficiënter te werk in het plannen van shopping sprees. Trouwens, als ik voor mezelf shop ga ik toch meestal naar Gent (naar Het Paleis en Alternatief). Wat uitgaan betreft, gaan Pieterjan en ik nog steeds even veel weg als vroeger – ik heb zelfs de indruk dat we nóg minder thuis zijn want we snakken naar een weekend waarin we niks te doen hebben. Het feit dat er een BOB moet gezocht worden als we weggaan is eigenlijk geen enkel probleem, omdat ik sowieso zeer weinig drink (ik kan niet zo goed tegen alcohol).

Eigenlijk is er niet zo veel veranderd. We kenden Torhout en de omgeving al, want onze (schoon)familie en vrienden wonen er. Dus we hebben heus niet zo lang moeten wennen hoor.

Zelfs temidden van de verhuisdozen voelde den dezen zich al onmiddellijk thuis.

Akkoord, als we echt iets willen “doen” (zoals uit eten gaan, om maar iets te noemen) dan moeten we auto nemen. In onze buurt valt weinig spectaculairs te beleven – maar laat dát nu net de charme zijn. We hebben een dorpskern met een bakker, een slager, een bancontact en een volkscafé. Er is een kleuter- en lagere school en een leuke speeltuin. Vlakbij is een groot bos waar ik kan gaan lopen en waar Emil zich kan uitleven. En met de fiets rij ik in een kwartiertje naar Torhout-City via een mooi en rustig pad. Veel meer moet dat toch eigenlijk niet zijn? Pas op, ik heb het nog altijd nodig om geregeld eens in een stad te zijn, anders kwijn ik weg. Maar terwijl ik vroeger bijna elke zaterdagnamiddag eens met de buggy “een toerke” – lees: (window)shopping – ging doen door de winkelstraat (Emil kon toen nog niet stappen dus hij rolde gedwee mee met mommy dear), geniet ik er nu enorm van om wat te wandelen op den buiten, naar het bos te gaan, te fietsen. Of gewoon thuis wat te spelen met hem. Of te lezen, want hij zit in een enorme leesfase en daar kan ik als boekenwurm alleen maar blij om zijn. Ik geniet nu veel bewuster van de (schaarse) momenten dat ik echt met hem kan bezig zijn (de weekends dus). Dankzij ons nieuwe huis ga ik een klein beetje minder gejaagd door het leven, zo kan je het ook bekijken. En dat is een goede zaak want het was hoognodig, zoals je al kon lezen in mijn voornemens voor 2015.

Dát dus, en ook het feit dat ik nu mijn boodschappen in een andere supermarkt doe, dat Emil naar een andere crèche gaat (de beste van de hele wereld, trouwens) en dat ik een andere looproute heb. Voor de rest is er bitter weinig veranderd. Verveling nu ik niet meer in de stad woon? No way. Geen sprake van.

We hebben nu superveel ruimte in vergelijking met ons appartement, Emil amuseert zich, we kunnen makkelijker buiten… Alleen maar verbeteringen! Dus ja, alles gaat goed in ons nieuwe huis.



Openheid, veel licht, heerlijke rust... I really love this place!

Dat ik me niet verveel, wil niet zeggen dat ik niet nog boordevol plannen kan zitten. Want het is een feit: nu we volledig gesetteld zijn en ons huis perfect bewoonbaar is, is het tijd voor alle “kleinere” werken: terras en tuin aanleggen, allerhande schilderwerken, verdere decoratieve inrichting. Voor mezelf heb ik nog een aantal “projectjes” op til staan. Beginnen wil ik met Emils kamer en een “home office” voor mezelf, omdat ik als zelfstandige in bijberoep vaak thuis werk en ik graag mijn eigen plekje heb. Op Pinterest deed ik al veel inspiratie op voor creatieve, originele inrichtingen die zelfs voor iemand ik, een dikke nul in knutselen en DIY, haalbaar lijken:

Voor onze inkomhall en woonkamer zoek ik een mooie, originele muurdecoratie. En mijn ultieme droom is een book wall in onze woonkamer voor mijn dierbare boekencollectie. Ook hier doet Pinterest mijn hartje vaak sneller slaan...

We hebben nog veel werk hoor, vooral veel van die kleine dingen. Maar we hebben tijd, en voor mij is het nu al supergoed. Ik voel me perfect thuis. Maar alles kan beter hé!

Dat ik doodcontent ben ik mijn nieuwe huis, wil niet zeggen dat ik niet gebleit heb bij het afscheid van ons appartement. Aan de vooravond van de verhuis, na een laatste dag kuisen in het nieuwe huis, zat ik alleen in mijn auto van Torhout naar Brugge, voor de laatste nacht in onze oude stek. Ik heb toen stilletjes zitten wenen achter mijn stuur omdat ik echt besefte wat voor een mooie thuis, met heel veel herinneringen eraan verbonden, ik zou achterlaten… Ik schreef diezelfde avond nog deze blog daarover.

Tegelijk wist ik ook dat ik het appartement zou inruilen voor iets veel beters. Op de radio speelde toen het nummer “Sovereign Light Café” van Keane – I'm going back to a time when we owned this town... Een van nostalgie doordrenkt nummer dat mij voor altijd zal bijblijven. Dat café waarvan sprake in het refrein kan je een beetje beschouwen als ons metaforische huis. En dat huis, en die buurt, daar is mijn hart anno 2015. Daar kijk ik vooruit naar al het leuke dat ons ongetwijfeld nog te wachten staat...

Home sweet home. Thanks for asking.

Lots of love, Josie xo

Nivea Cellular Radiance

Een perfecte huid, een flawless gezicht met een jeugdige uitstraling: daar droom ik van! Wie niét eigenlijk? Guess what: het is vanaf nu allemaal mogelijk want Nivea heeft haar nieuwe Cellular Radiance verzorgingsgamma gelanceerd!

Het fonkelnieuwe gamma omvat 4 verzorgingsproducten: een perfectionerende fluid, een dagcrème, een camouflerende oogcontourcrème en een nachtserum. Deze producten geven het gelaat een natuurlijke uitstraling en corrigeren imperfecties, terwijl ze zich aanpassen aan elke huidtint. Het resultaat: een perfecte huid die straalt! Het gamma is gebaseerd op innoverende formules, bevat ingrediënten zoals lumicinol (vermindert de vorming van pigmentvlekken) en magnolia-extract (anti-oxidant die huidveroudering tegengaat) en is verrijkt met pigmenten die met uiterste precisie geselecteerd werden. De voordelen voor de huid zijn direct merkbaar, en zorgen ook op lange termijn voor een mooie en natuurlijke uitstraling.

 

De verzorgingsproducten van het Cellular Radiance gamma zorgen voor een complete revitalisatie van de huid. De aanwezige pigmenten hebben een onmiddellijk effect en camoufleren imperfecties zoals roodheid - iets waar ik zelf veel last van heb, ik heb een moeilijke huid. Elk product bevat specifieke pigmenten voor een gerichte aanpak:
* De perfectionerende fluid bevat ingekapselde en corrigerende pigmenten, die openbreken bij het aanbrengen en tranformeren in een natuurlijke tint. Ze passen zich aan elke huidtint aan en zorgen voor een instant egaal en geperfectioneerd huidoppervlak, zonder maskereffect.
* De camouflerende oogcontourcrème bevat getinte pigmenten, die donkere kringen rond de oogcontouren corrigeren. Ze zorgen voor een frisse en open blik. Ideaal voor een jonge mama zoals ik die soms eens wat slaaptekort heeft!
* De dagcrème bevat lichtreflecterende pigmenten, die het natuurlijke licht van de huid versterken en het gelaat een stralende glans geven.

Ik kreeg de producten van het Nivea Cellular Radiance gamma in exclusieve avant-première voorgesteld tijdens het blogger event waarover ik een tijdje geleden al schreef. Ik kreeg toen ook een superdeluxe testpakket mee naar huis. Hier zijn mijn bevindingen na een goeie maand gebruik:

De dagcrème SPF15 is zeer smeuïg met een lekker geurtje. Meestal gebruik ik deze in combinatie met de perfectionerende fluid, maar op dagen dat het al eens wat "gewoner" mag zijn (bv. een lazy Sunday als vandaag) volstaat voor mij de dagcrème. Door de lichtreflecterende pigmenten egaliseert de crème mijn huidoppervlak en licht ze zachtjes mijn teint op.
Aanbevolen verkoopprijs: 14,45€ voor 50ml

De perfectionerende fluid SPF15 camoufleert oneffenheden en egaliseert mijn teint. Mijn gezicht krijgt een gezonde en zeer naturelle gloed - zeer belangrijk van mij, ik hou niet van een "gemaakte" look. Ik gebruik dit product na de dagcrème. De pompflacon vind ik zeer handig en hygiënisch. Kers op de taart is het heerlijke parfum!
Aanbevolen verkoopprijs: 14,45€ voor 40ml

Dankzij de camouflerende oogcontourcrème worden mijn wallen onmiddellijk een stuk gecamoufleerd. Ik krijg een open en frisse blik, ideaal als basis voor wat mascara en een oogpotloodlijntje. De crème heeft een handige stylopunt-applicator, waardoor ik hem zeer precies kan aanbrengen, zonder verspilling.
Aanbevolen verkoopprijs: 14,45€ voor 15ml

Het nachtserum zorgt voor een frisse, gerevitaliseerde huid bij het ontwaken. Het ruikt echt superlekker - jasmijn en pioenroos met een toets van bergamot, delicissimo! Ik gebruik hierbovenop nog een voedende nachtcrème. Zeker in de winter kan voldoende hydratatie van mijn huid 's nachts geen kwaad.
Aanbevolen verkoopprijs: 14,45€ voor 40ml

Het Nivea Cellular Radiance gamma is verkrijgbaar in de grootdistributie vanaf januari 2015.

Voor moest het nog niet duidelijk zijn: ik ben fan! Ik garandeer je: met Nivea Cellular Radiance zal je overladen worden met complimentjes over hoe goed je eruit ziet! Op naar een stralend 2015?

Lots of love,
Josie xo