Josie durft zich soms eens te ergeren aan de dingen...

Ik vind van mijzelf dat ik geen "zagewijf" ben en ik erger mij vaak aan mensen die zichzelf constant beklagen en zich aan vrijwel álles ergeren. Ikzelf probeer om altijd zoveel mogelijk het positieve van de dingen in te zien. Toch maak ik mij ook soms schuldig aan allerlei ergernissen, dat is gewoon menselijk denk ik...

Aan deze dingen (of mensen) durf ik mij wel eens te ergeren:

• Tractors die voor mij rijden en waar ik maar niet voorbij geraak. Oh the joy of living in de West-Vlomse boerenstreek...
• Het begin van een rolleke plakband maar niet kunnen vinden.
• Mensen die "men" schrijven in plaats van "mijn", "zen" in plaats van "zijn" en zo zijn er nog wel een paar... Ik word daar zot van!!!!
• Aan alles en iedereen als het buiten koud is, hard waait én regent of sneeuwt. Blijf dan gewoon uit mijn buurt, just sayin!
• Mensen die denken dat de evenaar récht door hun gat loopt.
• Emil die net voor het slapengaan vree toevallig nog 2 keer op zijn gemakske moet gaan kakken (en ge moet weten dat hij tijdens den dag dan zeker ook al 5 keer geweest is hé), 3 keer pipi moet doen, dan nog een mega wonde heeft die dringend moet verzorgd worden of hij gaat de nacht niet overleven, en last but not least nog een paar superbelangrijke dingen te melden heeft voor hij eindelijk zijn ogen (en zijne kwebbel) sluit.
• Emil die "smekt" tijdens zijn eten (voor ik de mama-maffia op mijn dak krijg: 't is niet omdat ik mijn kind doodgraag zie dat ik mij niet ne keer (of twee) aan hem kan ergeren hé)
• Mensen die op de parkeerplaats voor mijn deur geparkeerd staan als ik thuiskom met duust kilo zakken vol boodschappen die ik moet uitladen (en waarmee ik dan over en weer moet tsjoolen in verschillende etappes omdat ik mij achter 't hoekske moeten parkeren heb).
• Mensen die zagen over dingen waar niemand iets kan aan doen, bijvoorbeeld over het weer (pas op, ik zaag daar soms zelf ook over - zeker over koude, wind, regen en sneeuw zoals ik hierboven al schreef - dus ik erger mij dan ook aan mijzelf) of over kinders die vroeger wakker zijn als het winteruur ingaat (serieus, die arme koters kunnen daar toch niet aan doen dat er beslist wordt om de klok een uurke terug te draaien???).
• Reclamegazetten in mijn brievenbus terwijl er een duidelijk stickertje op hangt DAT IK DAT NIET WIL (want ik vind dat zo'n papierverspilling!)
• Koppels die elkaar aanspreken als "mama" en "papa" in plaats van met hun échte naam. Waarom?!?!?!
• Koppels die een gedeeld Facebook-profiel hebben. En waarvan je dus nooit weet wie er precies aan het woord is. Wederom: waarom?????
• Mensen die zelf nooit iets posten op Instagram (want "ze hebben daar geen tijd voor") en die raar maar waar wél altijd alles gezien hebben van anderen. Ik noem dat "Instagramvoyeurs" en ik erger mij daar een ongeluk aan!
• Al die feministes van tegenwoordig... Ik word daar soms wat bang van.
• Al die zelfverklaarde coaches in vanalles en nog wat van tegenwoordig, die bijna allemaal ook een soort super exclusieve (online) cursus geven en daar wellicht veel geld mee verdienen. (voor de duidelijkheid: ik ben niet tégen coaches hé, want er zijn er ook veel goeie, maar dus ook te veel van de ergerlijke soort naar mijn goesting)
• Al die mensen die doen alsof ze echte wijnkenners zijn terwijl ik denk dat ze het verschil niet proeven tussen een topwijntje van den Aldi en nen Château Cuvée Côte du Blablabla. 
• Katten die mooie bloemboeketjes opfretten (ook al komen ze van den Aldi en hebben ze niet veel geld gekost) of die mijn paastakken-met-konijntjes-eraan doodleuk tegen de grond keilen amper een uur nadat ik ze op tafel heb gezet (zie foto).
• Restaurants waar ze ervan uitgaan dat alle vegetariërs dol zijn op slaatjes met geitenkaas. Of wild worden van nen berg droge verlepte groensels met wat balsamico kunstig erover gespoten.
• Mensen die ervan uitgaan dat mensen die geen alcohol drinken per definitie saaie dozen zijn die nooit plezier hebben en die ochere een vree triestig leven leiden vol alcoholisch gemis.
• Mensen die altijd zagen en vitten op anderen hun kleine "coronazonden" terwijl ze eigenlijk zelf continu de regels aan hun laars lappen en ongegeneerd vertellen over de gezellige brunch die ze hadden met hun familie, lekker binnen in huis. 
• Mensen die altijd commentaar hebben op "de politiekers want ze kunnen d'er echt niks van jong!!!!" en denken dat ze het zelf toch wel zoveel beter zouden kunnen.
• Mensen die niet doen wat ik vraag. En ik ben nochtans niet zo'n moeilijke én ik doe zelf wel altijd wat andere mensen mij vragen.............
• Loszittende kasseistenen zodat ik er met mijn lompe poten over struikel en een zoveelste blauwe plek (of in 't beste geval een litteken) erbij heb op mijn poezelige knietjes.
• Kinders (ik noem geen namen...) die altijd "vergeten" om de wc door te sjassen als ze net een goe kakske gedaan hebben.
• Vrouwelijke ondernemers die meer hameren op het feit dat ze een vrouw of een "SHEO" (*ik eyeroll mij een ongeluk*) zijn dan dat ze zelfstandig ondernemer zijn. In mijn ogen is er namelijk helemaal geen verschil tussen een mannelijke of een vrouwelijke ondernemer. We doen toch allemaal gewoon ons ding?
• Mensen die last-minute afspraken cancellen nét op het moment dat ik op 't punt sta om ernaar te vertrekken.
• Een stofke in mijn oog dat ik er maar niet uit krijg, en er daardoor uitzien gelijk ne panda doordat mijn mascara begint uit te lopen van al dat gewrijf en geknipper met mijn ogen.
• Mensen die de prachtige gave hebben om van muggen altijd olifanten te maken.
• Heel den tijd mijn eigen ravissante kop (en alle oneffenheden, puisten, wallen etc) zien tijdens de zoveelste videocall voor mijn werk.
• Mensen die het nodig vinden om aan alles wat ik zeg nog een "ja maar..." toe te voegen. DAT IS NIET NODIG OKEE?
• Loslopende honden op mijn looproute, ook al zijn ze nog zo braaf en doen ze geen vlieg kwaad volgens hun (al even ergerlijke) baasjes.
• Mensen die denken dat ze overal een mening over moéten hebben en dat ze die dan ook nog eens overal moeten gaan verkondigen, liefst geschreven in kaptalen, met minstens 10 uitroeptekens, met spaties voor en niet na de komma's, en last but not least met véél taalfouten erin.
• Keer op keer nafte op mijn schoenen, broek, jas en/of handen krijgen tijdens het tanken.
• Racisten en onverdraagzame, bekrompen mensen. Of nee, daar erger ik mij niet aan, ik word daar gewoon razend kwaad van. Ik huur nog net geen seriemoordenaar in om hen te doen zwijgen...
• Mensen die "nooit ergens tijd" voor hebben (bv. om af te spreken), behalve wel om elke avond in hun zetel te zitten en alle tv-programma's gezien hebben die er te zien vallen. Ik vind dat zooooo raar... 
• Mijzelf, echt heel vaak... vooral als ik mezelf weer eens aan het voorbijlopen ben en veel te veel wil doen op één dag, wat zelfs Wonder Woman niet zou kunnen...

Ik erger me dus niet alleen aan wat anderen doen, maar ook - en heel vaak - aan mezelf. Bovendien laat ik mijn ergernissen meestal niet blijken, want dat vind ik het niet waard. Het leuke aan die kleine ergernissen vind ik trouwens net dat ik ze lekker voor mezelf kan houden... Enfin, tot nu dus ;)

Zijn mijn ergernissen herkenbaar? Wat zijn die van jullie? Let me know!

Liefs, Josie xo